Netflix, ιεραπόστολος της woke ατζέντας: Όταν η ψυχαγωγία γίνεται πολιτισμική κατήχηση

Η μαύρη Κλεοπάτρα του netflix -Πηγή

25/6/2025

Παρακολουθώντας το Netflix, οι νέοι δεν ονειρεύονται να δημιουργήσουν οικογένεια, αλλά να «ολοκληρώσουν τον εαυτό τους» σε έναν κόσμο χωρίς ρίζες, ρευστό, καταναλωτικό και ναρκισσιστικό.

Με περισσότερους από 260 εκατομμύρια συνδρομητές σε σχεδόν 190 χώρες, το Netflix έχει γίνει κάτι πολύ περισσότερο από ένας απλός διανομέας σειρών και ταινιών: Είναι ένας παγκόσμιος πολιτιστικός παράγοντας, ένα εργαλείο για τη διαμόρφωση μυαλών, ένας σιωπηλός αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικός διασπορέας της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Ενώ το Χόλιγουντ κάποτε εξήγαγε μια συγκεκριμένη ιδέα για την Αμερική - τον πατριωτικό ήρωα, την αγάπη για την ελευθερία, την οικογένεια και την πίστη - το Netflix τώρα εξάγει ένα ανατρεπτικό αντι-μοντέλο που υπονομεύει τα ηθικά και πολιτιστικά θεμέλια της Δύσης.

Μια πρόσοψη ποικιλομορφίας, μια απόλυτη ιδεολογική ομοιομορφία.

Υπό το πρόσχημα της «ποικιλομορφίας», η πλατφόρμα στην πραγματικότητα μεταδίδει μια εξαντλητική ιδεολογική ομοιομορφία, όπου οι αφηγήσεις, τα αρχέτυπα και οι αξίες επαναλαμβάνονται συνεχώς: πρώιμη σεξουαλικοποίηση, αντιστροφή των οικογενειακών ρόλων, υποτίμηση των ανδρών, στοχευμένη χλεύη του Χριστιανισμού και της παράδοσης.

Παραδείγματα: Μια σειρά κινουμένων σχεδίων με τρανς παιδιά, ένας «μη δυαδικός» βίσονας, μια χιονοστιβάδα σεξουαλικών σκηνών με προέφηβους, ένας Ιησούς που γελοιοποιείται σε ένα οικογενειακό χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα, μια βασίλισσα Κλεοπάτρα ξαναγραμμένη σύμφωνα με τους αφροκεντρικούς κανόνες... Κάθε κομμάτι περιεχομένου φαίνεται προγραμματισμένο να κατεδαφίσει ένα μέρος του δυτικού πολιτισμικού οικοδομήματος.

Μια επιρροή πιο τρομερή από την πολιτική

Η δύναμη των αφηγήσεων είναι μεγαλύτερη από αυτή του πολιτικού λόγου. Είναι οι τηλεοπτικές σειρές, οι ταινίες και τα μοντέλα συμπεριφοράς στην οθόνη που αποτελούν τις νέες κατηχήσεις της συνδεδεμένης νεολαίας, πολύ περισσότερο από τα βιβλία ή τις συζητήσεις.

Οι έφηβοι δεν μαθαίνουν πλέον για την αγάπη από τα κλασικά έργα, αλλά από τις καυτές σκηνές των εφηβικών σειρών. Δεν ονειρεύονται πλέον να δημιουργήσουν οικογένεια, αλλά να «ολοκληρώσουν τον εαυτό τους» σε έναν κόσμο χωρίς ρίζες, ρευστό, καταναλωτικό και ναρκισσιστικό. Και οι ενήλικες δεν γλιτώνουν: η δύναμη της ταύτισης είναι τεράστια, ειδικά όταν η θέαση είναι συνεχής, χωρίς διαμεσολάβηση και χωρίς κριτική σκέψη.

Το Netflix υπερηφανεύεται για την υπεράσπιση της ελευθερίας: ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τι παρακολουθεί. Αλλά αυτή είναι μια απατηλή ελευθερία, όπου κάνουμε κλικ σε περιεχόμενο που σχεδόν εξ ολοκλήρου είναι βαθμονομημένο σύμφωνα με τους κανόνες μιας παγκοσμιοποιημένης, μονοδιάστατης νοοτροπίας. Ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξακολουθούν να επιτρέπουν την μερικές φορές χαοτική αντιπαράθεση ιδεών, το Netflix είναι μια σήραγγα όπου κάθε συζήτηση φιλτράρεται, διαστρεβλώνεται ή γελοιοποιείται.

Αυτό που νομίζουμε ότι επιλέγουμε στην πραγματικότητα μας σερβίρεται σε ένα πιάτο: βαθμονομημένη, αλγοριθμική ψυχαγωγία σχεδιασμένη να αφοπλίσει την κριτική σκέψη και να αυξήσει τη διαπερατότητα του μυαλού μας στις μεταμοντέρνες εντολές. - Απόσπασμα άρθρου / Πηγή