![]() |
Ο βράχος της Κατίγκως |
Μια ιδέα για τα παθήματα των ωραίων κοριτσιών των Σερρών στα χρόνια της σκλαβιάς δίνει ο θρύλος του "βράχου της Κατίγκως" στον Λάι-Λιά.
Σύμφωνα με το "Περιοδικό των Ελληνίδων Βορείου Ελλάδος", τευχ. 117 και με το Πανσερραϊκό ημερολόγιο, Χηστίδη Χ. Νικολάου "Λάι-Λιάς", σελ. 203:
Θρυλείται ότι οι μπέηδες στέλνοντας τους υποτακτικούς για πάγο στις βουνοκορφές του Αλή Μπαμπά, έδιναν ομαδική έξοδο ως τον Λάι-Λιά και στις γυναίκες των χαρεμιών, για να ξεσκάσουν χωρίς να τις βλέπει κανείς, παρεκτός το άγρυπνο μάτι των ευνούχων.
Κάποτε ανάμεσά τους η νεαρή Κατίγκω, που πριν από λίγο την είχαν κλείσει στο χαρέμι, σαν είδε τον θεόρατο βράχο, ένιωσε τρελή χαρά, σφάλισε τα μάτια και από κει γελώντας γκρεμίστηκε, για να μην μπορέσει κανείς πια να την ξαναγυρίσει στο χαρέμι.
Από τότε οι ντόπιοι λένε το βράχο "ο βράχος της Κατίγκως".
Δυστυχώς και τραγικώς, πολλές Ελληνίδες στα χρόνια της τουρκοκρατίας, προτίμησαν να βρουν τον θάνατο, όχι στα ποιητικά λόγια των παραδόσεων, αλλά στην πραγματικότητα, προκειμένου να γλιτώσουν από τις ατιμώσεις και τις βίαιες συμπεριφορές των τούρκων. Πολλές, πάρα πολλές Ελληνίδες, που ποτέ δεν θα μάθουμε τίποτα γι΄ αυτές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου