Ηνωμένο Βασίλειο: Ο πατέρας του μπορεί να είναι και ο ετεροθαλής αδερφός του! Πόσο ηθικό είναι αυτό;

 

 16/2/2024

Ηνωμένο Βασίλειο: αναμιγνύει το σπέρμα του με αυτό του πατέρα του για να αποκτήσει παιδί, τα δικαστήρια αποφαίνονται ότι δεν θα χρειαστεί να κάνει τεστ πατρότητας - Είναι αποδεκτό και ηθικό αυτό; Κανείς δεν θέλει να απαντά σε τέτοια ερωτήματα...

Η βρετανική δικαιοσύνη δεν θεώρησε χρήσιμο να κάνει τεστ πατρότητας στο παιδί ενός άνδρα που ανακάτεψε το σπέρμα του με αυτό του πατέρα του για να μείνει έγκυος η σύντροφός του, θεωρώντας ότι ήταν «δική τους υπόθεση».

Μια οικογενειακή ιστορία που είναι τουλάχιστον ασυνήθιστη. Αυτή την Πέμπτη, 15 Φεβρουαρίου, το Ανώτατο Δικαστήριο της Δικαιοσύνης στο Σέφιλντ βρέθηκε αντιμέτωπο με την υπόθεση ενός άνδρα του οποίου το σπέρμα αναμίχθηκε με αυτό του ίδιου του πατέρα του για να αποκτήσει παιδί με τη σύντροφό του. Η βρετανική δικαιοσύνη λοιπόν απεφάνθη και δεν έκρινε απαραίτητο να επιβάλει τεστ πατρότητας στο πεντάχρονο πλέον αγόρι.

Σύμφωνα με τον δικαστή, θα υπήρχε «μεγάλη πιθανότητα» ο παππούς του να ήταν στην πραγματικότητα ο βιολογικός του πατέρας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, η διενέργεια τεστ πατρότητας θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ σημαντικό «συναισθηματικό κακό» στο μικρό αγόρι αν μάθαινε την αλήθεια.

Ως εκ τούτου, ο δικαστής εξήγησε ότι αυτό το θέμα θα παραμείνει προσωπικό και σε καμία περίπτωση δεν αφορά τις βρετανικές αρχές, σύμφωνα με το βρετανικό ειδησεογραφικό κανάλι Sky News.

Μια συμφωνία «προορισμένη» να παραμείνει μυστική

Η ιδιαίτερα ασυνήθιστη σύλληψη αυτού του παιδιού προέκυψε από τα προβλήματα γονιμότητας που αντιμετώπισε ο άνδρας, ο οποίος ονομάστηκε «PQ» από τα δικαστήρια. Επειδή δεν μπορούσε να καταφύγει σε εξωσωματική γονιμοποίηση λόγω οικονομικών προβλημάτων, αποφάσισε να αναμίξει το σπέρμα του με αυτό του πατέρα του πριν το κάνει ένεση στη γυναίκα του, γνωρίζοντας καλά την κατάσταση που επικρατούσε.

Αν και αυτή η διευθέτηση ήταν «προορισμένη» να παραμείνει οικογενειακό μυστικό, το Συμβούλιο Barnsley ενημερώθηκε ωστόσο για αυτόν τον ελιγμό σε μια ξεχωριστή διαδικασία και στη συνέχεια επιλήφθηκαν τα δικαστήρια για να μάθουν την πραγματική προέλευση του νεαρού άνδρα. Μια προσέγγιση που απορρίφθηκε από τον δικαστή, θεωρώντας ότι «δεν υπήρχε ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα».

Αν και ο δικαστής δεν έκρινε ότι θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό το παιδί να υποβληθεί στο τεστ πατρότητας, ωστόσο υπογράμμισε την ευθύνη των γονέων. Πιστεύοντας ότι εναπόκειτο στο ζευγάρι να «διαχειριστεί τους κινδύνους» που ενέχει αυτή η κατάσταση «για την ευημερία» του μικρού αγοριού.

Ως εκ τούτου, η επιλογή παραμένει στην οικογένεια, η οποία θα αποφασίσει αν θα πει ή όχι την αλήθεια στο παιδί της, που εν δυνάμει θα πρέπει να ζει με την ιδέα ότι ο άντρας που θεωρεί πατέρα του δεν είναι άλλος από τον ετεροθαλή αδερφό του. Πηγή