Νταής Κωνσταντίνος (Kαπετάν Τσιάρας), Μακεδονομάχος: Όσες φορές τον συλλάμβαναν και τον βασάνιζαν, άλλες τόσες δραπέτευε

 

 30/4/2025

Τον συνέλαβαν, τον φυλάκισαν, τον βασάνισαν, αλλά ο Καπετάν Τσιάρας δραπέτευσε. Και μετά, ξανά από την αρχή, φυλακή και βασανιστήρια. Πάλι δραπέτευσε! Ο Κωνσταντίνος Νταής, πεισματάρης και τολμηρός, με τα άυλα της ψυχής του ήρωα να καθοδηγούν τις πράξεις του, δεν σταμάτησε να πολεμά για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τούρκους και βούλγαρους κομιτατζήδες.

Ο Κωνσταντίνος Νταής ή Καπετάν Τσιάρας (1879-21 Φεβρουαρίου 1962), με καταγωγή από το χωριό Μεσενικόλας Καρδίτσας, ήρθε στην Μακεδονία μαζί με άλλους αξιωματικούς, όταν πρόξενος στην Θεσσαλονίκη ήταν ο Λάμπρος Κορομηλάς. Αυτονόητο ήταν, δεν θα μπορούσε να κάθεται άπραγος στο αξίωμα του λοχαγού που είχε, όταν Έλληνες από την Κρήτη και την Λακωνία έτρεχαν για να σώσουν την αλεξανδρινή γη. 

Κάτι του ΄λεγε μέσα του, πως και η Καρδίτσα οφείλει να συμβάλλει σε αυτόν τον ιερό αγώνα των Μακεδόνων. Έτσι και έπραξε.

 Γι΄ αυτόν τον γενναίο και παράτολμο Μακεδονομάχο μας, έγραψε ο Χρήστος Μηλίτσης (ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑ- Πηγή):

Τον Ιούνιο του 1915, ζήτησε με αίτηση του από το Στρατηγό Παναγιώτη Δαγκλή, να έρθει στη περιοχή του Παγγαίου και να συγκροτήσει αντάρτικο σώμα Μακεδονομάχων. Κατάφερε να εφοδιασθεί με το απαραίτητο νιφούζι, (ταυτότητα) και με το Ψευδώνυμο Σπινάρης Ευστράτιος από το χωριό Πλακάδου Μυτιλήνης προσκολλήθηκε στην υπηρεσία του προξενείου Καβάλας και στις 15 Αυγούστου έφτασε στη Δράμα. Εκεί συναντήθηκε με το Στυλιανό Μαυρομιχάλη, το Μητροπολίτη Δράμας Χριστόφορο και τον αρχιδιάκονο Θεμιστοκλή Χατζησταύρου και αποφασίστηκε να εμφανισθεί με την ιδιότητα του επιθεωρητού Δημοτικών σχολείων για να μπορεί να έρχεται με περισσότερη ευκολία σε επαφή με τους κατοίκους των γύρω χωριών και να κάνει έτσι καλύτερα τη δουλειά του. 

Οργάνωσε επιτροπές στα χωριά που υπήρχε το Ελληνικό στοιχείο και τις ανέθεσε να παρακολουθούν και να αντιδρούν στη Βουλγαρική προπαγάνδα και να επιστρατεύουν νέους για αντάρτικα σώματα. Το 1907 οι Τουρκικές, αρχές μπήκαν στα ίχνη της οργάνωσης. Απέλασαν το Μητροπολίτη Χρυσόστομο, ο αρχιδιάκονος Θεμιστοκλής μόλις πρόλαβε να αποδράσει. Ο Νταής συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στη Μυτιλήνη, όπου φυλακίζεται. Παρέμεινε τρεις περίπου μήνες φυλακισμένος. Κατόρθωσε να αποδράσει και πήγε στην Αθήνα. 

Ύστερα από λίγο καιρό ξαναεμφανίστηκε στη Μακεδονία, αλλά συνελήφθηκε και πάλι και φυλακίστηκε, γιατί εν τω μεταξύ είχε συλληφθεί ο πραγματικός Σπηναρίδης που ήταν καταζητούμενος για φόνο. Τον δείρανε ανελέητα και υπέστη αρκετά βασανιστήρια τα οποία κλόνισαν την υγεία του. Κατόρθωσε να αποδράσει από τη φυλακή και εισήχθηκε σε Νοσοκομείο της Αθήνας. 

Ύστερα από ένα μήνα, ξανανεβαίνει στα παλιά λημέρια του Παγγαίου. Αναλαμβάνει την αρχηγεία της στρατιάς της Ανατολικής Μακεδονίας με το ψευδώνυμο Καπετάν Τιάρας και άρχισε τη δράση του μέχρι τον Ιούνιο του 1908.Συγκρότησε σώμα με γενναία παλικάρια που ορκίστηκαν στο σπίτι του Γεωργίου Καραμανλή, πατέρα του Κωνσταντίνου που ήταν το χρονικό εκείνο διάστημα πρόκριτος των Σερρών, να προστατέψουν τα Ελληνικά χωριά από τους βανδαλισμούς των Βουλγάρων Κομιτατζήδων, και να τους εμποδίσουν να κατεβούν στις πεδιάδες της Δράμας και της Καβάλας. 

Έδωσαν αρκετές νικηφόρες μάχες στη Νικήσιανη, Ηλιοκώμη, Κεφαλάρι και Δοξάτο. Από τις 15 Αυγούστου του 1905 μέχρι το Ιούνιο του 1908 που έδρασε στη περιοχή της Δράμας, ξεκαθάρισε ολόκληρη την περιοχή, από τους κομιτατζήδες βουλγάρους. Τρανή απόδειξη της επιτυχίας του είναι ότι στις περιοχές Δράμας και Καβάλας δεν μπόρεσε να δράσει το βουλγαρικό κομιτάτο, ούτε να εγκατασταθεί Βούλγαρος στη Περιοχή. Ο ηρωικός θάνατος του Παύλου Μελά γίνεται αφορμή να ανάψει η θρυαλλίδα και να εκραγεί ο ελληνικός ενθουσιασμός υπέρ της Μακεδονίας μας. 

Πολιτικοί, διπλωμάτες, κληρικοί, στρατιωτικοί με την ανοχή της Κυβέρνησης κατευθύνουν τον αγώνα και σαμποτάρουν τα υποχθόνια σχέδια των Βουλγάρων. Αρκετές ομάδες εθελοντών από ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο και από τη Κύπρο μας ακόμη, καταφτάνουν στη Μακεδονία και μάχονται ηρωικά για να σώσουν την Ελληνικότητα στη πονεμένη περιοχή και να φέρουν τη λευτεριά της. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε σαν πράκτορας στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών μέχρι τέλους Αυγούστου του 1909, οπότε η Ελληνική Κυβέρνηση ανακάλεσε όλους τους Έλληνας αξιωματικούς από την Τουρκική Επικράτεια. Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας πολιτεύτηκε και εξελέγη βουλευτής Καβάλας. Και γεννάται ευλόγως το ερώτημα. Η Μακεδονία έκανε το καθήκον της και με τις πράξεις της αποθανάτισε το χωριανό μας στρατηγό κ. Νταή (καπετάν Τσιάρα). Εμείς οι Μεσενικολίτες τι κάναμε; (Φωτογραφία)