Η βρεττανική αποικιοκρατία φαίνεται να συνεχίζει να κρατεί σταθερά τα ηνία των εξελίξεων στο Κυπριακό

10/3/2025

Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο μας και πώς επετεύχθη

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ

Είναι παρατηρημένο ότι, πριν από επανάληψη νέου κύκλου  συνομιλιών  στο Κυπριακό,  η Βρτεανία ασκώντας ακόμη τον αποικιοκρατικό της ρόλο παρεμβαίνει  με επαφές και δηλώσεις  οι οποίες σε όλους τους γύρους των συνομιλιών που είχαμε από το 1977, έγνοια και  σκοπό είχαν, οι Δικοινοτικές Συνομιλίες  που θα ακολουθούσαν κάθε φορά,  να μην «εκτροχιασθούν» από την προδιαγεγραμμένη πορεία και περιεχόμενο που είχαν συμφωνημένο από το 1956 οι Βρετανοί Αποικιοκράτες και η Τουρκία. Δηλαδή τη  συνέχιση Δικοινοτικών συνομιλιών για λύση Διαζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Αυτό επιβεβαιώθηκε   και στη νέα προσπάθεια που  καταβάλλεται  μετά την εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη στην Προεδρία του Κράτους  για επανέναρξη των Δικοινοτικών Συνομιλιών,  από εκεί που έμειναν στο τελευταίο ΚΡΑΝ-ΜΟΝΤΑΝΑ επι προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη.  Η προπαρασκευαστική προσπάθεια ξεκίνησε και αυτή τη φορά με πρώτο  ξένο συνομιλητή  του Προέδρου μας τον Βρετανό Πρωθυπουργό. Στη συνάντηση, καθοδόν προς τον ΟΗΕ,  επιβεβαιώθηκε και πάλιν ότι  και η νέα προσπάθεια τόσο διαδικαστικά όσο και επί της ουσίας παραμένει εγκλωβισμένη στις Δικοινοτικές Συνομιλίες για λύση ΔΔΟ. Δηλαδή, στη βάση του Βρετανο-Τουρκικού σχεδίου  από το 1956 για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας  και τη διχοτόμηση της Κύπρου με λύση ΔΔΟ. Η βάση αυτής της πορείας έχει διαμορφωθεί επί του εδάφους  με την Τουρκική εισβολή  από το 1974 και μετά. Έτσι είχε συμφωνηθεί να γίνει από το 1956 διότι τότε,  ο Δημογραφικός χαρακτήρας της Κύπρου δεν  ευνοούσε τη διχοτόμηση διότι οι Μουσουλμάνοι  της Κύπρου  ήταν σκορπισμένοι σε όλη την Κύπρο.  Έπρεπε ο πληθυσμός να χωρίσει,  οπότε,  Βρετανία -Τουρκία αποφάσισαν πως αυτό δεν μπορούσε να γίνει με εθελοντική μετακίνηση  και διαχωρισμό του πληθυσμού σε δύο ζώνες,  στη βάση φυλής και θρησκείας, αλλά μόνο με τη βία.  Αυτός ήταν ο ρόλος της Τουρκικής εισβολής  και ο σκοπός τους επετεύχθη. 

Στη συνέχεια η προσπάθεια  ήταν να πεισθούν οι Ηγέτες μας να ακολουθήσουν το επόμενο βήμα του ΒρετανοΤουρκικού σχεδιασμού που ήταν, η «ειρηνική» διαδικασία για νομιμοποίηση του βίαιου διαχωρισμού του πληθυσμού  σε δύο ξεχωριστές Ζώνες,  με στόχο τον  αντιδημοκρατικό , ρατσιστικό, πολιτικά ισότιμο διαμοιρασμό  της Διακυβέρνησης της Κύπρου μεταξύ δύο Κρατικών  Διοικήσεων, δύο Κοινοτήτων, (μιας πλειοψηφίας πληθυσμιακής   82% με μια μειοψηφία του 18%) υπό την ομπρέλλα Δικοινοτηκής (συν)   Ομοσπονδίας (ΔΔΟ)  και τη μόνιμη κηδεμονία της Τουρκίας, η οποία  έχει ως δεδηλωμένο στόχο την επαναφορά   της Κύπρου ολόκληρης κάτω από τη νεο-οθωμανική ομπρέλα που η Τουρκία «ονειρεύεται».  Δυστυχώς οι Ηγέτες μας ενέδωσαν στις πιέσεις και υιοθέτησαν τον Βρετανο Τουρκικό σχεδιασμό διχοτόμησης παραμερίζοντας προκλητικά και τη Λαϊκή βούληση την οποία ζήτησαν και πήραν, με το Δημοψήφισμα το 2004. Σήμερα, σύρονται σε νέα  άτυπη Πενταμερή  με το «τεράστιο» χαμόγελο του Βρεττανού  Υφυπουργού Ευρώπης κου Στήβεν Νταουτι, ο οποίος τηρώντας τη διαδικασία ήλθε πριν από τις 17 Μαρτίου  και έφυγε ικανοποιημένος ότι όλα «τρέχουν» κανονικά σύμφωνα  με τα σχέδια.  

Πηγαίνοντας αυτή τη φορά στη νέα άτυπη Πενταμερή, εν μέσω των σοβαρών γεωπολιτικών εξελίξεων, διαβλέπουμε και προειδοποιούμε για τον   ΜΕΓΑΛΟ  ΚΙΝΔΥΝΟ να προσυπογραφεί η  ολοκλήρωση της προδοσίας του 1963-1974, με το απαρτχάϊτ που ακούει στο όνομα ΔΔΟ.

Αυτό είναι που θέλουμε ως Λαός;;;   Εμείς λέμε σίγουρα ΟΧΙ. Όμως αυτό το ΟΧΙ δεν φαίνεται και δεν εκδηλώνεται προληπτικά, μέσα από την ηχηρή σιωπή μας, ως Λαός  υπό ημικατοχή.  Τουλάχιστον, να ετοιμαζόμαστε για ένα ηχηρότερο ΟΧΙ  από εκείνο του 2004, στο απαραίτητο Δημοψήφισμα  που πρέπει να ακολουθήσει.

Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια