28/5/2021
Ο ποιητής της Σημαίας μας Ιωάννης Πολέμης, σαν σήμερα, 28 Μαΐου του 1924 πέθανε, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια εθνική κληρονομιά στίχων
στίχων που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά και στο μυαλό των πατριωτών!
Αν ψάξουμε πληροφορίες για τον ποιητή με τις βυζαντινές ρίζες στο διαδίκτυο, θα βρούμε. Δεν το κάνουμε όμως. Γιατί δεν αγαπάμε οι Έλληνες, και κυρίως οι εκάστοτε ιθύνοντες του υπουργείου παιδείας, τις λέξεις που προάγουν τον Ελληνισμό και τα ιδανικά του.
Αλλά, τι θα είμαστε χωρίς τις λέξεις του ποιητή της Σημαίας μας; Πιο φτωχοί, πιο στερημένοι, πιο αποπροσανατολισμένοι.
Αν θέλουμε να αντέξουμε στα επερχόμενα δεινά, προτάσσοντας τα στήθη μας σε εκείνους που καίνε την Σημαία μας, ας έχουμε στο νου μας πάντα, τις ιερές λέξεις του ποιητή:
Ἡ σημαία
Πάντα κι ὅπου σ᾿ ἀντικρίζω,
μὲ λαχτάρα σταματῶ,
ὑπερήφανα δακρύζω,
ταπεινὰ σὲ χαιρετῶ.
Δόξα ἀθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχὴ
καὶ μαζί σου φτερουγίζει
τῆς πατρίδος ἡ ψυχῆ.
Ὅταν ξάφνου σὲ χαϊδεύει
τ᾿ ἀγεράκι τ᾿ ἀλαφρό,
μοιάζεις κύμα, ποὺ σαλεύει
μὲ χιονόλευκον ἀφρό.
Κι ὁ σταυρὸς ποὺ λαμπυρίζει
στὴν ψηλή σου κορυφή,
εἶν᾿ ὁ φάρος ποὺ φωτίζει
μίαν ἐλπίδα μας κρυφή.
Σὲ θωρῶ κι ἀναθαρρεύω
καὶ τὰ χέρια μου χτυπῶ,
σὰν ἁγία σὲ λατρεύω,
σὰ μητέρα σ᾿ ἀγαπῶ.
Κι ἀπ᾿ τὰ στήθη μου ἀνεβαίνει
μία χαρούμενη φωνή:
«Νἆσαι πάντα δοξασμένη,
ὦ Σημαία γαλανή!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου