Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών: Ο μεγαλύτερος μύστης της διπλωματίας όλων των εποχών που αποφάσισε να ενώσει τον θρυμματισμένο Ελληνισμό

Τετράδραχμο του Φιλίππου Β΄

14/2/2024 

Όταν ο  Φίλιππος Β΄, ο πιο χαρισματικός στη χρήση της Ελληνικής γλώσσας ηγέτης, αποφάσισε να ενώσει τον θρυμματισμένο Ελληνισμό, επειδή πίστευε ότι οι Έλληνες ήταν ο πιο φωτισμένος λαός που έζησε ποτέ στην Γη!...

Στην αρχαία Ελλάδα, εκεί όπου πρωτοξεκινούν οι διαμάχες μεταξύ των Ελλήνων και σταματημό δεν έχουν, εμφανίστηκε κάποτε κι άλλοτε ένας βασιλιάς που όμοιό του δεν είχε ξαναγνωρίσει ως τότε, μα και μέχρι σήμερα, ο Ελληνισμός. Ο Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών (382 π.Χ.-336 π.Χ.).

Ο Φίλιππος, συνειδητοποιώντας την τραγικότητα των εμφύλιων σπαραγμών που εμπόδιζαν την ανύψωση του Ελληνισμού στο υψηλότερο βάθρο της γήινης ύπαρξής του, αποφάσισε, σαν θεϊκά να ήταν ταγμένος, να αλλάξει την πορεία των γεγονότων, φέρνοντας πάση θυσία την ενότητα.

Τι έκανε ο Φίλιππος Β΄ ο Μακεδών;

Πολύ γρήγορα, με αλυσιδωτές και αστραπιαίες επεμβάσεις στη νότια Ελλάδα, με συνέδρια, σπονδές, υποσχέσεις, επαίνους και απειλές πετυχαίνει ο Φίλιππος το ανέλπιστο:

Φέρνει σε μια πρώτη επαφή το θρυμματισμένο Ελληνισμό και επιχειρεί να θέσει τέρμα στην παραλυτική πολυδιάσπαση, που ματώνει συνέχεια και αχρηστεύει κοινωνικά, οικονομικά και στρατιωτικά τον πιο φωτισμένο λαό που έζησε ποτέ στη Γη.

Όχι πως δε θα ξαναγίνουν διασπαστικές κινήσεις, αλλά το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε και δε θα πάψει να λειτουργεί ως καταλύτης στα θεμέλια του φατριασμού.

Σ΄ αυτή τη διεργασία για την αναβάθμιση και συσπείρωση αλλά και για την παλινδρόμηση προς τον κατακερματισμό του Ελληνικού έθνους ο Φίλιππος θα σταθεί γίγαντας υπομονής και πειθούς. Χαρισματικός στη χρήση της Ελληνικής γλώσσας όσο κανείς άλλος ηγέτης της εποχής τους, γενναιόφρων και γενναιόδωρος θα χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους μύστες της διπλωματίας όλων των αιώνων.

Με αστραπιαίους ελιγμούς, με διπλωματικούς γάμους, με έξυπνη και αποτελεσματική χρήση του πλούτου που συσσωρεύεται στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο, με τιμές, με υποσχέσεις, διακανονισμούς και ανταποδόσεις κάθε μορφής, πετυχαίνει σχεδόν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς να κάνει χρήση της στρατιωτικής του υπεροχής και της στρατηγικής του ιδιοφυΐας.

Ο ιστορικός Διόδωρος, μιλώντας για το καταπληκτικό έργο του Φιλίππου, εξηγεί επιγραμματικά πως αυτό κατορθώθηκε: «Ουχ ούτω διά της εν τοις όπλοις ανδραγαθίας ως διά της εν λόγοις ομιλίας και φιλοφροσύνης», δηλαδή «όχι τόσο με την ηρωική χρήση των όπλων όσο με τη φραστική επικοινωνία και τη φιλοφροσύνη».

Ένας περίπου σύγχρονος αντιγραφέας πρόσθεσε μια ακόμη, δική του, φράση: «Και με την ασύγκριτη γενναιοδωρία του». Ακόμη και φίλοι του βιογράφοι, όπως ο Αθήναιος, τον έκριναν αυστηρά για την ασυλλόγιστη διάθεση του χρήματος. Ο πιο πάνω ιστορικός μάλιστα τον χαρακτήρισε «σπάταλο στρατιώτη».

Αργότερα, σε μια φιλική συνάντηση ο Φίλιππος απάντησε στο χαρακτηρισμό του Αθήναιου με τη δήλωση: «Καλλίτερα να σπαταλάς χρήμα παρά αίμα». Κανείς δεν βρήκε τίποτα να του αντιτάξει. Άλλωστε, η πιο αποστομωτική απάντηση βρισκόταν στην απόλυτη επιτυχία της συνολικής πολιτικής του Φιλίππου. Πηγή: "Φίλιππος Β΄ ο Μακεδόνας", Κίμων Φαραντάκης, εκδ. Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος ΑΕ, Αθήνα 2006.