 |
| Γραμματόσημο |
Ο Εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, γεννήθηκε σαν σήμερα, 8 Απριλίου του 1798 στην Ζάκυνθο και άφησε την τελευταία του πνοή στην Κέρκυρα στις 9 Φεβρουαρίου του 1857. Οι ήρωες του ποιητή είναι οι χιλιάδες θρυλικοί αγωνιστές του Εικοσιένα.
Από όλα όσα λέγονται και γράφονται για τον Διονύσιο Σολωμό που υπηρέτησε το Ελληνικό Έθνος μέσα από τους αθάνατους στίχους του, έχοντας ιερή εμμονή με τις αθάνατες αξίες της ζωής και της πατρίδας, ξεχωρίσαμε και παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα:
Με την ψυχή γεμάτη Ελλάδα
Μια ρήση στου Σολωμού «Μήγαρις άλλο έχω στο μυαλό μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Ο Ζακυνθινός ποιητής σε όλο το έργο του εκήρυξε με ιερή εμμονή τις αθάνατες άξιες της ζωής: Δικαιοσύνη, Ελευθέρια, Πίστη Αγάπη, Χρέος. Άξιες τις οποίες η προσέλευση σας εδώ δηλώνει πως έχετε και πως είστε άτομα του πνεύματος και της πνευματικής αναζήτησης σας.
Παιδί ακόμα ο Σολωμός, Πνεύμα με φιλελεύθερες ιδέες, που άφηνε τα χώματα της πατρίδος του, εκείνα τα χώματα που γινόταν πιο ιερά από τις βροντές των κλέφτικων καρυοφυλλιών όταν ο αντίλαλος τους, περνώντας τη στενή θάλασσα που εχώριζε το πατρικό του νησί από την Ελληνική στεριά, που τον αγώνα αυτόν κουβάλησε στ΄ άδυτα της ψυχής του, στον αέρα του αγώνα που πρωτανάσανε που συγκλόνιζε τη παιδική του ευαισθησία και χαραζόταν μ΄ ανεξίτηλες χαραγματιές στην άγραφη πλάκα της παιδικής του μνήμης. Στη φίλτατη νήσο, στη θαυμάσια νήσο σπάρθηκε ο σπόρος στο Σολωμό της μεγάλης ποίησης, μιας ποίησης γεννημένη από την Επανάσταση, στην Επανάσταση, για την Επανάσταση. Μια ποίηση όπου θεμέλιο φοβερό κι ασίγαστο το μίσος κατά της τυραννίας, χτίζεται με το φοβερό οικοδόμημα της λευτεριάς. Μια ποίηση διθυραμβική, με ήρωες τους χιλιάδες θρυλικούς αγωνιστές του Εικοσιένα.
Κανένας άλλος Έλληνας ποιητής δεν αναζήτησε όσο αυτός την τελειότητα του στοίχου και κανένας, οπωσδήποτε δεν έδωσε όσο αυτός αποτέλεσμα από την άποψη αυτή. Πολυδουλεμένος και καλοδουλεμένος με μια υπέροχη μαεστρία, ο στίχος ο Σολωμικός φαντάζει πολλές φορές σα σμιλευτός, παίρνοντας περιεκτικότητα και μια συμπυκνότητα καταπληκτική.
«Πρέπει πρώτα με δύναμη ο νους να συλλάβει κι έπειτα θερμά να αισθανθεί η καρδιά ότι ο νους συνέλαβε» ήταν η απάντηση του στον Ιταλό ποιητή Μόντη.
Όσο σ΄ έκταση είναι το έργο του Σολωμού, τόσο υψηλό είναι σε εμπνεύσεις, τόσο πλούσιο σε αίσθημα, τόσο δυνατό σε ορμή, τόσο μουσικότατο κι αρμονικότατο, τόσο μεστό από τα αγνά εκείνα ιδανικά που φλογίζονταν τον καιρό εκείνο σε κάθε γνήσιου Έλληνα τη ψυχή. -Απόσπασμα άρθρου - Πηγή
Ο Εθνικός Ύμνος που δονεί τις ψυχές των Ελλήνων, πέρα από τον χρόνο και τον χώρο:
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.
Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου