28/3/2024
Η
κόλαση της βιομηχανίας ζάχαρης, όχι πριν δεκαετίες, αλλά σήμερα!
Παιδιά που τα εκμεταλλεύονται σε χωράφια με ζαχαροκάλαμο, νεαρές γυναίκες που αναγκάζονται να υποβληθούν σε υστερεκτομή για να μην έχουν πλέον περίοδο και να εργάζονται περισσότερο, αυτή είναι η ανατριχιαστική πραγματικότητα που αποκαλύπτεται από έρευνα των New York Times, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ένωση «The Fuller Project» και δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου. Οι εταιρείες Coke και Pepsi βοήθησαν να μετατραπεί η πολιτεία Μαχαράστρα στην Ινδία σε σημαντικό παραγωγό ζάχαρης. Συμμετέχουν όμως, εν γνώσει τους, σε ένα ιδιαίτερα βάναυσο σύστημα εκμετάλλευσης και καταναγκαστικής εργασίας.
Οι εργάτες ζάχαρης σε φάρμες στη Μαχαράστρα δεν παίρνουν μηνιαίο μισθό. Οι εργοδότες τους τούς πληρώνουν προκαταβολή, τους δανείζουν χρήματα για πιεστικές ανάγκες όπως τα ιατρικά έξοδα, και οι εργάτες κόβουν και μαζεύουν ζαχαροκάλαμο για να ξεπληρώσουν το χρέος τους. Στο τέλος μιας σεζόν, τους λένε ότι χρωστούν ακόμα χρήματα και πρέπει να επιστρέψουν την επόμενη χρονιά. Τέτοιες ρυθμίσεις, που παγιδεύουν τους εργαζόμενους σε μια σπείρα ατελείωτων χρεών, ορίζονται από την υπηρεσία εργασίας των Ηνωμένων Εθνών ως καταναγκαστική εργασία. Παράνομο, αλλά παρόλα αυτά επίμονο.
Καταναγκαστικοί γάμοι εφήβων και υστερεκτομές γυναικών
Επειδή τα παιδιά είναι βαρύ φορτίο για τα νοικοκυριά, τα 14χρονα κορίτσια αναγκάζονται σε παράνομους γάμους και να δουλεύουν «για τη ζάχαρη» με τους συζύγους τους. Στην εξαντλητική δουλειά στα χωράφια συμμετέχουν και παιδιά, μερικές φορές έως και 10 ετών, αλλά πρέπει να τα φροντίζουν. Η μεταβίβαση της ευθύνης για τα νεαρά κορίτσια σε έναν σύζυγο ανακουφίζει τους γονείς τους. Και μετά, ένα ζευγάρι, που στη γλώσσα των ζαχαροκαλλιεργειών λέγεται «koyta», κερδίζει περισσότερα.
Μεσίτες που προμηθεύουν εργάτες στη βιομηχανία ζάχαρης πιέζουν τα κορίτσια να παντρευτούν και μερικές φορές πληρώνουν για τον γάμο. Συμμετοχή στον «γάμο από ζαχαροκάλαμο» όπως ονομάζονται αυτές οι ενώσεις, που φυσικά θα πρέπει να αποζημιωθεί από τις οικογένειες.
Οι οικογένειες εργατών σε αγρόκτημα ξεκινούν την περίοδο κοπής και συλλογής ζαχαροκάλαμου με ένα χρέος προς εξόφληση. Κάθε μέρα απώλειας εργασίας αυξάνει το χρέος και οι επώδυνες περίοδοι, καθώς και η ιατρική παρακολούθηση, αποτελούν πρόβλημα για τους εργαζόμενους.
Επιπλέον, όσοι τους εκμεταλλεύονται βλέπουν αρνητικά τη γυναικεία έμμηνο ρύση, γιατί μια γυναίκα που έχει περίοδο, ακόμα κι αν δεν την εμποδίζουν να βρεθεί στα χωράφια, κινδυνεύει να έχει μικρές ασθένειες που την βλάπτουν.
Όσον αφορά τις πιθανές εγκυμοσύνες, αφορούν ιατρικές επισκέψεις που έχουν βαρύ κόστος και απουσίες από την εργασία. Και αφού τα κορίτσια παντρεύονται πολύ μικρά, στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν παιδιά έτσι κι αλλιώς.
Επίσης, στα αγροκτήματα, δεν υπάρχει πρόσβαση σε τουαλέτες ή νερό. Οι αλλαγές για σωστή υγειονομική προστασία απαιτούν μεγάλο κόστος ταλαιπωρία και έτσι δεν τίθεται θέμα πλύσης των χεριών.
Η βιομηχανία ζάχαρης της Μαχαράστρα βρήκε λοιπόν έναν ριζικό τρόπο για να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα: οι γυναίκες ενθαρρύνονται έντονα να αφαιρέσουν την μήτρα τους. Γυναίκες ηλικίας 30 ή 40 ετών βρίσκονται σε στείρωση, με αυξημένο κίνδυνο πρόωρης εμμηνόπαυσης και συνεπώς οστεοπόρωσης, θρόμβων, καρδιαγγειακών προβλημάτων και άλλων παθήσεων. Οι αδίστακτοι γιατροί βρήκαν εκεί ένα απροσδόκητο κέρδος, οι εργοδότες πληρώνουν τις επεμβάσεις, αυξάνοντας έτσι το χρέος των εργαζομένων που εργάζονται σκληρά όλο τον μήνα, με λίγα λόγια, όλοι επωφελούνται από αυτό. Υπολογίζεται ότι μία στις πέντε γυναίκες, και ορισμένες μελέτες κάνουν λόγο για μία στις τρεις, έχουν υποβληθεί σε υστερεκτομή στην περιοχή.
Η Coke και η Pepsi ανησυχούν, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να αντιδράσουν αποτελεσματικά
Η ζάχαρη πωλείται σε εταιρείες όπως η Coke και η Pepsi, οι οποίες διαθέτουν εργοστάσια στην περιοχή. Οι πολυεθνικές δεν αγνοούν την καταστροφική κοινωνική κατάσταση των εργατών της ζάχαρης, όπως μαθαίνουμε από τους New York Times και το Fuller Project. Οι εσωτερικές αναφορές το επιβεβαιώνουν.
Η Pepsi ανέφερε σε δήλωσή της ότι «η περιγραφή των συνθηκών εργασίας των κοπτικών ζαχαροκάλαμου στη Μαχαράστρα είναι βαθιά ανησυχητική», εξηγούν η αμερικανική εφημερίδα και η ένωση.
Και οι σύμβουλοι της Coca-Cola παρατήρησαν ότι τα παιδιά εργάζονται στα χωράφια, όπως εξακολουθούν να καταγγέλλουν οι δημοσιογράφοι. Επιπλέον, μας λένε ότι η πολυεθνική έχει δηλώσει την υποστήριξή της σε ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην «σταδιακή μείωση της παιδικής εργασίας στην Ινδία» και ότι η Coke και η Pepsi «δημοσίευσαν κώδικες συμπεριφοράς που απαγορεύουν στους προμηθευτές και τους εμπορικούς εταίρους να χρησιμοποιούν παιδική εργασία και καταναγκαστική εργασία».
Στην πραγματικότητα, οι πολυεθνικές ενδιαφέρονται περισσότερο για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των αλυσίδων παραγωγής τους παρά για το σεβασμό των «κωδίκων συμπεριφοράς» τους.
Οι επιθεωρητές ομάδων σχεδόν ποτέ δεν πηγαίνουν στα χωράφια. Και ένα στέλεχος ενός προμηθευτή ζάχαρης, με δικαιοδόχο από τις δύο εταιρείες, είπε σε Αμερικανούς δημοσιογράφους ότι, ενώ «οι εκπρόσωποι των εταιρειών αναψυκτικών μπορούν να είναι σχολαστικοί όταν θέτουν ερωτήσεις σχετικά με την ποιότητα της ζάχαρης, την αποτελεσματικότητα της παραγωγής και περιβαλλοντικά ζητήματα», σχεδόν ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις συνθήκες εργασίας στα αγροκτήματα.
Ο Σαντζάι Χατάλ, διευθύνων σύμβουλος μιας μεγάλης ομάδας συμφερόντων στον τομέα της ζάχαρης, είπε ότι η βελτίωση των οφελών για τους εργαζομένους στον τομέα της ζάχαρης θα αυξήσει το κόστος με τέτοιο τρόπο που «θα έθετε σε κίνδυνο ολόκληρο το σύστημα».
Πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη και αν οι συνθήκες εργασίας είναι συχνά λιγότερο κακές στα εργοστάσια από ό,τι στα χωράφια, πολλοί από αυτούς επικρίνονται γιατί δεν διαθέτουν τουαλέτες και νερό στους εργαζομένους.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να θέσει κανόνες για τον περιορισμό των ιατρικά περιττών υστερεκτομών στην πολιτεία Μαχαράστρα, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικές και πολλές νεαρές γυναίκες συνεχίζουν να ακρωτηριάζονται. Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου