Η έννοια της Πατρίδας οφείλεται στους αρχαίους Έλληνες

18/3/2023

Π α τ ρ ί δ α

Είναι ο τόπος στον οποίο γεννηθήκαμε, ο τόπος στον οποίο ετάφησαν οι πρόγονοί μας. Είναι ο πόλος έλξης των ομοεθνών μας, όπου κι αν ζουν. 

Η Πατρίδα είναι τόπος ιερός, και έχουμε την υποχρέωση να τον υπερασπιζόμαστε, όταν εχθροί εκτός αλλά και εντός των τειχών θέλουν να τον κατασπαράξουν. Τον υπερασπιζόμαστε αυτόν τον τόπο γιατί τον θέλουμε αδούλωτο. 

Αυτή εξάλλου είναι η υποχρέωσή μας απέναντι στους προγόνους μας που μας παρέδωσαν αυτόν τον τόπο ελεύθερο. Έτσι και εμείς, αυτόν τον ιερό τόπο ελεύθερο πρέπει να τον παραδώσουμε στις μεταγενέστερες γενιές. Ελεύθερο, και ακόμα πιο δυνατό! 

Ο συναισθηματικός δεσμός που έχουμε με την πατρίδα, λέγεται φιλοπατρία ή πατριωτισμός. Είναι, ακριβώς, η αγάπη μας για την πατρίδα. 

Η έννοια της πατρίδας δεν υπήρχε εξαρχής, αλλά διαμορφώθηκε σιγά σιγά, όταν ο άνθρωπος σταμάτησε να μετακινείται διαρκώς, και εγκαταστάθηκε μόνιμα σε κάποια περιοχή. Την οποία περιοχή την αγάπησε, καθώς έζησε και μεγάλωσε σ΄ αυτήν, έφερε τα παιδιά του στον κόσμο, σ΄ αυτήν έθαψε τους γονείς του, και, τελικά, αυτή θα τον κλείσει στα σπλάχνα της. 

Η πλήρης και οριστική διαμόρφωση της έννοιας της Πατρίδας οφείλεται στους αρχαίους Έλληνες! Πρώτοι αυτοί από όλους τους λαούς συνειδητοποίησαν τι σημαίνει Πατρίδα, τι σημαίνει ο τόπος που γεννιέσαι, ζεις, δημιουργείς και πεθαίνεις, ανάμεσα σε ανθρώπους που μοιράζονται τις ίδιες αξίες και μιλούν την ίδια γλώσσα. Μάλιστα, πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες κατέταξαν την αγάπη για την Πατρίδα στις ανώτερες ανθρώπινες αρετές. 

Η Πατρίδα μας, η Ελλάδα, δεν έχει τυχαίο όνομα. Πήρε αυτό το όνομα από τον γενάρχη του έθνους μας, τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνα (ή του Δία ή του Προμηθέα και της Πύρρας). Αυτή την γνώση μας την κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, δεν είναι αποκύημα της φαντασίας. 

Για πρώτη φορά το όνομα "Ελλάς" το αναφέρει ο Όμηρος. 

Σε πέντε περιόδους μπορούμε να διαιρέσουμε την ιστορία της Πατρίδας μας: 1) Την Αρχαία περίοδο που διαρκεί ως το 146 π.Χ. 2) Την Ρωμαιοκρατία που διαρκεί ως το 527 μ.Χ. 3) Την Βυζαντινή μέχρι το 1453 μ.Χ. 4) Την τραγική περίοδο της Τουρκοκρατίας ως το 1821 και 5) Την νεότερη περίοδο από την Επανάσταση μέχρι σήμερα. 

Η Πατρίδα μας γνώρισε λαμπρές και ένδοξες ημέρες, αλλά και δύσκολους καιρούς, γεμάτους σκοτεινιά, αίμα και δουλεία. 

Τα παιδιά της πάντα πολεμούσαν με ηρωισμό γι΄ αυτήν, γιατί την ήθελαν την Πατρίδα τους ελεύθερη. Χρυσές σελίδες ιστορίας: Μαραθώνας, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, οι Νίκες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κ.ά.. Αργότερα, το ελληνικό Βυζάντιο γίνεται ο προστάτης του Χριστιανισμού. 

Δυστυχώς, το 1453 οι Τούρκοι κυρίευσαν την Κωνσταντινούπολη. Ακολούθησαν μαύρα χρόνια. Οι Αγώνες γενναίων Ελλήνων για την απόκτηση της Ελευθερίας συναντούσαν πολλά εμπόδια, πολλούς εχθρούς, και όχι μόνο ξένους, δυστυχώς... 

Όμως η φλόγα της Ελευθερίας ποτέ δεν έσβησε. Το 1821, οι Έλληνες, με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά, τον Καραϊσκάκη, τον Κανάρη, την Μπουμπουλίνα, την Μαυρογένους και τόσες άλλες προσωπικότητες που δεν χωρούν μέσα σε σελίδες, αυτοί οι Έλληνες λοιπόν κατάφεραν τα ακατόρθωτα, ελευθέρωσαν το πρώτο κομμάτι της αγαπημένης μας Πατρίδας. 

Με πολλούς κόπους και αμέτρητα βάσανα και ποταμούς αίματος, ένα ακόμα κομμάτι της Πατρίδας μας κατάφερε να απελευθερωθεί, η Μακεδονία μας. Δόθηκαν σκληρές μάχες και άνισες, με τους εχθρούς - τούρκους και βούλγαρους κομιτατζήδες- να υπερτερούν, κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα (κυρίως κατά την χρονική περίοδο 1904-1908). Τελικά, οι γενναίοι Μακεδονομάχοι μας κατάφεραν κι αυτοί τα ακατόρθωτα και παρέδωσαν στους μεταγενέστερους, ελεύθερη την ιερή γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 

Δυστυχώς, άλλοι ελληνικοί τόποι όπως η Κύπρος, η Βόρεια Ήπειρος, η Μικρά Ασία, ο Πόντος, δεν ελευθερώθηκαν. 

Τραγικώς, από τις πιο μαύρες και αιματοβαμμένες σελίδες της Ιστορίας μας, είναι η Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922. Ο στρατός μας ηττήθηκε και δύο εκατομμύρια Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους, γυμνοί, πληγωμένοι, αφυδατωμένοι, απελπισμένοι. Οι Έλληνες πρόσφυγες έφυγαν από την ελληνική πατρίδα τους για να ζήσουν στην Μάνα Πατρίδα, την Ελλάδα. 

Π α τ ρ ί δ α

Είναι οι μεγάλοι μας ποιητές, συγγραφείς και φιλόσοφοι που στην Ελλάδα πρωταντίκρισαν το πρώτο γήινο φως και σ΄ αυτήν ακμάσανε: Όμηρος, Ησίοδος, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Θαλής, Ηράκλειτος, Δημόκριτος, Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης και τόσοι άλλοι! 

Αυτοί οι Έλληνες δίδαξαν στον κόσμο ποια είναι τα μεγάλα ιδανικά που πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος, ο οποίος οφείλει να γνωρίσει πρώτα τον εαυτό του, αν θέλει να γνωρίσει τον υπόλοιπο κόσμο και να τον βοηθήσει να αναπτυχθεί. 

Π α τ ρ ί δ α

Είναι ο Παρθενώνας, ο ναός του Ποσειδώνος στο Σούνιο, οι Δελφοί, η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, ο Κολοσσός της Ρόδου, ο Ερμής του Πραξιτέλη, η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και πολλά ακόμα έργα που δημιουργήθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες και στόλισαν και στολίζουν πάντα τον κόσμο ολόκληρο. 

Π α τ ρ ί δ α

Είναι ο λαμπερός ήλιος και ο βαθύς καταγάλανος ουρανός της Ελλάδας! Είναι η θάλασσα η γαλάζια, τα μυστικιστικά βουνά της, οι πράσινοι κάμποι αλλά και τα νησιά τα λουσμένα από φως θεϊκό. 

Όπως έγραψε και ο ποιητής: 

Πατρίδα, σαν τον ήλιο σου ήλιος αλλού δεν λάμπει - Λορέντζος Μαβίλης, "Ύμνος στην Πατρίδα".