Παύλος Μελάς: Λέξεις γεμάτες συναίσθημα, που αποκαλύπτουν τις ανάγκες της ψυχής του.
"Η ανάμνησις τόσων αγαπητών προσώπων, τα οποία με τόσας ευχάς με παρακολουθούν, αντί να μ΄ αδυνατίζει, μ΄ ενισχύει και μ΄ ενθαρρύνει εις ό,τι έχω να κάμω...
Όπως καθ΄ όλον τον βίον μου έτσι και τώρα είμαι ευτυχής ακόμη δε ευτυχέστερος και υπερήφανος, ότι έχω γυναίκα τόσον γενναίαν, τόσο ευγενή και τόσον πατριώτισσαν. Σ΄ ευγνωμονώ και σε λατρεύω.
Είμαι ευτυχής ότι τα παιδάκια μου θα μείνουν εις τα λεπτά αλλά στιβαρά χεράκια σου. Ναι, σας σκέπτομαι με αγάπην όλους σας. Είμαι υπερήφανος δι΄ όλους εσάς, είμαι υπερήφανος διά την απόστολήν μου".
Και να οι λέξεις που εκφράζουν τον φόβο ή πάλι το ένστικτο του θανάτου:
"Έχω την πεποίθησιν ότι και ημάς και την αγίαν υπόθεσιν θα ευλογήσει ο Θεός. Αν όμως τυχόν δεν θελήση να επιστρέψωμεν, να μη λυπηθής, αλλά να είσαι υπερήφανη και να χρησιμεύσης έτσι ως παράδειγμα εις όλας τας Ελληνίδας. Η ωραία και αγγελική ψυχή σου είμαι βέβαιος ότι θα αισθανθή όπως θέλω".
Από το βιβλίο ντοκουμέντο της Ναταλίας Μελά: "Παύλος Μελάς", Αλεξάνδρεια 1926 και β΄ έκδοση Αθήναι 1964
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου