Μακεδονικός Αγώνας: Έλα ν΄ ακούσης βογγητά από την Ιστορία, πώς αρπαχτήκαν η σκλαβιά με την Ελευθερία!

8/2/2023

Οι Μακεδονομάχοι ορμούν με αυτοθυσία στον Αγώνα για την Απελευθέρωση της Μακεδονίας μας. Και ο Κρητικός Μακεδονομάχος γράφει:

Και όλοι μαζί φωνάζουν:

-Πού είσαι, Μέγα-Αλέξανδρε, με τα χρυσά στου χρόνια, 

να φέρης όλους τους στρατούς, με τα βαριά κανόνια,

να δουν οι Βούλγαροι φωτιά που βρέχει αστροπελέκια,

να δουν Ελληνικά σπαθιά, τα τωρινά ντουφέκια!...

Πού είσαι Μέγα-Αλέξανδρε και πρώτε Στρατηλάτη,

με τη βαρειά σου αρματωσιά και το χρυσό σου τ΄ άτι,

να ιδούν οι Βούλγαροι αητούς, σαν τους παληούς δικούς σου,

πώς πολεμάν τ΄ αδέλφια σου τους πρώτους τους εχθρούς σου...

Έλα ν΄ ακούσης βογγητά από την Ιστορία,

πώς αρπαχτήκαν η σκλαβιά με την Ελευθερία!

Έλα, Αλέξανδρε, γοργά, γιατί έφθασεν η ώρα

ν΄ αντιλαλήση ο πόλεμος εις την δικήν μας χώρα...

Άκουσ΄ Αλέξανδρε, χαρές, άκουσε την καμπάνα,

βάλε αυτί στην λειτουργιά που κάνει η δόλια Μάννα!...

Τότε φωνάζει ο Αλέξανδρος, τα όρη αντιλαλούνε 

και από τον φόβο οι Βούλγαροι τα όπλα των πετούνε.

Και είπε "καθοδήγηση δεν θέλω από κανένα,

θέλω να δω τους ήρωας σήμερο ένα-ένα. 

Και θέλω ακόμη να σας πω, να σας παρηγορήσω,

στης νίκης το βασίλειο εγώ θα σας διηγήσω..." 

Εις την περίοδο αυτή του αμυντικού αγώνος

φιλάδερφα αισθήματα φαίνονται ταυτοχρόνως.

Έργα πολύ ευχάριστα γίνονται στην Αθήνα

και έρχονται από παντού μηνύματα πιο φίνα. 

Τώρα έφθασε άλλο μήνυμα από τον Ψηλορείτη.

να, αστραπιαίως έφθασεν η δοξασμένη Κρήτη,

η Κρήτη, να, που έφθασε, είναι συγκεντρωμένη.

τρέχει με ευχαρίστηση και είναι εξοπλισμένη.

Τον αγκαλιάζει, τον φιλεί και αυθωρεί του λέει:

"Τώρα, αδελφέ μου Αλέξανδρε, δεν θάστε πάντα μόνοι

και τα παιδιά μου έφταξαν, πετούνε σαν αηδόνι..."

Κυττάξατε τους Κρήτες μας, κορμιά σαν την ελάτη,

γοργόφτεροι, σαν τους αητούς, σας κτίζουνε παλάτι,

παλάτι που και μια καρδιά είναι η κάθε πέτρα!...

Γυρίσατε, κυττάξατε, και τις καρδιές τους μέτρα,

όπου δεν έχουν μετρημό μέσα στην Ιστορία

οι κραταιοί Αγώνες τους για την ελευθερία.

Και τ΄ Αλεξάνδρου η ψυχή αγάλλεται και χαίρει

και με συγκίνηση θερμή τα λόγια αυτά προφέρει:

"Κρήτη θα πει, να μάθετε, ηφαίστειο μεγάλο, 

με μια θυσία ατέλειωτη και με ωραίο κάλλος,

φωτιά για τα ντουφέκια τους, φλόγα για το σπαθί τους

και μια λαμπάδα της λαμπρής για την Ανάστασή τους..." 

Απόσπασμα από το ποίημα "Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ", Π. Γύπαρη, "Οι πρωτοπόροι του Μακεδονικού Αγώνος, 1903-1909".