Οι Κρητικοπούλες φρόντιζαν τον εαυτό τους πριν από 100 χρόνια με απίστευτα φυτικά υλικά από την αυλή τους

 24/7/2023

Πώς φρόντιζαν οι Κρητικοπούλες την εμφάνισή τους πριν από έναν αιώνα; Τα απίστευτα υλικά που χρησιμοποιούσαν από τα ερμάρια και την αυλή τους! Όλα φυτικά και χωρίς παρενέργειες! 

Η Περιποίηση του Προσώπου

Καμία από τις σύγχρονες γυναίκες δεν θα πίστευε πως πριν από 100 χρόνια το βασικό συστατικό φροντίδας ήταν το αλεύρι! 

Και πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιούσαν το αλευρόνερο που έμενε κατά το πλύσιμο της σκάφης, έπειτα από το ζύμωμα. Ουσιαστικά αφού ξέπλεναν καλά την σκάφη, δεν πέταγαν αυτό το πρώτο νερό αλλά το άφηναν στην άκρη μέχρι να «κάτσουν» στο πάτο τα υπολείμματα της ζύμης. Στην συνέχεια με το διαυγές αυτό νερό έπλεναν το πρόσωπό τους. 

Σε περίπτωση που δεν είχαν νερό από σκάφη, γέμιζαν ένα μικρό μπουκάλι με νερό και έριχναν μέσα λίγο αλεύρι και το ανακάτευαν έντονα. Μετά το άφηναν να κατασταλάξει και ακολούθως το χρησιμοποιούσαν για να πλύνουν το πρόσωπο. Μπορεί να μας φαίνεται περίεργο, αλλά πράγματι τα συστατικά αυτού του νερού βοηθούσαν στην θρέψη και την απομάκρυνση της λιπαρότητας του προσώπου.

Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχαν, ούτε καν στην φαντασία, ρουζ και διάφορα παρόμοια καλλυντικά (τα οποία όμως κυκλοφορούσαν στο Παρίσι ή στο Λονδίνο)! Τι έκαναν οι Κρητικοπούλες μας; Χρησιμοποιούσαν το κάποτε γνωστό «ταλκ». Δεν επρόκειτο όμως για το ταλκ - σκόνη που γνωρίζουμε σήμερα, αλλά για πέτρα! Μια ειδική πέτρα που ερχόταν ως εμπόρευμα από το εξωτερικό και όταν την έξυναν έβγαζε μια ιδιαίτερα απαλή «σκόνη». Αυτό το πρώιμο προϊόν το πουλούσαν διάφοροι πλανόδιοι πωλητές του μεσοπολέμου και οι γυναίκες το προτιμούσαν όλο και περισσότερο. Η αξία του ήταν το γεγονός πως όταν έβαζαν την πούδρα στο πρόσωπο (ή και στο σώμα), αυτό γινόταν λείο και απαλό. 

Η Περιποίηση του Σώματος

Σε σύγκριση με τον καθαρισμό προσώπου με αλευρόνερο, η περιποίηση του σώματος είχε τεχνάσματα που μας είναι λίγο πιο γνωστά από τις γιαγιάδες μας. Ένα από τα πιο διαδεδομένα στην Κρήτη αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα, ήταν το μπάνιο με φύλλα λεμονιάς. Μια πραγματικά κλασική περιποίηση του δέρματος που χάνεται στο βάθος του χρόνου. Συχνές ήταν και οι τροποποιήσεις των «συνταγών» με χρήση φύλλων από άλλα εσπεριδοειδή.

Οι γυναίκες πριν από 100 χρόνια συνήθιζαν να προσθέτουν σε ένα καζάνι νερό που έβραζε πολλά λεμονόφυλλα ώστε σταδιακά το νερό να πάρει το άρωμα της λεμονιάς. Τα φύλλα έβγαζαν τα έντονα έλαια τους που πραγματικά αρωμάτιζαν το νερό και φυσικά το σώμα όποιου έκανε μπάνιο με τέτοιο «πλούσιο» νερό. Το ίδιο αρωματικό μπάνιο φρόντιζαν οι μητέρες να κάνουν και στα μικρά μωρά τους για να μυρίζουν όμορφα κατά την διάρκεια της ημέρας. Τότε τα αρώματα ήταν μεγάλη πολυτέλεια… 

Επίσης. γνωστά ήταν και τα αυτοσχέδια μικρά σαπουνάκια που έφτιαχναν οι νοικοκυρές της εποχής με τρυγόλαδα και ποτάσα. Μπορεί σταδιακά όλο και περισσότεροι να τα αγόραζαν έτοιμα, αλλά πολλά σπιτικά έφτιαχναν τα δικά τους με όποιο άρωμα προτιμούσαν κάνοντας έτσι και οικονομία. Τα σαπούνια τότε ήταν ακόμη και αυτά μικρή πολυτέλεια για τον περισσότερο κόσμο.

Και φυσικά οι γυναίκες δεν άφηναν τα υπολείμματα των χρησιμοποιημένων σαπουνιών να πάνε χαμένα. Αντίθετα, έκαναν με αυτά τα λεγόμενα μοσχοσάπουνα. Οι γυναίκες της εποχής εκείνης έβαζαν σε ένα μικρό κατσαρολάκι όλα αυτά τα πολύ μικρά σαπούνια, πρόσθεταν σταγόνες από αρωματικά έλαια ή μαστίχα κοπανισμένη και ανακάτευαν για ώρα.  Στο τέλος της διαδικασίας το έριχναν το υγρό σαπούνι σε διάφορες μικρές φόρμες και όταν κρύωναν τα έβγαζαν και είχαν έτοιμα για χρήση τα μικρά μοσχοσάπουνα. Με ακριβώς την ίδια μέθοδο μπορούσαν να κάνουν και σαπούνια με άρωμα τριαντάφυλλου, βασιλικού, δυόσμου και σχεδόν ό,τι άλλο ήθελαν και τους το πρόσφερε η κρητική γη.

Η Περιποίηση των Μαλλιών

Το αμυγδαλέλαιο ήταν ένα από τα βασικά «υλικά» περιποίησης μαλλιών. Το έλαιο του αμυγδάλου που έβγαζαν με μία σχετικά απλή διαδικασία, όχι μόνο έθρεφε τα μαλλιά αλλά επίσης τα έκανε να χτενίζονται πιο εύκολα και να γυαλίζουν. Πέρα από το διαδεδομένο αμυγδαλέλαιο χρησιμοποιούσαν κυρίως για θρέψη ρετσίνι από κυπαρίσσι, μέλι και το φυτό μολόχα.

Να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή οι γυναίκες έβαφαν και τα μαλλιά τους, με την χρήση του χαμομηλιού και των άχυρων για τα ξανθά μαλλιά ή των φύλλων κυπαρισσιού, δενδρολίβανου ή καρύδας για τα πιο σκουρόχρωμα. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις οι γυναίκες έβραζαν στο νερό τα υλικά που ήθελαν και έπειτα έκαναν λούσιμο μερικές φορές με το "αυτοσχέδιο σαμπουάν" της γενιάς τους! Πληροφορίες από daynight.gr - Αντώνης Τσαλίκης