Το Κάστρο της Ωριάς Σερβίων: Από αυτό πήδηξε στον θάνατο η Μαρία

 
10/2/2024

Με δολοπλοκία άνοιξαν οι πύλες του Κάστρου...

Η ωραία αρχοντοπούλα, για να μην πέσει στα χέρια των τούρκων, πήδηξε από το Κάστρο και σκοτώθηκε, σηματοδοτώντας με τον θάνατό της το Ζάλογγο και την Αραπίτσα που έμελλε να ακολουθήσουν. Ο θρύλος της Ωριάς σώζεται μέσα από την λαϊκή παράδοση, καθώς και από ένα ημιλόγιο τραγούδι των Σερβίων, το οποίο αντικατοπτρίζει καθαρότατα τον  θρύλο: 

Χιλιάδες Τούρκοι μ΄ άρματα και με ανδρειά μεγάλη

μέσα στο κάστρο κλείσανε των χριστιανών τον Κράλλη.

Και σαν ο Μάρκος πέθανε, Βασίλισσά του εγίνη

Μαρία, η μόνη κόρη του, και πολεμά κι εκείνη. 

Τόσο, που χρόνια και καιροί γυρίζουνε, περνούνε

κι οι Τούρκοι να το πάρουνε το κάστρο δεν μπορούνε.

Μα κάποιο ρωμιογέννημα μες στης τουρκιάς τ΄ ασκέρι

παινέθηκε, πως τάχα αυτός στο κάστρο θα τους φέρει. 

Κι είπ΄ ο Σουλτάνος: "Αν μπορείς στο κάστρο να μας μπάσεις

φλουριά θα πάρεις, ειδεμή την κεφαλή θα χάσεις". 

Και τ΄ απεκρίθη: "Πληρωμή δεν θέλω καμμιάν άλλη

παρά την κόρη μοναχά του γερο-Μάρκου Κράλλη".

Καλόγηρος εντύθηκε κι εμπρός στο κάστρο πάει

κι αρχίζει με παράπονο τις πόρτες να χτυπάει.

-Ανοίξατέ μου, Χριστιανοί, κι οι Τούρκοι θα με πιάσουν. 

Με κυνηγούν καταποδίς, κοντεύουν να με φτάσουν. 

-Θες να σου ρίξουμε σκοινί ν΄ ανασυρθείς επάνω;

Θες δίχτυ να σου ρίξουμε να τυλιχτείς σαν ψάρι;

-Μπορεί το δίχτυ να κοπεί κι ας λείπει τέτοια χάρη. 

Οι Χριστιανοί γελάστηκαν, ανοίξανε τις θύρες

κι έτσι Σουλτάνε των Σερβίων το κάστρο μόνο πήρες. 

Η κόρη αντί να σκλαβωθεί σε τούρκικο σεράι

από τις πόρτες τις ψηλές γκρεμίζεται και πάει.

Μα εκεί στο χώμα που  ΄πεσε κι έσκασε σαν κοντάρι

στάλαξε γάλα ο κόρφος της κι εφύτρωσε χορτάρι.

Κι όποια γυναίκα γέννησε και θέλει γάλα να ΄χει,

δένει τα χέρια σταυρωτά ΄ν οπίσω από τη ράχη

και σαν αρνάδα σκύφτοντας και σέρνοντας το στόμα

βοσκολογά γαλόχορτο στης όμορφης το χώμα. 

Λέγεται ότι ο Μάρκος Κράλλης ήταν ο τελευταίος Χριστιανός άρχοντας στην περιοχή, και η κόρη του η Μαρία, για να μην πέσει στα χέρια των τούρκων, που θα την βίαζαν, θα την πουλούσαν στα σκλαβοπάζαρα ή θα την σκότωναν ατιμασμένη, έπεσε από το Κάστρο, βρίσκοντας ηρωικό θάνατο. 

Εκεί, στα Σέρβια Κοζάνης, στο Κάστρο όπου γεννήθηκε ο θρύλος της Ωριάς, απέμειναν μοναχά ερείπια. Αλλά, αυτά είναι γεμάτα μυστήριο και προκαλούν δέος. Γιατί, ποιος μπορεί να πει ότι ο θρύλος της Ωριάς δεν είναι η αλήθεια του από αιώνες βασανισμένου μακεδονικού τόπου μας; (Πληροφορίες από το βιβλίο "Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και στην Ιστορία", της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούρη, εκδοτική Θεσσαλονίκης, φωτογραφία από kastra.eu)