29 Ιουνίου 1913: Οι Βούλγαροι οπισθοχωρούν ηττημένοι, αλλά σφάζουν ιερείς, προκρίτους, γυναίκες και βρέφη

Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος στην Ανατολική Μακεδονία

29/6/2024

Σιδηρόκαστρο, Σέρρες, Δοξάτο... Στην Μακεδονία μας έφθασαν νικητές οι Έλληνες, αλλά οι ηττημένοι Βούλγαροι, λυσσασμένοι από μίσος, οπισθοχωρούσαν σφάζοντας Έλληνες ιερείς, Μητροπολίτες, γυναίκες, βρέφη... Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, μπροστά σ΄ αυτή την φρίκη, δήλωσε ότι οι Βούλγαροι δεν μπορούν να συγκαταλέγονται πια στους πολιτισμένους λαούς!

Στις 29 Ιουνίου 1913 η ελληνική στρατιά προχώρησε σε όλο το μέτωπο χωρίς να συναντήσει σοβαρή αντίσταση. 

Όταν η 7η Μεραρχία ξεκινούσε από το σιδηροδρομικό σταθμό του Δεμίρ Ισάρ (Σιδηρόκαστρου), έλαβε τηλεγραφική διαταγή να στείλει αξιωματικό, για να εξακριβώσει και ν΄ αναφέρει για τις σφαγές τον ομογενών μας από τους Βουλγάρους στις 27 Ιουνίου. Τηλεγραφήματα απανωτά προς τον αθηναϊκό τύπο είχαν αναστατώσει την κοινή γνώμη. Ανάφεραν τη σφαγή 148 Ελλήνων από τους Βουλγάρους, τις πρώτες ομαδικές βουλγαρικές ωμότητες, το ξέσπασμα του βουλγαρικού στρατού για τις ήττες του εναντίον των αθώων αμάχων!... 

Αυτή η πρώτη σφαγή - αλοίμονο! επρόκειτο ν΄ ακολουθήσουν κι άλλες - ξύπνησε στην ψυχή μας τις φριχτές εντυπώσεις άλλων προγενέστερων διωγμών, των φόνων και των εμπρησμών του Πύργου, της Αγχιάλου, της Φιλιππούπολης, που οι Βούλγαροι είχαν διαπράξει λίγα χρόνια πριν... 

Ο λοχαγός Πάγκαλος τράβηξε με ανοιχτό τροχασμό προς το Δεμίρ Ισάρ, για να κάμει την εξακρίβωση... 

Μετά σύντομη εξέταση βρήκε στο προαύλιο της Σχολής τεράστιο λάκκο με πάνω από εξήντα πτώματα από τους σφαγμένους! Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και ο Μητροπολίτης Μελενίκου. Σε άλλον τάφο ήταν άλλα τριάντα πτώματα κι ανάμεσα σ΄ αυτά και των δυο ορθοδόξων παπάδων της πόλης. Άλλα είκοσι πτώματα βρήκε σε μεμονωμένους τάφους και τέλος μερικά άθαφτα. 

Όπως του εξήγησαν οι κάτοικοι, τις σφαγές είχε ενεργήσει ο Βούλγαρος στρατιωτικός διοικητής της πόλης, που λυσσώντας για την ήττα των Βουλγάρων συγκέντρωσε αυτούς τους ατυχείς στο προαύλιο της Σχολής και τους σκότωσε με πυροβολισμούς και λογχισμούς!...

Ο Κωνσταντίνος καταγαναχτισμένος έστειλε αυθημερόν στο υπουργείο των Εξωτερικών επείγον τηλεγράφημα:

"...Βούλγαροι στρατιώται συνέλεξαν εις το προαύλιον της Σχολής τον μητροπολίτην του Δεμίρ Ισάρ, δύο ιερείς και άνω των εκατόν προκρίτων, τους οποίους κατέσφαξαν...

Διαμαρτυρηθείτε κατ΄ εντολήν μου εις τους αντιπροσώπους των πολιτισμένων Δυνάμεων εναντίον των ανθρωπομόρφων τεράτων, καθώς και εις τον πολιτισμένον κόσμον ολόκληρον... 

Οι Βούλγαροι επισκιάζουν όλας τας φρικαλεότητας των βαρβαρικών επιδρομών του παρελθόντος και αποδεικνύουν ότι δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να συγκαταλέγονται μεταξύ των πολιτισμένων λαών. 

Κωνσταντίνος ΙΒ΄".

Την ίδια μέρα οι Βούλγαροι έσφαξαν στις Σέρρες το γιατρό Χρυσάφη και 200 Έλληνες! Και στις Σέρρες, όπως και στο Σιδηρόκαστρο, τα θύματα, πριν σφαγούν, υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια: τους έβγαζαν τα μάτια και τα δόντια, τους έκοβαν τη γλώσσα, τη μύτη, τ΄ αυτιά και άλλα απαισιότερα!

Ο βουλγαρικός στρατός και οι κομιτατζήδες, που συμπράττανε μ΄ αυτόν, έκαμαν άγρια και γενική σφαγή των κατοίκων του Δοξάτου κι έβαλαν φωτιά στην πολιτεία. Οι σφαγέντες υπολογίζονται πάνω από εξακόσιοι, ιερείς, πρόκριτοι, ακόμα και γυναίκες και βρέφη!

Και αυτός ο Βούλγαρος αρχιμανδρίτης Δράμας ένιωσε τέτοια φρίκη για τη σφαγή αυτή, ώστε καυτηρίασε δημόσια και με δριμύτατη γλώσσα την απαίσια διαγωγή των ομοεθνών του. 

Πηγή: Σπ. Μελάς, "Οι πόλεμοι 1912-1913".