Στο σπίτι του Στέφανου Δραγούμη ξεκίνησε μια δύναμη που συγκλόνισε την Μακεδονία κι έβγαλε την κυβέρνηση από την εγκληματική απραξία...

6/1/2024

Με βαθιά συγκίνηση (ο γιατρός Περδικάρης, ψυχή του Αγώνα στη Νάουσα) ανεβαίνει τα μαρμάρινα σκαλοπάτια του αρχοντικού της λεωφόρου Αμαλίας 26, αντίκρυ από το Ζάππειο. Είναι το σπίτι των Δραγούμη, η κιβωτός του Μακεδονικού Αγώνα. 

Στο γραφείο με χαρά τον δέχεται ο Στέφανος Δραγούμης. Γνωρίζονται από παλιά. Εκεί βρίσκει ο γιατρός συγκεντρωμένους Κοζανίτες, Σερραίους, Μοναστηριώτες. Όλοι καταφεύγουν στο συμπατριώτη τους να παραπονεθούν για τον κατατρεγμό τους, να ζητήσουν βοήθεια. Απελπισμένοι ρωτούσαν:

-Τι θα γίνει πια; Ποιος θα τους βοηθήσει; Όπλα δεν έχουν κι όταν οι κομιτατζήδες τους βασανίζουν, τους λέγουν: "Ας έρθουν οι Έλληνες να σας γλιτώσουν". 

Το ευγενικό, γλυκό πρόσωπο του Δραγούμη σκοτεινιάζει. Με βαθιά κατανόηση αντικρίζει την κρίσιμη για τη Μακεδονία ώρα, τους τονώνει, τους εγκαρδιώνει...

Την ώρα εκείνη μπαίνει στο σαλόνι η μεγάλη κόρη του Στέφανου, η Ναταλία, με τον άντρα της, τον Παύλο Μελά, ανθυπολοχαγό του πυροβολικού. Τους καμαρώνει ο γιατρός. Νέοι, όμορφοι, ζωντανοί, καλοσυνάτοι. Η Μακεδονία είναι το πάθος τους. Ακούν όλοι τα συγκλονιστικά νέα, που ο γιατρός διηγείται. 

Στα μαύρα, μεγάλα μάτια του Παύλου ο γιατρός διαβάζει αναστάτωση. 

-Κι εμείς εδώ... Η κυβέρνησή μας κοιμάται. Όχι ζητήματα, μη μας δημιουργείτε ζητήματα, λένε. Αγανακτισμένος ξεσπάει ο Παύλος. 

-Ναι, λέει ο Δραγούμης. Είδα τον πρωθυπουργό σήμερα ακόμη. Δεν θέλει ν΄ ακούσει για μακεδονικό ζήτημα... 

Αύριο βράδυ, γιατρέ, θα ΄ρθουν εδώ να συνεδριάσουμε το Μακεδονικό Κομιτάτο. Έλα, θα ΄χουμε να πούμε πολλά. 

Την άλλη μέρα, αργά το βράδυ, στου Δραγούμη ο γιατρός έρχεται σε επαφή με το Κομιτάτο. Είναι όλοι ενθουσιώδεις πατριώτες. Ο Καλαποθάκης, ο Πολίτης... Συζητούν ώρα πολλή. Ό,τι η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει, θα το αναλάβει το Κομιτάτο. Θα οργανώσει αντάρτικα σώματα, θα στείλει τουφέκια. Όλοι προσφέρουν κι αποφασίζουν να οργανώσουν έρανο ανάμεσα στους γνωστούς. 

Η Νάτα αναλαμβάνει να κάνει έρανο σε φίλους. Όλοι πρέπει να δουλέψουν.

Μέσα στο σπίτι αυτό θα ξεκινήσει μια δύναμη, που θα συγκλονίσει ψυχές, θα φέρει την ανακούφιση και την προστασία στους μακεδονικούς πληθυσμούς. 

Όρθιος και πάλι ο λυγερόκορμος Παύλος. Στα μάτια του ο γιατρός διαβάζει τώρα κάτι σαν ελπίδα, σαν φως... 

Πηγή: "Στο Μακεδονικό Αγώνα", Θάλεια Σαμαρά.