Τέσσερις σκέψεις, τέσσερις κληρονομιές που μάς άφησε ο Νίκος Καζαντζάκης

 
26/4/2025

Οι λέξεις του ρέουν στον χρόνο και στην ψυχή μας...

-Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.

-Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…

-Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε.

-Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ.

Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου