Ο βανδαλισμός της Ελληνικής Γλώσσας σήμερα!

Αλέξανδρος Δούμας: Ο ήρωας του κατανοεί την νεοελληνική γλώσσα, επειδή ξέρει την αρχαία ελληνική γλώσσα! Εμείς, σε λίγα χρόνια, δεν θα συνεννοούμαστε μεταξύ μας στα ελληνικά!

26/11/2020

Ο φυλακισμένος γέρος Φαριά μιλά, μέσα στα βάθη της γης, 

στον ήρωα Δάντη, για την Ελληνική Γλώσσα!

Εμείς, σήμερα, περιφρονούμε την γλώσσα των προγόνων μας...

Κυριολεκτικά, βανδαλισμός της Ελληνικής Γλώσσας στην σύγχρονη κοινωνία μας. Lockdown, take away, click away, fake, internet, black Friday, είναι ένα ελάχιστο δείγμα της γλωσσολογικής και πολιτιστικής μας πτώσης!
Γιατί δεν μιλάμε ελληνικά σήμερα; Γιατί αγαπάμε τόσο τα αγγλικά; Είναι άραγε ντροπή και οπισθοδρόμηση η χρήση της πανάρχαιας γλώσσας μας; 

Βέβαια, ο βανδαλισμός της γλώσσας μας δεν είναι τυχαίος, κι ούτε έχουν διεισδύσει στην ζωή μας οι ξενόφερτες λέξεις από το πουθενά! Είναι εφαρμοσμένη και χρόνια πολιτική, την οποία εμείς, τα θύματα, δηλαδή οι σύγχρονοι Έλληνες, αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. 

Όμως! Υπήρχαν στο παρελθόν ξένοι που ύμνησαν την Ελληνική Γλώσσα μας, γιατί ήξεραν αυτό που εμείς, συνειδητά ή όχι, βάζουμε στο περιθώριο της ζωή μας και της Ελλάδας μας: Το ταξίδι του πολιτισμού και του ανθρωπισμού ξεκίνησε από την Ελληνική Γλώσσα!!!

Σκηνή από το έργο του Αλέξανδρου Δούμα, "Ο Κόμης του Μόντε Κρίστο", που εξελίσσεται μέσα στα βάθη της γης και ο φυλακισμένος γέρος Φαριά εξηγεί στον ήρωα Δάντη πώς απέκτησε τις γνώσεις του και πώς προσπάθησε να τις κρατήσει ζωντανές στα χρόνια της φυλακής του:

-...Μέσα στη φυλακή μου, με μια εύκολη προσπάθεια της μνήμης, τα θυμήθηκα όλα αυτά. Έτσι μπορώ να σας μιλήσω για το Θουκυδίδη, τον Ξενοφώντα, τον Πλούταρχο, τον Τίτο Λίβιο, τον Τάκιτο... Και σας μιλώ για τους πιο σημαντικούς (λέει ο Φαριά).

-Γνωρίζετε λοιπόν πολλές γλώσσες; (ρωτάει ο Δάντης)

-Δε μιλώ παρά τις πέντε ομιλούμενες (ζωντανές) γλώσσες, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά και ισπανικά. Με τη βοήθεια των αρχαίων ελληνικών, καταλαβαίνω και τα σύγχρονα ελληνικά, μόνο που τα μιλάω άσχημα, αλλά επί του παρόντος τα μελετώ. 

-Τα μελετάτε; (ρωτάει ο Δάντης)

-Ναι, έκανα ένα λεξιλόγιο από τις λέξεις που γνωρίζω, τις τακτοποιώ, τις συνθέτω, τις ανασχηματίζω, ξανά και ξανά, με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να εκφράσουν τις σκέψεις μου. Γνωρίζω περίπου χίλιες λέξεις, κι αυτές μου είναι αρκετές, παρόλο που στα λεξικά, νομίζω, είναι εκατό χιλιάδες. Δε θ΄ αποκτήσω ποτέ ευφράδεια λόγου, αλλά μου είναι αρκετό που θα με καταλαβαίνουν.

Ο ξένος συγγραφέας βάζει στο στόμα του μελλοθάνατου Φαριά αυτές τις λέξεις, σε μια ιστορία που εξελίσσεται το έτος 1815. Ο Φαριά με τη βοήθεια των αρχαίων ελληνικών καταλαβαίνει τη δική μας ομιλουμένη ελληνική, αλλά εμείς, ω εμείς, οι Νεοέλληνες, είναι ζήτημα αν ξέρουμε 1.000 ελληνικές λέξεις!!! Και είναι ζήτημα αν μπορούμε να συνθέσουμε με την μοναδική μας γλώσσα σκέψεις πρωτοπόρες που  θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικές πράξεις!!!

Ναι, είναι ζήτημα, αν εμείς οι Νεοέλληνες σε λίγα χρόνια, μιλώντας ελληνικά, θα καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας... Οποία ντροπή!!! Οποία κατάπτωση!!!