Λόγια απόγνωσης και προσευχής των σκλαβωμένων Ελλήνων στην Παναγία!

3/12/2020

Δεκέμβριος. Ο μήνας των Χριστουγέννων. Άραγε, προσεύχονται στην Παναγία οι Έλληνες που αντιμετωπίζουν το ένα μετά το άλλο τα βάσανα του 21ου αιώνα; Οι πρόγονοί τους, σκλαβωμένοι στους οθωμανούς, προσεύχονταν σε Αυτήν και έπαιρναν δύναμη για να κυνηγήσουν τον βάρβαρο εχθρό από τα ιερά εδάφη!

 Όταν ακόμα η Ελλάδα δοκιμαζόταν σκληρά υπό τον ζυγό των οθωμανών, οι σκλαβωμένοι Έλληνες απευθύνονταν στην Παναγία για βοήθεια. Αφού, μόνο με βάση τις θνητές τους δυνάμεις, ήταν αδύνατον να αποτινάξουν τα δεσμά της δουλείας. 

Εκείνα τα μαύρα χρόνια, ο ιεροκήρυκας Ηλίας Μανιάτης προσευχόταν στην Παναγία να παρέμβει, για να απαλλάξει το ελληνικό γένος από την δυσβάστακτη σκλαβιά:

"Έως πότε Πανακήρατε Κόρη, το τρισάθλιον γένος των Ελλήνων έχει να ευρίσκεται εις τα δεσμά μιας ανυποφέρτου δουλείας; Εύσπλαχνε, Μαρία, παρακαλούμε Σε... χάρισέ του την προτέραν τιμήν".

Ο Νικηφόρος Θεοτόκης, σημαντικός ιεροκήρυκας και λόγιος του 18ου αιώνα, θερμοπαρακαλούσε την Παναγία να ακούσει τις προσευχές των Ελλήνων και να μεσολαβήσει στον Θεό, ώστε να ελευθερωθεί η πατρίδα:

"Κόρη Παντάνασσα, πανύμνητε και πανακήρατε μήτηρ Θεού, Θεοδόξαστε Θρόνε πάγχρυσε και ηλιοστάλακτε, πόλις χρυσοπλοκώτατε και δωδεκάτειχε, ω Μαρία, Θεόνυμφε και Πανευλόγητε, όπου τόσην δόξαν από τον Υιόν Σου έλαβες και όπου ωσάν Βασίλισσα τώρα, εκ δεξιών του Υιού και Θεού Σου παραστέκεσαι... Εσύ αγιόλακτε και Παρθενομήτωρ Δέσποινα. Επάκουσον την δέησίν μας. Εσέ όλοι οι ευσεβείς επικαλούμεθα, εις Εσέ όλοι καταφεύγομεν, εις την προστασίαν Σου όλοι έχομε την ελπίδα μας. Εις τους κινδύνους μας γενού βοηθός, εις τες θλίψες μας γενού παρηγορία, εις τες ανάγκες μας φάνηθι πρόμαχος, εις την ζωήν μας κυβερνήτης, εις κάθε περίστασίν μας αντίληψις. 

Εμείς πάντοτε κράζομε το έλεός Σου επικαλούμεθα. Ω Παναγία μήτηρ, ω πηγή του ελέους, ω προστασία των αμαρτωλών και καταφυγή, επάκουσον την ταπεινήν ημών ικεσίαν και δέησιν. Δείξον τα μητρικά σπλάχνα Σου προς τον φιλάνθρωπον και ελεήμονα Κύριον και δυσώπησον Αυτόν, να συγχωρήσει τες αμαρτίες μας, να ελεήσει την ψυχήν μας, να κυβερνήσει την ζωή μας, να ευσπλαχνισθεί το ορθόδοξον γένος μας". 

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γέρος του Μοριά, πριν την Μάχη της Τριπολιτσάς, κι ενώ πολλοί Έλληνες πνίγονταν μέσα στην αβεβαιότητα και δείλιαζαν, μπήκε στην Εκκλησία της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι, όπως διηγείται ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του. Έκανε τον Σταυρό του, φίλησε την εικόνα της Παναγίας και δακρυσμένος, της μίλησε:

"Παναγιά μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν!" Μετά, βγήκε από την Εκκλησία και βροντοφώναξε στους συμπολεμιστές του: "Ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή Του". 

Στις μέρες μας, η προσευχή θεωρείται από πολλούς οπισθοδρομικότητα. Μπορεί να στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα, μπορεί ακόμα και να ανάβουν ένα κερί στην Εκκλησία, ωστόσο οι πράξεις τους βρίσκονται πολύ μακριά από την έμπρακτη έκφραση του ύψιστου συναισθήματος της αγάπης. 

Είναι δυσβάστακτη η απάντηση στην ερώτηση, πόσοι Έλληνες προσεύχονται στην Παναγία σήμερα, για τα δεινά της πατρίδας;