Το Έπος του 1940 - Όταν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου αντήχησε η κραυγή "Πόλεμος! Πόλεμος!" οι ορεσίβιες της Πίνδου, οι ατρόμητες εκείνες Ελληνίδες, δεν έστειλαν στο μέτωπο μόνο τους άντρες και τους γιους τους! Αλλά, όρμησαν μπροστά και οι ίδιες, γιατί το Έθνος κινδύνευε! Οι λέξεις είναι φτωχές για να εκφράσουν το μεγαλείο του ψυχισμού και το απαράμιλλο θάρρος τους!
Μία ανάμεσα σ΄ αυτές, ήταν η Ζαχαρένια Τασιούλη, που το 1983 (ήταν τότε 71 ετών), διηγήθηκε:
"Κηρύχτηκε ο πόλεμος, ο στρατός είχε ανάγκη. Πήρα το μουλάρι, φόρτωσα πυρομαχικά απ΄ τον Άι-Γιώργη Βουχωρίνας και κίνησα μ΄ άλλες γυναίκες.
Από ένα σημείο και πέρα τα ζώα δεν προχωρούσαν. Φορτωθήκαμε τα κιβώτια και προσέχοντας να μη γκρεμιστούμε τα φέραμε στο στρατό.
Μας κράτησαν. Φροντίζαμε το συσσίτιο, τους τραυματίες, χοσμετεύαμε. Τη νύχτα προχωρούσαμε. Περάσαμε πολλά χωριά. Γνώριζα τη Βούρβλιανη και το Επταχώρι.
Μετά δεκάξι μέρες γύρισα στο χωριό με ψηλό πυρετό και τα ποδάρια τούμπανο. Ώσπου να στυλωθώ, έπεσε το μέτωπο. Δεν πρόκαμα να δώσω άλλη βοήθεια. Κρίμα, κρίμα..."
-Πηγή: "Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και στην Ιστορία", έρευνα-καταγραφή Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου