Νίκος Καπετανίδης-Ήθελε την Ένωση του Πόντου με την Ελλάδα και θανατώθηκε!

Νίκος Καπετανίδης - Έγραφε για την υπεραξία
του Ελληνισμού - Οι Τούρκοι τον μισούσαν

Η εφημερίδα Εποχή που την εξέδιδε ο ίδιος την περίοδο 1918-1921 στην οθωμανοκρατούμενη Τραπεζούντα, ήταν η κύρια αφορμή της καταδίκης του. Σε μια περίοδο έξαρσης του τουρκικού εθνικισμού η Εποχή δημοσίευε άρθρα στα οποία εκφράζονταν αντιλήψεις για την κατάσταση της ελληνικής παιδείας στον Πόντο και καλλιεργούσε την εθνική συνείδηση των καταπτοημένων Ελλήνων της περιοχής. 

Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από τον Καπετανίδη για την έκφραση των εθνικών αντιλήψεών του αποκτά ειδικό βάρος, καθώς συνδυάζεται όχι μόνο με τη διαδικασία εκτουρκισμού των μιλλέτ από το Νεοτουρκικό Κράτος, αλλά και με την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την Τραπεζούντα και την παρουσία του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία...

Για τον Καπετανίδη, ο Ελληνισμός ήταν ζωντανός, αποτελούσε υπεραξία και βίωνε μια περίοδο αναδημιουργίας, αυτοσυνείδησης και ευαισθητοποίησης πάνω στα δεδομένα ενός καινούργιου σύμπαντος. Όφειλε λοιπόν να γνωρίζει την ιδιαιτερότητά του, να αισθάνεται περήφανος για το παρελθόν του, να μετουσιώνει τους αγώνες του σε έκφραση και ποίηση, να υπηρετεί το καλό και να οραματίζεται το μέλλον χωρίς φόβο. 

Η εφημερίδα του Ν. Καπετανίδη 
Δε δίσταζε να καταγγείλει τη γενοκτονία
του Ελληνισμού του Πόντου. Και, θανατώθηκε...

Δεν δίστασε στην εφημερίδα του να μιλήσει για τις περί το Πατριαρχείο δολοπλοκίες, τις αμφισβητήσιμες ισορροπίες των λοιπών εφημερίδων της εποχής του, τους λογίους που είχαν συνταχθεί στο πλευρό του οθωμανισμού, τους καιροσκόπους τυχοδιώκτες που απομυζούσαν τον ιδρώτα του λαού στην μαύρη αγορά συσσωρεύοντας ανόσια πλούτη...

Η μοίρα είναι πάντοτε σκληρή με τους γενναίους, αυτούς που τολμούν να πουν το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Αυτούς που παλεύουν για την αλήθεια χωρίς φτιασίδια. Και η μοίρα του Καπετανίδη ήταν ο θάνατος. Τον είχαν προγράψει οι μικρόψυχοι συμπολίτες του που συμμαχούσαν με το κέρδος ή βαυκάλιζαν τον κατακτητή. Τον είχαν προγράψει και οι Τούρκοι γιατί δε δίσταζε να καταγγείλει τη γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου. 

Ο Νίκος Καπετανίδης ήθελε την ένωση του Πόντου με την Ελλάδα. Αναδείχθηκε σε σύμβολο του ανίκητου πόθου για την ένωση του Πόντου με την Ελλάδα. Και, θανατώθηκε γι΄ αυτό το όραμά του.*

Δυστυχώς, και ο Πόντος, η κοιτίδα του Ελληνισμού, θανατώθηκε κι αυτός... 

*[Αποσπάσματα του άρθρου του Κ. Φωτιάδη από το Ιστορικό και Πολιτιστικό Ένθετο για τον Ελληνισμό του Πόντου, "Ο Φάρος της Ανατολής"]