Για μια από τις μεγαλύτερες, αν όχι την πιο μεγάλη, εορτές του Χριστιανισμού, ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε στίχους που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή μας.
Με το ποίημά του αυτό που επιγράφεται "Λάμπρος", μέσα από δροσερές εικόνες και ωραίους συμβολισμούς, ο Σολωμός μάς επικοινωνεί το μεγάλο δίδαγμα της Αγάπης, όπως αυτό ακτινοβολεί μέσα από την διδασκαλία του Ιησού. Απόσπασμα του ποιήματος:
Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε,
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι.
Σύγνεφο καταχνιά δεν απερνούσε
τ΄ ουρανού σε κανέναν από τα μέρη.
Κι από κει κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ΄ αγέρι
που λες και λέει μες της καρδιάς τα φύλλα:
Γλυκειά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
Χριστός Ανέστη! Νέοι γέροι και κόρες
όλοι, μικροί, μεγάλοι ετοιμασθείτε,
μέσα στις εκκλησιές τις δαφνοφόρες
με το φως της χαράς συμμαζωχθείτε.
Ανοίξτε αγκαλιές ειρηνοφόρες,
ομπροστά στους αγίους φιληθείτε,
φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη
πέστε "Χριστός Ανέστη" εχθροί και φίλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου