Συγχώρεση: Άλλο αντίκτυπο έχει μία προδοσία κι αλλιώς αντηχεί μέσα μας το σπάσιμο ενός πιάτου

Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει

26/2/2025

Είναι αυτός που συγχωρεί αδύναμος ή ισχυρός; Και τι μπορεί να αλλάξει, το παρελθόν ή το μέλλον του;

Πόσο ειλικρινά μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον άνθρωπο; Μέχρι πού και μέχρι τί αντέχουμε να συγχωρήσουμε; Η αξία της συγχώρεσης έχει νόημα μόνο όταν γίνεται συνειδητά και από τις δύο πλευρές, ουσιαστικά και για τους «σωστούς» για τον καθένα λόγους.

Αν αναλύσουμε και σπάσουμε τη λέξη στη μέση, αυτόματα αντιλαμβανόμαστε την ακριβή έννοιά της. Συν και χώρος. Δίνω λοιπόν χώρο, κάνω χώρο στην καρδιά μου, για να χωρέσει και μια συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου που με πλήγωσε, όχι ως προς την υιοθέτηση και την αποδοχή, αλλά περισσότερο ως προς την κατανόηση (της ανθρώπινης φύσης, της κατάστασης, της αιτίας που πυροδότησε την αντίστοιχη αντίδραση). Δε συμβαδίζει απαραίτητα με τη συνέχεια της εκάστοτε σχέσης. Στην πραγματικότητα συχνά βρίσκεται απέναντι σε μία τέτοια συνέχεια κι έτσι ναι μεν συγχωρούμε, αλλά παύουμε να συμβαδίζουμε. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό και υγιές μάλιστα, για έναν άνθρωπο που αναγνωρίζει τα όριά του και ποιά πράγματα του είναι αρεστά και επιθυμητά στη ζωή του. Σε συγχωρώ και για εμένα λοιπόν, καθώς επιλέγω να απαγκιστρωθώ από ο,τι μου προκαλεί πόνο. Αντιλαμβάνομαι, κατανοώ, αλλά κάποιες φορές δεν δέχομαι να πάμε μαζί παρακάτω.

Μία ειλικρινής συγγνώμη μας ανακουφίζει, μας λυτρώνει, μας ηρεμεί. Και τους δύο. Το βάρος που κουβαλούν οι συνέπειες κάποιων πράξεων, είναι δυσβάσταχτο για κάποιους ανθρώπους. Φυσικά αυτό σχετίζεται άμεσα και με το είδος των πράξεων. Άλλο αντίκτυπο έχει μία προδοσία κι αλλιώς αντηχεί μέσα μας το σπάσιμο ενός πιάτου. Σίγουρα παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, πέρα απο το ίδιο το «λάθος». Η ψυχολογία μας, το αν έχει επαναληφθεί στο παρελθόν, η ηλικία, ο χαρακτήρας, αλλά και η θέση μας στον εργασιακό τομέα, συνυπολογίζονται και συντελούν στην απόφασή της. Το να δούμε τα πράγματα από την οπτική ενός τρίτου προσώπου ενίοτε δρα βοηθητικά στην απόφαση και την ανακοίνωσή της. Φυσικά ο τρόπος που θα επιλέξουμε να την κοινοποιήσουμε δεν είναι καθόλου αμελητέος. Όπως εύστοχα είπε και ο Αμερικανός χιουμορίστας, Josh Billings, Χρειάζεται πολύ λεπτός χειρισμός για να συγχωρέσεις κάποιον χωρίς να τον μειώσεις στα μάτια του, και στα δικά σου επίσης.

Ο άνθρωπος που κατακτά τη δύναμη της συγχώρεσης, κάθε άλλο παρά αδύναμος είναι. Το να σπάσεις οποιαδήποτε δεσμά σε κρατούν όμηρο αρνητικών συναισθημάτων και σκέψεων και να ανασάνεις ξανά ελεύθερος από όλο το βάρος τους, προαπαιτεί μεγάλη δύναμη ψυχής και καταδεικνύει στις περισσότερες των περιπτώσεων μια ισχυρή προσωπικότητα. Αν και κάποιοι το θεωρούν παράδοση, εν αντιθέσει πρόκειται για μια ουσιαστική ανάκτηση των δυνάμεών μας. Βασιζόμενοι στα προαναφερθέντα, το να έχουμε ηρεμία και ευτυχία στη ζωή μας είναι μόνο μία απόφαση μακριά και το αποτέλεσμα μια βαθιάς συγχώρεσης, όχι μόνο των άλλων, αλλά και του ίδιου μας του εαυτού (αυτού που κρίνουμε σκληρότερα από κάθε άλλον). Άπαξ και γνωρίσουμε την αξία αυτή, τότε θα έχουμε κάνει ένα ακόμη βήμα προς μια ζωή γεμάτη από θετικότητα.

Όταν συγχωρείς, δεν μπορείς, βέβαια, να αλλάξεις το παρελθόν, σίγουρα όμως μπορείς να αλλάξεις το μέλλον.

Bernard Meltzer – Αμερικανός ραδιοσχολιαστής  (1916-1998) - Πηγή & Φωτογραφία: markzfilter / https://pixabay.com