Μήνυμα προς όλους τους Κυπρίους και τη διασπορά, να κρατήσουν τη φλόγα της Κύπρου αναμμένη «και να διατηρήσουν την ιστορία, τον πολιτισμό και τα επιτεύγματά μας», έστειλε ο Κύπριος ξιφομάχος, Αλέξανδρος Ανδρέας Τοφαλίδης,
μέσω ευχαριστήριας επιστολής του προς το λαό της Κύπρου για τη στήριξη του στην προσπάθεια του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Ένιωσα σαν να ήταν όλο το νησί πίσω μου», λέει.Ο Τοφαλίδης έγινε στο Παρίσι ο πρώτος Κύπριος αθλητής της ξιφασκίας που αγωνίστηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Κέρδισε στον πρώτο γύρο τον Πολωνό Αντριάν Βοϊτκόβιακ και αποκλείστηκε στους «32» από τον Αμερικανό Νικ Ίτκιν, Νο2 στην Παγκόσμια Κατάταξη.
Στην επιστολή του ο Αλέξανδρος Τοφαλίδης δίνει την υπόσχεση να τιμήσει, να υποστηρίξει και να προωθήσει την Κύπρο για το υπόλοιπο της ζωής του, «κρατώντας ζωντανή τη φλόγα των προγόνων μας», όπως αναφέρει.
«Θέλω να εκφράσω την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη για τα εκατοντάδες μηνύματα υποστήριξης που έλαβα από όλη την Κύπρο. Πολλοί από εσάς που δεν με γνωρίζατε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες πιστέψατε σε μένα και με στηρίξατε, και κουβαλούσα και ένιωθα αυτή την υποστήριξη σε κάθε χτύπημα που έκανα στην πίστα», ανάφερε.
Ένιωσα, προσθέτει, «σαν να ήταν όλο το νησί πίσω μου και δεν μπορώ καν να αρχίσω να εξηγήσω την απίστευτη ενέργεια που μου έδωσαν τα λόγια ενθάρρυνσής σας».
«Αν και τελικά δεν κέρδισα, θέλω όλοι οι Κύπριοι να πιστεύουν ότι ανεξάρτητα από το πόσο μικρές είναι οι πιθανότητες ή πόσο μεγάλος είναι ο αντίπαλος, δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάμε. Πιστέψτε στον εαυτό σας και πολεμήστε μέχρι το τέλος», συμπληρώνει στην επιστολή του ο Αλέξανδρος Τοφαλίδης.
Μόνο και μόνο, σημειώνει, «με το να υπάρχουμε ως Κύπριοι, έχουμε ήδη κερδίσει».
«Το μικρό μας νησί, που έχει κατακτηθεί από αμέτρητες αυτοκρατορίες, στέκεται ακόμα περήφανο. Η συνεχής μας ύπαρξη είναι από μόνη της μια νίκη και μια απόδειξη της ανθεκτικότητάς μας σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Να είστε περήφανοι γι' αυτό. Κουβαλώ τη σημαία της Κύπρου και το όνομα Τοφαλίδης, μιας οικογένειας από το χωριό Διόριος», αναφέρει.
Προσθέτει, παράλληλα, ότι το σπίτι της οικογένειάς του έχει καταληφθεί και η οικογένειά του έχει εκτοπιστεί τα τελευταία 50 χρόνια. Μόνο εννέα άνθρωποι στον κόσμο, συνεχίζει στην επιστολή του, «φέρουν ακόμα αυτό το όνομα και αγωνίζομαι να κρατήσω ζωντανά τόσο το όνομά μας όσο και την Κύπρο».
«Σε όλους τους Κυπρίους και τη διασπορά, σας καλώ να κρατήσετε τη φλόγα της Κύπρου αναμμένη. Διατηρήστε την ιστορία, τον πολιτισμό και τα επιτεύγματά μας. Αν κάθε Κύπριος ένιωθε την πίστη και την υποστήριξη που ένιωσα εγώ πριν από τις ολυμπιακές μου αναμετρήσεις, θα μπορούσαμε να πετύχουμε τα πάντα. Έχω γνωρίσει πολλούς αθλητές από την Κύπρο, τόσο στους αγώνες όσο και πριν. Ενσαρκώνουν τι σημαίνει να είσαι Κύπριος: σκληραγωγημένοι επαγγελματίες, περήφανοι να εκπροσωπούν τη χώρα τους. Προετοιμάζονται για τη μάχη, συχνά εναντίον αθλητών και εθνών πολύ μεγαλύτερων και πλουσιότερων από εμάς», σημειώνει.
Αναφέρει, επίσης, ότι αγωνίστηκε με το νούμερο δύο στον κόσμο, μια αληθινή μάχη Δαυίδ εναντίον Γολιάθ, και ήρθε τόσο κοντά στη νίκη.
«Ήταν 700.000 Κύπριοι εναντίον 331 εκατομμυρίων Αμερικανών. Αυτή ήταν μια μικρογραφία του αγώνα της Κύπρου εναντίον πολύ μεγαλύτερων και ισχυρότερων αντιπάλων. Αντιμέτωποι με τις δυσκολίες, παίζουμε στα δυνατά μας σημεία, κρατάμε ψηλά το κεφάλι μας και πολεμάμε με τιμή. Δεν τα παρατάμε ποτέ. Για όλους αυτούς τους λόγους, σας ενθαρρύνω να συνεχίσετε να υποστηρίζετε τους Κύπριους αθλητές και αθλήτριές μας στο Παρίσι. Όπως κι εκείνοι, έχω ιδρώσει κι έχω ματώσει και θα συνεχίσω να το κάνω για να τιμώ τη μάχη για την Κύπρο και να κρατώ τη φλόγα της Κύπρου αναμμένη στον κόσμο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα», προσθέτει.
Τονίζει ότι «τίποτα δεν είναι γραμμένο εκτός αν το γράψετε εσείς».
«Υπόσχομαι
να τιμήσω, να υποστηρίξω και να προωθήσω την Κύπρο για το υπόλοιπο της
ζωής μου, κρατώντας ζωντανή τη φλόγα των προγόνων μας», καταλήγει ο
Αλέξανδρος Τοφαλίδης, στην επιστολή του. - Πηγή: reporter.com.cy
Σχόλιο 1: Ο Αλέξανδρος Τοφαλίδης στην επιστολή του παρέλειψε να μιλήσει για την μάνα Ελλάδα. Και έχει δίκιο. Γιατί, η μάνα Ελλάδα, που κυβερνάται από πολιτικούς ανάξιους και ανίκανους (όπως και η Κύπρος, για να λέμε αλήθειες), δεν μπορεί να σώσει τα παιδιά της...
Μα, υπάρχει μάνα, αν δολοφονούνται τα παιδιά της; Αυτό ας αναρωτηθούμε ως λαός, και ας αρχίσουμε επιτέλους να σκεφτόμαστε και να πράττουμε έτσι όπως ταιριάζει στον Ελληνισμό και στο Έθνος μας.
Σχόλιο 2: Όπως ο Τοφαλίδης, έτσι και ο Γρεβενιώτης Τεντόγλου θα έπρεπε να μιλήσει για το άλλο παιδί της Ελλάδας, την Μακεδονία μας, που προδόθηκε και ατιμάστηκε, και έτσι παραμένει έως σήμερα, προδομένη και ατιμασμένη. Από την πλευρά του, όμως, παρά τα χρυσά και τις παγκόσμιες διακρίσεις, ούτε μία λέξη δεν ειπώθηκε για τον τόπο της καταγωγής του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου