Η ανάρτηση του διανομέα καταδεικνύει την διαφορά ανάμεσα σ΄ έναν ηλικιωμένο που πεινούσε και σε μια κοπελίτσα που ήθελε κάτι για το σκυλάκι της!
Χθες βράδυ πήγα μια παραγγελία κοντά στο μαγαζί...
Ένας παππούλης πάνω από 80 ίσως και 90 με τη μασκούλα του, το μπαστουνάκι του...Του δίνω το φαγητό του το οποίο κόστιζε €13.30...
Μου έδωσε ακριβώς αυτό που βλέπετε στη φωτο, ρέστα δεν ήθελε...με κέρασε και σοκολατάκι... του είπα πως είναι πολύ καλός και πως είναι το πιο ωραίο φιλοδώρημα που πήρα εδώ και 1μιση χρόνο... και τότε ο παππούς μου είπε:
«Είναι το λιγότερο αγόρι μου που μπορώ να κάνω, μπροστά σε αυτό που κάνετε εσείς»... αφού τον ευχαρίστησα ξανά έφυγα για επόμενες διανομές.
Επόμενη στάση στα 5 χιλιόμετρα περίπου από το μαγαζί... μια κοπελίτσα με ένα σκυλάκι... παραγγελία μέσω efood, πληρωμένη... αφού της έδωσα την παραγγελία της και χάϊδεψα λίγο το άτακτο σκυλάκι της μου είπε πως είναι άτακτο γιατί ήρθε το φαί του... μια μερίδα γύρο... έφυγα.
Δεν μου άφησε ούτε σεντ... δεν με ενδιαφέρει, ούτε το λέω σαν παράπονο... απλά να τονίσω μια διαφορά... ανάμεσα σε 2 διαφορετικές γενεές. Ένας ΄Ανθρωπος που έζησε πολλά, φτώχεια, πείνα, κατοχή, πόλεμο, χούντα και ξέρω γω τι άλλο, θεωρεί μεγάλο πράγμα που κάποιος γυρνάει μέσα στη νύχτα και στο κρύο για να του πάει να φάει... σε σέβεται σαν άνθρωπο, για αυτό που κάνεις.
Από την άλλη μια νέα κοπέλα που θα διαθέσει 7-8 ευρώ για να φάει το σκυλάκι της, δίχως ίχνος εκτίμησης για τους ανθρώπους... που δεν εκτιμάει τίποτα και κανέναν, που θα παραγγείλει και μέσα στα χιόνια αφού το μαγαζί είναι ανοιχτό... Όπως έκαναν πολλοί προχθές με την σφοδρή χιονόπτωση...
via Dimitris Manasidis
(Ανάρτηση στην σελίδα Φιλότιμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου