Τα δύο Εικοσιένα - Ποιο ήταν το αληθινό και ποιο το επικίνδυνο

18/2/2023
Το Εικοσιένα, όπως το ξέρουμε μέσα από την επίσημη ιστορική παράδοση, μοιάζει με τ΄ αναστραμμένο είδωλο που βλέπουμε να καθρεφτίζεται στα θαμπά νερά μιας λίμνης. Είναι βέβαια η ίδια εικόνα, μα δοσμένη από την ανάποδη. 

Για να γνωρίσει κανείς τ΄ αληθινό Εικοσιένα, πρέπει να σκύψει πάνω σ΄ άλλα κείμενα. Σ΄ εκείνα που προετοίμασαν το σηκωμό, σ΄ αυτά που γράφτηκαν όσο βρόνταγε το καριοφίλι κι άστραφτε το γιαταγάνι και στ΄ απομνημονεύματα των αγωνιστών -  του Μακρυγιάννη, του Κασομούλη, του Κολοκοτρώνη, του Φωτάκου, του Σπυρομήλιου, του Περραιβού, του Σπηλιάδη και τόσων άλλων. 

Δύο ήτανε τα Εικοσιένα. Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα "Δίκαια του ανθρώπου" του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ΄ άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της "Πατρικής διδασκαλίας" του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ Ανθίμου - ή πιο σωστά του Γρηγορίου. 

Η φωνή του Ρήγα στα "Δικαιώματα του ανθρώπου" που ενέπνευσε τους Έλληνες αγωνιστές ήταν το πρώτο Εικοσιένα: 

"Ο σκοπός όπου απ΄ αρχής κόσμου οι άνθρωποι εσυμμαζώχθηκαν από τα δάση την πρώτην φοράν διά να κατοικήσουν όλοι μαζί, κτίζοντας χώρας και πόλεις, είναι διά να συμβοηθώνται και να ζώσιν ευτυχισμένοι και όχι να συναντιτρώγωνται ή να ρουφά το αίμα τους ένας [...] Αυτά τα φυσικά δίκαια είναι: πρώτον, το να είμεθα όλοι ίσοι και όχι ο ένας κατώτερος από τον άλλον. Δεύτερον, να είμεθα σίγουροι εις την ζωήν μας και κανένας να μην ημπορή να μας την πάρη αδίκως και κατά φαντασίαν". 

Η φωνή που ήταν στην πραγματικότητα το φαρμάκι της "Πατρικής διδασκαλίας", αλλά και των κοτζαμπάσηδων-πολιτικάντηδων, και προσπάθησε να σταματήσει τους Έλληνες αγωνιστές, ήταν το αντι-Εικοσιένα: 

"Κλείσατε τ΄ αυτία σας, και μην δώσετε καμμίαν ακρόασιν εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας εναντίον εις τα ρητά της θείας γραφής και των Αγίων Αποστόλων, όπου μας προστάζουν να υποτασσώμεθα εις τας υπερέχουσας αρχάς, όχι μόνον τας επιεικείς, αλλά και σκολίας, διά να έχωμεν θλίψιν εις αυτόν τον κόσμον". (Πληροφορίες από το έργο "Καραϊσκάκης", Δημήτρη Φωτιάδη, εκδ. Δωρικός, Αθήνα, 1981).

Όσοι έκαναν το αντι-Εικοσιένα, ζουν και δρουν και σήμερα, με διαφορετική μορφή, αλλά έχοντας τον ίδιο ποταπό χαρακτήρα. Στρέφονται, πολιτικάντηδες και υψηλόβαθμοι ιερείς, κατά των συμφερόντων του έθνους, με τρανότερο παράδειγμα στην νεότερη ελληνική ιστορία, την προδοσία της Μακεδονίας μας και την νίκη των σλάβων. Αφέθηκε αυτή η από αρχαιοτάτων χρόνων ελληνική γη στα χέρια και στις διαθέσεις των κυβερνήσεων και των δεσποτάδων και την κατασπάραξαν. Τις συνέπειες θα τις πληρώσουν οι επόμενες γενιές. Νέα σκλαβιά έρχεται και ακόμα δεν έχει γεννηθεί το ένα και αληθινό Εικοσιένα στα σπλάχνα του σύγχρονου ελληνικού κράτους...