Τραβηγμένη από τον Joe O'donell για το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 1945 στο Ναγκασάκι. |
8/8/2024
Η εμβληματική φωτογραφία του Joe O'Donnel μας θυμίζει την αθωότητα που χάθηκε στον πυρηνικό πόλεμο της Χιροσίμα και την ευθύνη των Ηνωμένων Πολιτειών για αυτούς τους βομβαρδισμούς (ρίψη ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, 6 και 9 Αυγούστου 1945).
Η φωτογραφία του Joe O'Donnell, ο οποίος εργαζόταν για την Υπηρεσία Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών, απαθανάτισε μια σπαρακτική στιγμή στην Ιαπωνική ιστορία. Βλέπουμε ένα αγόρι περίπου δέκα ετών, να στέκεται στο στόχαστρο, να κρατά ένα νεκρό μωρό στην πλάτη του, μετά τους πυρηνικούς βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι το 1945. Αυτή η εικόνα έχει γίνει μια από τις πιο εμβληματικές του πολέμου.
Ο πυρηνικός πόλεμος προκάλεσε αφάνταστη καταστροφή στον ιαπωνικό πληθυσμό, αφήνοντας πίσω του σκηνές ερήμωσης και βασάνων που σημάδεψαν για πάντα την ιστορία. Οι βομβαρδισμοί σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε λίγες στιγμές, και οι επιζώντες υπέστησαν σοβαρά εγκαύματα, ασθένειες και ραδιενέργεια. Οι πόλεις ισοπεδώθηκαν και οι υποδομές καταστράφηκαν, αφήνοντας τους επιζώντες σε απελπιστική κατάσταση.
Ο Joseph Roger O'Donnell (7 Μαΐου 1922 – 9 Αυγούστου 2007) ήταν Αμερικανός δημιουργός ντοκιμαντέρ, φωτορεπόρτερ και φωτογράφος για την Υπηρεσία Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών. |
Αυτό το αγόρι που κουβαλάει το μωρό στην πλάτη του έχει γίνει σύμβολο της αθωότητας που χάθηκε σε αυτόν τον απάνθρωπο πόλεμο. Αντιπροσωπεύει επίσης τη δύναμη και την αποφασιστικότητα απέναντι στις αντιξοότητες, καθώς στέκεται υπό προσοχή μπροστά στο θάνατο του αδελφού του. Το θάρρος και η αξιοπρέπειά του άφησαν σημάδι στο μυαλό όσων είδαν την φωτογραφία και συνεχίζουν να αγγίζουν ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Χρόνια αργότερα, ένας Ιάπωνας δημοσιογράφος πήρε συνέντευξη από τον καλλιτέχνη για να καταγράψει την μαρτυρία του για αυτή τη συγκλονιστική στιγμή και ιδού η ιστορία:
«Είδα ένα αγόρι περίπου δέκα ετών να περπατάει. Στην πλάτη του κρατούσε ένα μωρό. Εκείνη την εποχή στην Ιαπωνία, έβλεπες συχνά παιδιά να παίζουν με τα αδερφάκια ή τις αδερφές τους στην πλάτη τους, αλλά αυτό το αγόρι ήταν σαφώς διαφορετικό. Έβλεπα ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για έναν σοβαρό λόγο. Δεν φορούσε παπούτσια. Είχε σκληρό πρόσωπο. Το κεφαλάκι ήταν γερμένο προς τα πίσω σαν το μωρό να κοιμόταν βαθιά. Το αγόρι στάθηκε εκεί για πέντε ή δέκα λεπτά.»
«Οι άνδρες με λευκές μάσκες τον πλησίασαν και σιωπηλά άρχισαν να αφαιρούν το σχοινί που κρατούσε το μωρό. Τότε είδα ότι το μωρό ήταν ήδη νεκρό. Οι άνδρες κράτησαν το σώμα από τα χέρια και τα πόδια και το έβαλαν πάνω από την φωτιά. Το αγόρι στεκόταν εκεί, ακίνητο, κοιτάζοντας τις φλόγες. Δάγκωσε το κάτω χείλος του τόσο δυνατά που έλαμψε από αίμα. Η φλόγα έκαιγε σαν τον ήλιο. Το αγόρι γύρισε και απομακρύνθηκε σιωπηλά.»
Καθώς ο πόλεμος μαίνεται επί του παρόντος στην Γάζα, όπου τα παιδιά πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα, αυτή η εικόνα μας υπενθυμίζει την ανάγκη να διατηρήσουμε την ειρήνη και να εργαστούμε για την ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων. Υπογραμμίζει επίσης την ευθύνη των κυβερνήσεων και των ηγετών να λαμβάνουν στοχαστικές αποφάσεις που δεν θα επηρεάσουν τις ζωές χιλιάδων αθώων ανθρώπων.
Τελικά, η φωτογραφία του Joe O'Donnell καταλήγει σε μια συγκλονιστική απεικόνιση της τραγωδίας του πολέμου και της ευθύνης των Ηνωμένων Πολιτειών για πυρηνικά χτυπήματα. Ζωντανεύει μέσα μας την μνήμη της δύναμης και της ανθεκτικότητας της ανθρωπότητας απέναντι στις αντιξοότητες, χαραγμένη στο θάρρος αυτού του παιδιού που κουβαλάει στην πλάτη του τον αδερφό του. -Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου