Ο 12χρονος που έτρωγε ξύλο από τον πατέρα του γιατί αγαπούσε το ελληνικό σχολείο και, πότε αρχίζει η δραματικότερη φάση της ιστορικής πορείας της Μακεδονίας

18/11/2023

Όταν η Μακεδονία μας βίωνε τις αλλεπάλληλες διώξεις των Βουλγάρων και τα αντίποινα του τουρκικού στρατού και γιατί ένας πατέρας έδερνε αλύπητα τον 12χρονο γιο του!...

Ο σκληρός αγώνας, που διαδραματίστηκε κατά την περίοδο 1878-1904 ανάμεσα σ΄ Έλληνες και Βουλγάρους στη μεσαία (κυρίως) γεωγραφική ζώνη της Μακεδονίας, δεν είχε αποφέρει τα ποθητά αποτελέσματα για τη βουλγαρική κίνηση. Μεγάλες μάζες σλαβόφωνων χριστιανικών πληθυσμών παρέμεναν αφοσιωμένες στο Πατριαρχείο και είχαν γνήσια ελληνική συνείδηση. 

Στον εκκλησιαστικό και στον εκπαιδευτικό τομέα οι αλλεπάλληλες διευκολύνσεις της Πύλης στους Βουλγάρους... δεν είχαν πείσει την επίσημη βουλγαρική πολιτική για την επικράτηση της στη Μακεδονία.

Από τις αρχές του 1898 η βουλγαρική κίνηση εισέρχεται σε μια νέα φάση, καθώς τα βουλγαρικά αντάρτικα σώματα εγκαινιάζουν τον ένοπλο αγώνα με τελικό στόχο την οριστική λύση του μακεδονικού ζητήματος [...].

Από εδώ και πέρα ο Ελληνισμός της Μακεδονίας διανύει τη δραματικότερη φάση της ιστορικής πορείας του στο μεταίχμιο δύο αιώνων. 

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να περιγραφούν οι τραγικές συνθήκες, κάτω από τις οποίες ζουν οι Έλληνες όλου του μακεδονικού χώρου, οι οποίοι υφίστανται τις αλλεπάλληλες διώξεις των βουλγαρικών σωμάτων και τα αντίποινα του τουρκικού στρατού. 

Ο Ελληνισμός των σπουδαιότερων αστικών κέντρων της βόρειας Μακεδονίας μας (δεν εννοείται εδώ το ψευδοκράτος των Σκοπίων αλλά οι νομοί της Μακεδονίας μας που αποτελούν την πραγματική Βόρεια Μακεδονία) αγωνίζεται σκληρά, για να ανταπεξέλθει στις δύσκολες αυτές περιστάσεις [...]. Δεν αποθαρρύνεται [...]. Αντιδρά δυναμικά, ανασυντάσσεται σε κάθε χωριό και κωμόπολη, δημιουργεί ντόπιους συνδέσμους και αργότερα καταρτίζει τους πρώτους ένοπλους αντιστασιακούς πυρήνες. 

Πηγή: Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα", Κ. Βακαλόπουλος

Όμως, δεν ήταν μόνο οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι εχθροί των Ελλήνων που ορέγονταν την Μακεδονία μας. Ήταν και οι Ρουμάνοι που προσπαθούσαν κι αυτοί να αρπάξουν ό,τι μπορούσαν. Μπορεί σήμερα να μην ασχολούμαστε καθόλου για την ρουμανική προπαγάνδα εις βάρος της Μακεδονίας μας, ωστόσο αυτή είχε εξαπλωθεί εκείνα τα δυσβάσταχτα χρόνια της σκλαβιάς μας. 

Ένα παράδειγμα του ρόλου της ρουμανικής επιθετικότητας κατά της Μακεδονίας μας, συναντούμε στα Απομνημονεύματα του Μακεδονομάχου από την Κρήτη Γ. Δικώνυμου Μακρή: 

Μια μέρα, που βρισκόμαστε απάνω από το χωριό Ροκοστίνα, πέρασε κοντά από το λημέρι μας σφυρίζοντας ένας μικρός ως δώδεκα χρονών, γιος ενός πλούσιου ρουμανίζοντος. Είπα να τον πιάσουν και να τον φέρουν μπροστά μου. Το παιδί στάθηκε και με κοίταξε άφοβα στα μάτια.

Εγώ το φοβέρισα πως θα το αποκεφαλίσω, επειδή μισούσε τους Έλληνες, όπως και ο πατέρας του. Μου απάντησε: "Εγώ, καπετάνιε, είμαι Έλλην. τι φταίω εγώ, αν ο πατέρας μου ρουμανίζει κι εργάζεται κατά των Ελλήνων;"

Θαύμασα το θάρρος του και, αφού του χάρισα μισή λίρα, το έδιωξα.

Όπως έμαθα αργότερα, το παιδί αυτό φοιτούσε στο ελληνικό σχολείο. Ο πατέρας του τού έπαιρνε ρουμανικά βιβλία, αλλά αυτό τα έσκιζε. Επίσης το έδερνε, για να πηγαίνει στο ρουμανικό σχολείο, αλλά αυτό το έσκαζε και πήγαινε στο ελληνικό. (Πηγή φωτογραφίας: el.wikipedia.org)