evidero.de/WoGi-Fotolia.com |
Φοβερό: Στα κλάσματα του δευτερολέπτου ο εγκέφαλός σας, θα σας στείλει αμέσως ένα τηλεγράφημα λέγοντάς σας πώς αισθάνεται για κάθε νέα σκέψη!...
Όλοι μιλάμε στον εαυτό μας κάθε στιγμή. Η αυτο-ομιλία μας μπορεί να είναι λέξεις ή σκέψεις. Μπορεί να πάρει τη μορφή των αισθημάτων, των εντυπώσεων ή ακόμη και της σωματικής ανταπόκρισης, το πιάσιμο στο στομάχι που έρχεται όταν κάποιος εκπλήσσεται ή φοβάται ή η ζωτικότητα που αισθανόμαστε όταν χαιρόμαστε. Είμαστε μηχανές που σκέπτονται και δεν σταματούν ποτέ να λειτουργούν. Από την παιδική μας ηλικία κοιτούσαμε, ακούγαμε, αναλύαμε, κρίναμε και αποθηκεύαμε ό,τι συνέβαινε γύρω μας.
Το μεγαλύτερο τμήμα της αυτο-ομιλίας μας είναι ασυνείδητο. Δεν γνωρίζουμε καν ότι υπάρχει. Τη στιγμή της αυτο-ομιλίας έρχονται αισθήματα που δεν μπορούν να γίνουν λέξεις. Άλλες στιγμές έρχονται σαν μικρές λάμψεις σκέψεις που δεν λάμπουν αρκετά ή δεν διαρκούν αρκετά ώστε να γίνουν ιδέες, να τις σκεφτούμε και να τις κατανοήσουμε.
Όλες οι σκέψεις μας, όλες οι εικόνες στο μυαλό μας συνδέονται πάντα με κάτι άλλο που ήδη γνωρίζουμε. Αν σας δώσουν μια καινούρια σκέψη, μια καινούρια εικόνα, κάτι που δεν σκεφτήκατε, που ποτέ δεν φανταστήκατε πριν, ο εγκέφαλός σας αμέσως θα βρει κάτι άλλο για να το συνδέσει με τη νέα πληροφορία, να του δώσει νόημα και να το κάνει κατανοητό.
Κάθε νέα σκέψη που κάνετε πρέπει να βρει κάποια παλιά για να την αντικαταστήσει. Όταν σας λένε κάτι καινούριο, ο εγκέφαλός σας σε κλάσματα δευτερολέπτου αναζητά τα εκατομμύρια των σκέψεών σας για να βρει κάποια ιδέα ή κάποια σχέση ή κάποια εντύπωση που έχετε ήδη καταχωρημένη. Στα κλάσματα του δευτερολέπτου ο εγκέφαλός σας, θα σας στείλει αμέσως ένα τηλεγράφημα λέγοντάς σας πώς αισθάνεται για τη νέα αυτή σκέψη, που θα καταχωρηθεί και εάν πρέπει να την αποδεχθείτε, να την πιστέψετε ή να την διατηρήσετε σε χρήση ή να την αποθαρρύνετε και να την απορρίψετε.
Όσο πιστεύουμε κάτι, τόσο αποδεχόμαστε ιδέες που είναι παρόμοιες. Όσα περισσότερα αρχεία έχουμε καταχωρημένα στο μυαλό μας που μας λένε κάτι για τον εαυτό μας, τόσο ελκύουμε και αποδεχόμαστε άλλες σκέψεις και ιδέες που υποστηρίζουν και αποδεικνύουν αυτό που είναι ήδη καταχωρημένο. Όσο περισσότερο σκεπτόμαστε τον εαυτό μας με συγκεκριμένο τρόπο, τόσο περισσότερο θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Όσο περισσότερο σκεπτόμαστε για κάτι μ΄ έναν συγκεκριμένο τρόπο, τόσο περισσότερο θα πιστεύουμε πως αυτό είναι πραγματικά έτσι. Ο νους λειτουργεί μ΄ αυτόν τον τρόπο, διότι ο εγκέφαλος πάντα προσπαθεί να συνδέσει κάθε νέα πληροφορία με αυτό που ήδη πιστεύουμε.
Αν το κατανοήσουμε αυτό, τότε θα είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε γιατί είναι δύσκολο να διδάξουμε σ΄ έναν γερασμένο σκύλο νέα κόλπα, ν΄ αλλάξουμε το μυαλό μας ή να απαλλαγούμε από τις ιδέες που έχουμε. Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί όσο περισσότερο διάστημα πιστεύουμε κάτι, τόσο πιο δύσκολο είναι ν΄ αλλάξουμε αυτή την πεποίθηση. Όσο περισσότερο είχαμε μια σκέψη τόσο πιο αληθινή είναι. Τα πνευματικά μας κέντρα ελέγχου γεμίζουν με πληροφορίες που υποστηρίζουν αυτό που λέγαμε για μεγάλο διάστημα στον εαυτό μας και απορρίπτουν κάθε τι με το οποίο διαφωνούμε. Εν τω μεταξύ αγνοούμε κάτι που θα έφερνε την αλλαγή στην ζωή μας. Κάτι για μας που ονομάζεται αλήθεια.
-Πηγή: Σαντ Χελμστέτερ, "Τι να λες όταν μιλάς στον εαυτό σου", εκδ. Μπίμπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου