Όταν ο Γάλλος Μισέλ Παγιαρές, μια θαυμαστή ημέρα ανάπαυλας, συνάντησε τον Γαρέφη και άλλους Μακεδονομάχους...
Χαράματα έφτασαν στο Σέλι...
ΟΙ αντάρτες τούς περιτριγύρισαν. Ο Ντίνης εξηγεί στον Γαρέφη, στα παλικάρια, τούς συστήνει το Γάλλο δημοσιογράφο και βουλευτή Παγιαρές. Όλοι τού χαμογελούσαν. Τα χέρια σφίγγονται.
Σε λίγο ξαπλώνει ο Παγιαρές στα χλωρά κλαριά, που έστρωσαν προς τιμή του τα παλικάρια, κάτω από τα περήφανα έλατα. Κοιτάζει, προσέχει τους αντάρτες, που φιλικά κάθονται τριγύρω του...
Στο ξέφωτο φαίνεται ο καπετάν Γαρέφης. Τα μάτια του Παγιαρές γυαλίζουν από θαυμασμό. Λεβέντης, πανύψηλος, γερή κορμοστασιά, πρόσωπο καθαρά ελληνικό, γλυκός, περήφανος, απλός, λάμπει ο τόπος που περνάει. Στο δρόμο ο Ντίνης του ΄χε μιλήσει για την παλικαριά, τα κατορθώματα, την καλοσύνη του. Τον βλέπει ο Παγιαρές και δεν χορταίνει. Λες κι είναι ένας μυθικός ήρωας του Ομήρου...
Ο Παγιαρές ανασαίνει τον αέρα του πανέμορφου βουνού, ανασαίνει τον αέρα της λεβεντιάς των παλικαριών, ακούει και γράφει, γράφει...
Σε λίγο από τη φωτιά γαργαλιστή έρχεται η κνίσσα των ψητών. Ο Παγιαρές την οσμίζεται. Στην κορυφή του περήφανου αυτού βουνού θαρρεί πως βρίσκεται στον Όλυμπο. Οι θεοί, ο Αχιλλέας, ο Γαρέφης, οι ήρωες...
"Αιώνια Ελλάδα, στο πέρασμα των αιώνων η ίδια πάντα είσαι"!
Πάνω σε φτέρες απλώνουν το κοκορέτσι, τα ψητά αρνιά. Τα σταρένια ψωμιά μοιράζονται σε όλους και οι ξύλινες τσότρες, που ευωδιαστό κρατούν το περίφημο νιαουστιανό κρασί, περνούν από στόμα σε στόμα.
Γέλια, πειράγματα ακούγονται. Η διάθεση ζεσταίνεται και σε λίγο ζωντανεύουν, ξεχύνονται μερακλωμένοι σκοποί από τα δημοτικά τραγούδια...
Το κέφι ανάβει, χαρούμενοι πυροβολισμοί αντηχούν...
Ο Ντίνης τραβάει τον Παγιαρές ανάμεσα, μπροστά στα παλικάρια, πλάι στον Καπετάνιο. Ναι, οι φωτογραφίες αυτές θα ΄ναι η θύμιση μιας θαυμαστής μέρας και η ζωντανή απόδειξη της αλήθειας, που θα γράψει για τον Μακεδονικό Αγώνα.
Πηγή: "Στο Μακεδονικό Αγώνα", Θάλεια Σαμαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου