Τα μέλη της επιτροπής 1821 με επικεφαλής την Αγγελοπούλου, κατηγορούν τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια... Οι Ελβετοί τον αναγνωρίζουν ως εθνικό ευεργέτη τους!
Ο Ιωάννης Καποδίστριας στην υπηρεσία του τσάρου Αλέξανδρου Α΄ - Η Ελβετία τον αναγνωρίζει ως εθνικό ήρωα και ευεργέτη
Εκείνα τα χρόνια, η ζωή των ανθρώπων εντός της σκλαβωμένης Ελλάδας αλλά και εκτός αυτής ήταν διαφορετική. Οι συνθήκες υπό τις οποίες προσπαθούσαν οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τα σχέδια και τους σκοπούς τους διαμορφώνονταν από παράγοντες που διαφοροποιούνται από τα σημερινά ήθη και έθιμα και από τις σύγχρονες πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικές πρακτικές. Έτσι λοιπόν, η κατανόηση εκείνης της πραγματικότητας των ανθρώπων δεν μπορεί να στηρίζεται στα σημερινά δεδομένα, τουλάχιστον όχι σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, όπως σήμερα, έτσι και τότε, οι άνθρωποι με ξεχωριστή ευφυΐα και απαράμιλλες ικανότητες ήταν περιζήτητοι.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Καποδίστριας. Ηγέτες άλλων χωρών ήθελαν να τον προσελκύσουν, ώστε να θέσει τις ικανότητές του στην υπηρεσία τους. Ο τσάρος της Ρωσίας, Αλέξανδρος Α΄, ζήτησε από τον Καποδίστρια να τον συναντήσει στην χώρα του.
Όποιους ενδοιασμούς κι αν είχε ο Καποδίστριας, γνωρίζοντας ότι προς ώρας δεν μπορούσε να προσφέρει τα αναγκαία στην σκλαβωμένη πατρίδα του, και πιστεύοντας ότι η θέση του στο εξωτερικό θα μπορούσε επίσης να συμβάλλει στην Ελευθερία του Γένους του, αποδέχθηκε την πρόσκληση του τσάρου.
Το 1808 βρέθηκε στο ρωσικό υπουργείο εξωτερικών. Η ρωσική αυτοκρατορία, τότε, είχε ανάγκη από τις ικανότητες του αριστοκρατικής καταγωγής Καποδίστρια, υπό τον όρο ότι αυτός θα προσέφερε τις υπηρεσίες του στον ανώτατο άρχοντα και στο κράτος του. Αυτό ο Καποδίστριας μπορούσε να το υποσχεθεί, να προσφέρει δηλαδή τις υπηρεσίες του στον τσάρο, για όσο χρονικό διάστημα αυτές οι υπηρεσίες δεν έρχονταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα του σκλαβωμένου ελληνικού έθνους.
Κατάφερε, λοιπόν, με την πολιτική του σταδιοδρομία να γίνει το πρόσωπο-κλειδί της ρωσικής διπλωματίας, αλλά και της ευρωπαϊκής γενικότερα.
Το 1813 τίθεται επί κεφαλής της πρώτης διπλωματικής αποστολής του τσάρου στην Ελβετία. Γιατί στην Ελβετία; Επειδή αυτή η χώρα κινδύνευε σοβαρά, απειλούνταν η ίδια της η ύπαρξη, αφού ήδη από το 1798 η Γαλλία είχε εισβάλλει στην Ελβετία και την ήθελε να λειτουργεί ως δορυφόρος της. Αυτό ερχόταν σε σύγκρουση με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις της εποχής, όπως Ρωσία, Αυστρία, Πρωσία.
Η Ρωσία, λοιπόν, δεν ήθελε να δει την δύναμη του Ναπολέοντα να σαρώνει την Ευρώπη, γι΄ αυτό και επεδίωξε την συρρίκνωση της δύναμής του. Μέσα στα σχέδια της ήταν η αύξηση της δικής της επιρροής στην Ελβετία. Προς εξυπηρέτηση αυτού του στόχου έστειλε εκεί τον Καποδίστρια.
Ο μετέπειτα κυβερνήτης της Ελλάδος βρήκε την Ελβετία σχεδόν διαλυμένη από κάθε άποψη. Κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε η χώρα να αποκτήσει εσωτερική συνοχή, δύναμη και τελικά ανεξαρτησία. Εμπνεύστηκε τον διαχωρισμό της σε 19 αυτόνομα κρατίδια, τα αποκαλούμενα καντόνια. Αυτή την μορφή πολιτείας έχει μέχρι σήμερα η Ελβετία. Επίσης, συνέβαλε τα μέγιστα ο Καποδίστριας στην διαμόρφωση του Συντάγματος της Ελβετίας. Συμμετείχε το 1815 στην Συνδιάσκεψη των Παρισίων ως εκπρόσωπος του τσάρου, πετυχαίνοντας σημαντικά αποτελέσματα, αφού εξουδετερώθηκε η επιρροή της Αυστρίας, διασφαλίστηκε η ακεραιότητα της Γαλλίας υπό Βουρβόνο μονάρχη, μετά την πτώση του Ναπολέοντα και καθιερώθηκε η διεθνής ουδετερότητα της Ελβετίας.
Η Ελβετία αναγνωρίζει τον Ιωάννη Καποδίστρια ως εθνικό ήρωα και ευεργέτη της. Σήμερα.
Σήμερα, όμως, η επιτροπή που δημιούργησε η κυβέρνηση για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, κάνει δηλώσεις για τον Ιωάννη Καποδίστρια που ουδόλως τιμούν την ίδια την επιτροπή, αλλά και τον Έλληνα πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη που επέλεξε τα μέλη της.
Συγκεκριμένα, στις 5 Μαΐου του 2020, η επικεφαλής της επιτροπής κ. Γ. Αγγελοπούλου μαζί με ένα μέλος, τον κ. Α. Χατζή, υποστήριξαν δημοσίως ότι ο Καποδίστριας ήταν ένας δικτάτορας που θεωρούσε τον Σύνταγμα της Τροιζήνα ως ιδιαίτερα επικίνδυνο ξυράφι. Εξαιτίας του δεινοπάθησαν δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι που δεν το έβαλαν κάτω, και συνέχισαν να αγωνίζονται κατά του Κυβερνήτη.
Ο κ. Χατζής, μάλιστα, σε δημόσιες εμφανίσεις του τις επόμενες ημέρες επέμενε με πείσμα και οργή στην άποψή του ότι ο Καποδίστριας ήταν δικτάτορας.
Οι δικτάτορες είναι ανεπιθύμητα και μισητά πρόσωπα! Είναι δυνατόν να συγκαταλέγεται σε αυτά ο Κυβερνήτης; Είναι δυνατόν κάποιοι άνθρωποι σήμερα να τρέφουν τόσο μίσος για τον Καποδίστρια που δαπάνησε τον εαυτό του και την περιουσία του για την πατρίδα; Είναι δυνατόν να τον τιμούν άλλες χώρες, όπως η Ελβετία, και η δική μας χώρα ως έρμαιο των σκοτεινών επιδιώξεων κάποιων, να προσβάλλει την μνήμη και την τιμή του Καποδίστρια;
Η Ελβετία, σήμερα, δεν ξεχνά αυτόν που της έδωσε την μορφή και το Σύνταγμά της, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Σαν σήμερα, λοιπόν, 17 Ιανουαρίου του 1817, η Ελβετία τον αναγνωρίζει ως Ελβετό πολίτη!
Απόσπασμα από το βιβλίο: Ιωάννης Καποδίστριας - Ο άχραντος Κυβερνήτης της Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου