10 Ιουνίου 323 π.Χ. - 10 Ιουνίου 2020 μ.Χ.
Λατρεμένε μας!
Αν ζεις κάπου εκεί ψηλά, στον ουράνιο θόλο της Μακεδονίας μας...
Αν έχεις δύναμη θεϊκή για να επηρεάσεις τα γήινα γεγονότα...
Αν σου έχει μείνει μια στάλα αγάπης και σεβασμού για τους απογόνους σου...
Άβουλοι και βουλιαγμένοι στην μιζέρια μας, αυτοί είμαστε οι απόγονοί σου, Αλέξανδρε, γιε του ήλιου!
Από το στόμα μου δεν θέλω να βγει ο παρελθοντικός χρόνος του ρήματος, χαθήκαμε...
Γιατί, είναι δυνατόν να χαθεί οριστικά η Μακεδονία, η Ελλάδα;
Αρνιέται η λογική μου να το δεχθεί! Πώς θα μπορώ να αναπνεύσω πια, αν αποδεχθώ τέτοια ήττα σε καιρό ειρήνης;
Λατρεμένε μας!
Σε σκότωσαν, αφού σε πρόδωσαν. Κι έκτοτε, αιώνες και αιώνες μετά, η προδοσία πάει κληρονομικά από την προηγούμενη γενιά των σκοτεινών ανθρώπων στην επόμενη.
Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτός ο κύκλος ασυδοσίας και προδοσίας;
Υπάρχει τρόπος, μα εμείς, οι απόγονοί σου, γιε του ήλιου, ζούμε ακόμα στο σκοτάδι μας. Από κόμμα σε κόμμα, από αρχηγιλίκι σε αρχηγιλίκι, από το εγώ στο εγώ μας, ποτέ στο εμείς, ποτέ στην ανιδιοτέλεια!
Όμως, δεν μπορεί, θα σπάσει ο κύκλος ο καταραμένος, γιατί έτσι πρέπει, γιατί έτσι ορίζει η μοίρα της Ελλάδας. Μοίρα που ξαφνικά πετιέται από την χειμερία νάρκη της και γίνεται θεριό και αφανίζει τους εχθρούς του έθνους!
Ξύπνα, λοιπόν, γιε του ήλιου, κάνε και την μοίρα μας να ξυπνήσει! Να τιμωρήσει τον πρώην πρωθυπουργό, που σε σκότωσε στις Πρέσπες, να τιμωρήσει και τον τωρινό πρωθυπουργό που με χαρά και ικανοποίηση τρώει τα κόλυβα που με δόλια τέχνη μαγείρεψε ο προκάτοχός του.
10 Ιουνίου 323 π.Χ. - Ο γιος του ήλιου πέθανε.
Υποκλινόμαστε στο μεγαλείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του μοναδικού θνητού που ο χρόνος δεν θα φθείρει ποτέ!
Το κείμενο έγραψε η Νίκη Μάρκου - Η φωτογραφία είναι έργο του ζωγράφου Γιάννη Νίκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου