Οι τούρκοι έσφαζαν Έλληνες - Ο Δένδιας λησμονεί το παρελθόν!

Ο κ. Δένδιας επαινεί τον Ερντογάν
Ερντογάν: Ευλογημένη ημέρα για την Τουρκία
η Γενοκτονία των Ποντίων

Ο υπουργός εξωτερικών κ. Δένδιας αρνείται να σταθεί στο ύψος που απαιτεί το ελληνικό Έθνος. Αυτό, δεν είναι μόνο λυπηρό, είναι επικίνδυνο.

Τις τελευταίες ημέρες, όλους μας απασχολεί έντονα και μας ανησυχεί ιδιαίτερα η κατάληψη 16 στρεμμάτων γης από τους τούρκους στην περιοχή του Έβρου μας, σε μια νησίδα που δημιουργεί ο ποταμός ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. 

Αρχικά, υποστήριξε ο κ. Δένδιας ότι κατέλαβαν οι τούρκοι μερικές δεκάδες μέτρα της γης μας, και αυτό δεν αξίζει για να ασκήσουμε επιθετική πολιτική έναντι της Τουρκίας. 

Μετά δήλωσε ότι έκανε διάβημα η πολιτεία για το θέμα στην Τουρκία, ενώ, σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα, πρώτη η Τουρκία έκανε διάβημα εις βάρος της Ελλάδος!

Έπειτα, ισχυρίστηκε ότι το θέμα της κατάληψης ελληνικού εδάφους το προβάλλουν ακροδεξιά ΜΜΕ. 

Εν τω μεταξύ, πριν λίγες ημέρες, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, υποστήριξε ότι ο κ. Ερντογάν είναι ένας ανοιχτόκαρδος άνθρωπος, ιδιαίτερα ευγενικός. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκε χάρη στις δύο συναντήσεις του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, στις οποίες έλαβε μέρος και ο ίδιος.

Μάλιστα, η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ εγκωμιάζει τον κ. Δένδια για τα καλά του λόγια για τον Ερντογάν (21/5/20).

Αλλοπρόσαλλες κουβέντες είναι αυτές του κ. Δένδια, στον οποίο χαρίζεται το αρχαίο απόφθεγμα: Η γλώττα μη προτρεχέτω της διανοίας! (Χείλων ο Λακεδαιμόνιος)

Όταν σε παινεύει αυτός που εποφθαλμιά την πατρίδα σου, τότε η κατάσταση δεν είναι μόνο λυπηρή, είναι επικίνδυνη!

Ο κ. Ερντογάν ακολουθεί την σκληρή εξωτερική πολιτική που εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα. Δεν τον ενδιαφέρει ο καλός λόγος του Έλληνα. Αυτό που επιδιώκει είναι να μπει στην Ελλάδα με όποιον τρόπο μπορεί. Γι΄ αυτό άλλωστε και στέλνει καραβάνια αλλοδαπών προς την χώρα μας μέσω του Έβρου και του Αιγαίου μας. Πειραματίζεται και θα δει, ποια μέθοδος τελικά θα τον ωφελήσει. 

Ο κ. Δένδιας, και κατ΄ επέκταση ο ίδιος ο πρωθυπουργός, σε όσα λέει και σε όσα πράττει, δεν θα πρέπει να ξεχνά το παρελθόν και τα έργα των τούρκων, έργα γεμάτα βία και σφαγές. Αν γι΄ αυτόν το 1920 είναι μακριά, για τον τούρκο είναι κοντά, πολύ κοντά! Άλλωστε, την ημέρα της Γενοκτονίας των Ποντίων, ο Ερντογάν δήλωσε προκλητικότατα ότι γι΄ αυτόν είναι μία ευλογημένη ημέρα!

Ας υπενθυμίσουμε λοιπόν στον κ. Δένδια τι έκαναν οι τούρκοι το 1920, παραθέτοντας ένα μικρό απόσπασμα από το έργο του Κώστα Φαλτάιτς, ο οποίος ήταν πολεμικός ανταποκριτής της εφημερίδας Εμπρός.

Σε αυτή την εφημερίδα έγραφε ο Φαλτάιτς
για τις βιαιοπραγίες των τούρκων

"Εφύγαμε έξω πάλι από την πόρτα του κήπου, ενώ ηκούαμε την φωνή της συνυφάδας μου Πολυξένης που την έσφαζαν οι Κεμαλικοί.

Οι Τούρκοι ήρχισαν να γδύνουν τα σπίτια, να βιάζουν τας γυναίκας, και να σκοτώνουν και πολλούς...

Έπειτα οι Κεμαλικοί επήραν ένα γέρο συγγενή μας Βαφειάδη, του έδοσαν ένα φτυάρι και κασμά και τον επήραν στα χωράφια να σκάψη μόνος του τον λάκκον του, τον εσκότωσαν μέσα στο λάκκο που είχε ανοίξει ο γέρος. 

Ενός νέου Γιάγκου το όνομα, του έκλεψαν το σακκάκι και μέσα στην τσέπη του ηύραν ένα μικρό εικονοσματάκι. Τον εσκότωσαν και αυτόν αφού τον έβαλαν και άνοιξε μόνος τον λάκκον του...."

Οι ανατριχιαστικές περιγραφές είναι ζωντανές μαρτυρίες Ελλήνων με τους οποίους είχε συνομιλήσει ο δημοσιογράφος. Είναι το παρελθόν μας. Κι αν δεν φανούμε συνετοί, οι τούρκοι καραδοκούν...

Και λίγο πιο κάτω σημειώνει: 

"Όταν ξημέρωσε και έγινε ημέρα εβλέπαμε τα σκυλλιά που έτρεχαν να αρπάξουν τα κομμάτια των σφαγμένων ανθρώπων, και είχαν φέρει κοντά εκεί που ήμεθα κρυμμένοι, ένα γυναικείο κεφάλι με τα μαλλιά που άρπαζαν οι πέτρες και ένα πόδι με το παπούτσι...

Οι Τούρκοι όμως επαίζανε με αυτές (τις γυναίκες), τας ατίμαζαν εις τους δρόμους, έκοπταν τας ρόγας του στήθους των και τας επερνούσαν και έπαιζαν κομπολόϊ και έπειτα τας εσκότωναν με τα μεγαλείτερα μαρτύρια". (Πηγή Άννα Φαλτάιτς, Κων. Φαλτάιτς, Μικρασιατική Καταστροφή και αρχείο Καλλάρη)

Όποιος λησμονεί το παρελθόν, ακούσια ή εκούσια, κ. Δένδια, δεν έχει μέλλον. Θα έπρεπε να το ξέρετε αυτό, και να το υπηρετείτε με πάθος, αφού ασκείτε δημόσιο αξίωμα.