Μετά από δεκαετίες, πατήθηκε το κουμπί του μετρό Θεσσαλονίκης μέσα σε ένα κλίμα εορταστικό και πανηγυρικό! Γιατί;
Για λίγα χιλιόμετρα ευθείας γραμμής, που δεν καλύπτουν τις βασικές ανάγκες μετακίνησης ενός πλήθους ανθρώπων που πρέπει καθημερινά να μετακινούνται για να πάνε στις δουλειές τους! Δαπανήθηκαν υπέρογκα ποσά και ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα οι άνθρωποι του μεροκάματου αυτής της πόλης!
Τι ακριβώς γιορτάζουμε; Γιατί έπρεπε να έρθουν τόσοι από την κυβέρνηση και η ίδια η πρόεδρος; Και τα έξοδα του ερχομού τους, ποιος τα πλήρωσε; Εμείς, φυσικά!
Θα έπρεπε να ζητηθεί, ακριβώς σήμερα με το πάτημα του κουμπιού, μια ταπεινή συγγνώμη σε μια ταπεινή τελετή έναρξης της λειτουργίας του μετρό. Και ταυτόχρονα, να δοθούν εξηγήσεις για τα οικονομικά πεπραγμένα.
Όμως, κανείς δεν απαιτεί τίποτα και από καμία ηγεσία. Αντίθετα, τα χειροκροτήματα του κόσμου πολλά, όπως και τα διθυραμβικά σχόλια των συστημικών ΜΜΕ, κι αυτά πολλά. Θαρρείς και εορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλης μας από τους αγρίους!
Οι άγριοι όμως παραμένουν στις θέσεις τους, κι εμείς, ως όχλος, ευχαριστιόμαστε όσα κάνουν. Γιατί;
Τέλος πάντων. Ό,τι φαγώθηκε, φαγώθηκε και ό,τι γιορτάστηκε, γιορτάστηκε. Ας αναμένουμε τις επόμενες δεκαετίες να επεκταθεί το μετρό και σε άλλα σημεία της πόλης, και ίσως, ίσως λέμε, τα εγγόνια των σημερινών νέων, να δουν τις γραμμές του μετρό να καλύπτουν την απόσταση Αεροδρόμιο-Κτελ!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου