8/10/2023
Η Αγγελική Τσιώμου-Μεταλλινού (Θεσσαλονίκη 1886-10 Νοεμβρίου 1963), ήταν δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα και συγγραφέας. Είχε να αντιμετωπίσει την αδυσώπητη φτώχεια των μαθητών και την βιαιότητα των εχθρών μας. Όμως, δεν παράτησε ποτέ τον Αγώνα!
Διορίστηκε δασκάλα στα Γιαννιτσά και στην συνέχεια δίδασκε στο μαρτυρικό χωριό Μεσημέρι της Πέλλας, μέσα σε άθλιες συνθήκες εξαιτίας των Τούρκων και των Βούλγαρων κομιτατζήδων, κατά την περίοδο 1903-1909, την εποχή δηλαδή της κορύφωσης του Μακεδονικού Αγώνα.
Οι κακουχίες της εποχής ήταν τεράστιες και οι Βούλγαροι, σαν να μην έφταναν οι Τούρκοι, είχαν σπείρει παντού τον φόβο και τον τρόμο (την προπαγάνδα των οποίων εις βάρος των Ελλήνων στήριζαν οι Ρώσοι).
Η Αγγελική είχε να αντιμετωπίσει την πείνα, το κρύο και την φτώχεια των μαθητών της. Αλλά, και την σλαβική προπαγάνδα.
Στο
"Λεύκωμα του Μακεδονικού Αγώνα" έγραψε:
"Αντιμετωπίσαμεν πλειστάκις τον θάνατον. Η αποστολή μας ήτο τοιαύτη, ώστε να ερχώμεθα αντιμέτωποι με τους εχθρούς της πατρίδος, πράκτορας, διαφόρους προπαγάνδας και κομιτατζήδες. Ο στόχος των αντιπάλων μας προπαγανδών ήσαν οι διδάσκαλοι, αι διδασκάλισσαι και οι ιερείς των χωρίων της Μακεδονίας και κατ΄ αυτών κατηύθυνον τα θανατηφόρα βέλη των.
Ημείς λοιπόν εκαλούμεθα ν΄ ανταπεξέλθωμεν εκ του αδυσώπητου τούτου εχθρικού στόχου".
Σήμερα, η Αγγελική Τσιώμου-Μεταλλινού βρίσκεται σε κάποια αραχνιασμένη γωνιά μιας κάποιας βιβλιοθήκης, κανείς δεν ζητά να την γνωρίσει, και δυστυχώς τα Ελληνόπουλα δεν διδάσκονται τους ηρωικούς αγώνες αυτής της Δασκάλας του Μακεδονικού Αγώνα.
Όμως, αν δεν υπήρχαν τόσο η Αγγελική Τσιώμου-Μεταλλινού όσο και οι άλλες Δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα (όπως η
Βελίκα Τράικου), καθώς και οι Δάσκαλοι, αν δεν υπήρχαν και οι ιερείς, τότε δεν θα υπήρχαμε κι εμείς σήμερα ως ελεύθεροι Έλληνες.
Το αμείλικτο ερώτημα είναι: Για πόσο ακόμα θα είμαστε ελεύθεροι μέσα στην προδομένη (ξανά) Μακεδονία μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου