Υπήρχε κάποτε, στην μινωική εποχή, η έπαυλη της Αγίας Τριάδας και σε αυτήν βρέθηκε το "Ρυτό των Θεριστών", που το βλέπουμε και η ψυχή μας πάλλεται για το μεγαλείο των προγόνων μας!
Δεν κατασκεύαζαν, δημιουργούσαν πολιτισμό που έμελλε να μείνει αθάνατος για να αποτυπώσει από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα γεγονότα των αρχαίων Ελλήνων.
Πάμε νοερά πίσω σε κείνα τα μακρινά χρόνια της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (1550-1500 π.Χ.) για να συναντήσουμε τους θαυμαστούς προγόνους μας. Μετά από μια κοπιαστική ημέρα στο χωράφι επιστρέφουν προς την οικία τους. Μια πομπή ανδρών σε ομάδες, κρατούν τα εργαλεία του θερισμού στους ώμους τους, και κάποιοι ανάμεσά τους με την συνοδεία σείστρου, τραγουδούν. Οδηγός της πομπής είναι ένας μεσήλικας άνδρας με μακριά μαλλιά, φοράει χιτώνα με κρόσσια και στο δεξί του χέρι κρατά ανασηκωμένο ένα ραβδί.
Όλα αυτά τα βλέπουμε με την δύναμη του νου μας και με τα μάτια μας καρφωμένα στο αγγείο, στο αποκαλούμενο "Ρυτό των Θεριστών", που είναι κατασκευασμένο σε τρία τμήματα, από μαύρο στεατίτη, από τα οποία σώζονται το ανώτερο μέρος του σώματος και ο ένθετος λαιμός. Βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Και καθώς θαυμάζουμε αυτό το "Ρυτό των Θεριστών" είναι σαν να βλέπουμε μαζί με τους αρχαίους Έλληνες προγόνους μας τον ήλιο να δύει, σαν να χαιρετούμε τις ίδιες ελιές ευχαριστώντας τον Θεό για την καλή σοδειά, είναι σαν να τραγουδούμε μαζί τους για την μαγεία του να είσαι Έλληνας και να συνεχίζεις να ζεις από την Εποχή του Χαλκού μέχρι και σήμερα, περπατώντας στην ίδια γη!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου