Γιατί οι Σέρβοι κατήγγειλαν την συμφωνία με την Ελλάδα το 1924; Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς σήμερα με τους Σκοπιανούς!

Οι Μακεδονομάχοι μας αγωνίζονταν για την Μακεδονία, αψηφώντας τα πολιτικά παιχνίδια που ενίοτε στρέφονταν κατά των ίδιων. Σήμερα πια, η κατάσταση είναι τραγική... 

Οι Σέρβοι απαίτησαν πρόσβαση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να βοηθήσουν τους Έλληνες, αλλά δεν δίστασαν να καταγγείλουν την συμφωνία, όταν απειλήθηκε η Γιουγκοσλαβική... Μακεδονία! 

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922,  η Ελλάδα αγωνιζόταν εγκαταλειμμένη από τους συμμάχους της έναντι των εις βάρος της παράλογων απαιτήσεων της κεμαλικής Τουρκίας. 

Ζήτησε τότε την υποστήριξη της Γιουγκοσλαβίας, η οποία όμως δέχθηκε να σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας, στο συνέδριο της Λωζάννης, υπό έναν όρο: Να της παραχωρηθούν πολλά δικαιώματα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. 

Η Ελλάδα, μόνη της και με βαθιές ανοιχτές πληγές ακόμη, αναγκάζεται να υποχωρήσει. Έτσι, υπέγραψε με την Γιουγκοσλαβία σύμβαση, στις 10 του Μάη του 1923, βάσει της οποίας παραχωρούνταν στην Γιουγκοσλαβία Ελεύθερη Σερβική Ζώνη στην Θεσσαλονίκη, την διοίκηση της οποίας θα αναλάμβαναν οι σερβικές τελωνειακές αρχές. 

Δηλαδή, οι Σέρβοι αποκτούσαν ξαφνικά πολλά δικαιώματα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. 

Αργότερα, η Ελλάδα υπέγραψε, δυστυχώς, συμφωνία και με την Βουλγαρία, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1924. Τι ζήτησαν και πέτυχαν οι Βούλγαροι; Να αναγνωριστεί η ύπαρξη βουλγαρικής μειονότητας στην Μακεδονία, την οποία αποτελούσαν οι σλαβόφωνοι. 

Αυτό το Πρωτόκολλο συνεργασίας υπογράφτηκε από τον υπουργό εξωτερικών της κυβέρνησης Μιχαλακόπουλου, τον Νικόλαο Πολίτη, και τον υπουργό εξωτερικών της Βουλγαρίας Καλκώφ. 

Αλλά, η αναγνώριση της βουλγαρικής μειονότητας μέσω του Πρωτοκόλλου Πολίτη-Καλκώφ εξηρέθισε την Γιουγκοσλαβικήν Κυβέρνησιν (όπως αναφέρεται στο Ντοκουμέντο του 1963, Η εναντίον της Μακεδονίας Βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή). Τι έκαναν οι Σέρβοι;

Στις 17 Νοεμβρίου του 1924, αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προειδοποίηση, κατήγγειλαν την ελληνο-σερβική συνθήκη συμμαχίας της 1-6-1913. Στους λόγους καταγγελίας αναφέρουν:

1. Τον μη σεβασμό και την μη τήρηση εκ μέρους της Ελλάδας όλων των λεπτομερειών της σύμβασης περί ελευθέρας σερβικής ζώνης Θεσσαλονίκης του 1923.

2.Την παράταση εκκρεμότητας ορισμένων ζητημάτων ιθαγένειας (αναφέρονταν οι Σέρβοι σε κάποιους ισραηλίτες που είχαν αποκτήσει σερβική ιθαγένεια κατά την διάρκεια φιλοξενίας των σερβικών στρατευμάτων στην Μακεδονία το 1916-18). 

3. Την μελετώμενη απαλλοτρίωση των εκτός του Αγίου Όρους Μετοχίων της Μονής Χιλιανδαρίου.

4.Την υπογραφή του προαναφερθέντος Πρωτοκόλλου Πολίτη-Καλκώφ. 

Και μάλιστα οι Σέρβοι, εξαγριωμένοι, καταγγέλλουν: 

"Δεν δυνάμεθα να παραδεχθώμεν ως Βουλγάρους τους σλαβόφωνους της Ελληνικής Μακεδονίας, όταν τους Βορείως της γραμμής των συνόρων Σλαβόφωνους της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας θεωρούμεν Σέρβους". 

Οι Βούλγαροι μιλούσαν για βουλγαρική Μακεδονία, σκότωναν μάλιστα άγρια και απάνθρωπα για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Οι Σέρβοι μιλούσαν για γιουγκοσλαβική Μακεδονία και δεν δίστασαν να ακυρώσουν την συμφωνία με την Ελλάδα, αφού αυτή πρόσβαλλε την ύπαρξή τους. Και η Ελλάδα, αποκαμωμένη τότε από τους πολέμους, την Μικρασιατική Καταστροφή και το απάνθρωπο παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, συμπεριφερόταν ενάντια στα ίδια της τα συμφέροντα. Αυτή η Ελλάδα, με αυτούς τους πολιτικούς, στρεφόταν εναντίον των Μακεδονομάχων που έδιναν την ζωή τους για την μία και μοναδική Ελληνική Μακεδονία.

Το θέμα μας εδώ είναι το εξής: Γιατί, σήμερα, δεν πράττουμε ό,τι έπραξαν οι Σέρβοι τότε: Να καταγγείλουμε την ψευδο-συμφωνία του Τσίπρα και του Μητσοτάκη με τους Σκοπιανούς, γιατί αυτή προσβάλλει την Μακεδονία, που πάντα ήταν και πάντα θα είναι Ελλάδα. 

Και αυτή η καταγγελία να είναι αιφνιδιαστική και χωρίς προειδοποίηση. Και κατόπιν να αναφέρουμε ως έναν από τους λόγους της καταγγελίας την ανιστόρητη κλοπή της μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας. 

Όταν θέλουμε, μπορούμε! Καμία συμφωνία δεν είναι αιώνια, όπως θέλουν να μας πείσουν οι πολιτικάντηδες της εποχής μας...