 |
Παῦλος Μελᾶς, ἐφ. Σκρίπ, 19.10.1904, σ. 1. |
29/3/2025
Δὲν εἶσαι ἠχὼ τοῦ κόσμου αὐτοῦ...
Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940), «Παῦλος Μελᾶς», ἐφ. Σκρίπ, 22.10.1904:
ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
Παρθενικέ, ποὺ χαίρεσαι τὴν ὑψηλὴ γαλήνη
καὶ πλάγιασες κρυφός,
δὲ θὰ μπορέσῃ ἡ σκέψι μας νά ᾿ρθῇ νὰ σὲ κυττάξῃ,
καθὼς κοιμᾶσαι γελαστὸς μέσα σὲ τόσο φῶς.
Φέγγει τὴ νύχτα ἡ ξαστεριὰ στοὺς δρόμους τοὺς μεγάλους,
μήπως ὁ πλάνος, ποὔρχεται, διαβάτης τοὺς εὑρῇ,
ἀλλὰ καλλίτερα ὁδηγεῖ ἕνα καντήλι τάφου,
ποὺ ὁ σκοτωμένος τἄναψε καὶ μᾶς ἀκαρτερεῖ.
Θὰ ᾿ρθῇ ὁ Ἀϊτὸς ὁποῦ γυρνᾷ κατὰ τὸ μεσονύχτι
τὰ λαβωμένα ἁπλώνοντας
ἀπάνω σου φτερὰ
καὶ θά γυρέψῃ ἀνασασμὸ καὶ θὰ γυρέψῃ μῖσος
ἀπ’ τὸ κορμί σου γιὰ νὰ βγοῦν σὰν ἄνθη αἱματηρά.
Τὴν ὥρα ποὺ στὸ χῶμά σου φέρνουν τὸ «Χαῖρε» οἱ σκλάβοι
καὶ μπήγουν ὅρκους τὰ σπαθιά στὴ γῆς, ἂς σταλαχτῇ
σὲ λήκυθον τὸ δάκρυ των νὰ πιῇ ἡ Ψυχὴ τοῦ Γένους,
Χάρου φαρμάκι νὰ γενῇ καὶ νὰ σ᾿ ἐγδικηθῇ.
Δὲν εἶσαι ἠχὼ τοῦ κόσμου αὐτοῦ, εἶσαι ἡ καθάρια στάλα
τῶν μακαρίων, ποὺ στῆς σκλαβιᾶς τὸ ἀπόκρυφο σκολειὸ
μὲ τὸ Ψαλτήρι ἐθέριεψαν καὶ τὸ χρυσὸ στεφάνι
τῆς Ὑπερμάχου ἐφίλησαν, καὶ πᾶν στὸ μακελειό.
Καλὸ ταξεῖδι! Ἔσπειρες τὸ μῖσος καὶ προσμένεις.
Κι’ ἐνῷ βουβὴ σὲ μύρεται, σὲ χαίρεται ἡ φυλή,
ἐσὺ ἀνεβαίνεις Ὤμορφε μεσ᾿ τό χορό τῶν ἴσκιων,
ποὺ κάνουν τόπο νὰ διαβῇς οἱ γέροι Ἀρματωλοί…» -Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου