Χρωστούμε τα πάντα στους "άγνωστους" ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα, και στην Καπετάνισσα Σοφία!

Ο Μακεδονομάχος Χατζηπανταζής και η γυναίκα του, η Καπετάνισσα Σοφία, που συνέχισε να μάχεται υπέρ της Μακεδονίας μας και μετά την δολοφονία του άντρας της από τους κομιτατζήδες

5/2/2022

Μακεδονικοί αγώνες 1904-1905 - Άγνωστοι ήρωες Μακεδονομάχοι που υπακούοντας στις ανάγκες του Ελληνικού Έθνους, έδωσαν ηρωικές μάχες, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους και τους Κομιτατζήδες.

Από του τέλους του 1904 και αρχές του 1905 νέα σώματα σχηματίζονται και εισέρχονται στην Μακεδονία.

Πρώτος ο Ανθυπολοχαγός Κατεχάκης (Ρούβας) με τους Κρήτες του και στην συνέχεια πολλοί άλλοι. Ο Λοχαγός Μωραΐτης εις Πάικον μάχεται ηρωικώς κατά του ισχυρού τουρκικού τακτικού στρατού, αναγκάζεται να αναπτυχθεί προς Γιαννιτσά, όπου βρίσκει ηρωικό θάνατο. 

Ο Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού Κ. Μαζαράκης (Ακρίτας) εις Βέρμιον, ο Ανθυπολοχαγός Τσόντος (Βάρδας) εις Ζαγορίτσαιναν, ο Ανθυπομοίραρχος Σπυρομήλιος εις Καϊμακτσαλάν, οι Βολάνης, Μακρής, Φραγκόπουλος και πολλοί άλλοι, καθώς και οι αυτόχθονες Νταλίπης, Ντόγρης, Λύτσας, Μήλιος ο Καραλίβανος εις Κοζάνην και πολλοί άλλοι καπεταναίοι πλημμυρίζουν με τα θαυμάσια παλληκάρια τους τα Βουνά της Δυτικής, Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας. Μεταξύ των πρώτων φθάνει από την Κρήτη και ο νεαρός φοιτητής Δημήτριος Λαμπράκης, μετέπειτα Διευθυντής της εφημερίδας "Βήμα", ούτος συμμετείχε συνεχώς εις τους αγώνας μέχρι του 1908.

Στις Σέρρες το πρώτον αποκλειστικώς αυτόχθον Σώμα υπό τον Χατζηπανταζή από την Σκοτούσαν, συμπλέκεται τον Σεπτέμβριο του 1904 με Βουλγάρους εις Άγιον Παντελεήμονα Σερρών. Φονεύονται από τον ίδιον τον Χατζηπανταζή τρεις επικίνδυνοι Βούλγαροι, αλλά τελικώς φονεύεται και ο ίδιος ο Χατζηπανταζής από τους Βουλγάρους.

Την αρχηγία του Σώματος αναλαμβάνει τότε ο Αντάρτης Βλάχμπεης από την Ηράκλεια και η χήρα του Χατζηπανταζή παραμένει στο Σώμα μέχρι τέλους του Αγώνος, ως Καπετάνισσα Σοφία. 

Στην Δυτική Μακεδονία, την πρώτη μεγάλη μάχη δίνει το Σώμα του Ρούβη εις Ζελενίτσα, όπου 42 Βούλγαροι φονεύονται εξ ων και δύο αξιωματικοί. Την 19η Νοεμβρίου 1904 και μετά από δύο ημέρες εις Πρέσπα, όπου και πάλι οι Βούλγαροι αποδεκατίζονται. (Πηγή: Ντοκουμέντο: Η εναντίον της Μακεδονίας Βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή", Αθήναι 1963)

Το οδυνηρό ερώτημα που πλανάται σήμερα από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα είναι: Θα καταφέρουν, Σλάβοι και Τούρκοι, να πετύχουν όσα επεδίωκαν την εποχή της κατάρρευσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αρπάζοντας την Μακεδονία μας και αλλοιώνοντας οριστικά την ιστορία της Ελλάδας μας;