Το χλωριούχο νάτριο ενεργοποιεί την δραστηριότητα των Τ κυττάρων που καταπολεμούν τον όγκο - Το "κόλπο με το αλάτι" που θα μπορούσε να σώσει πολλές ζωές!...
Το πολύ αλάτι είναι ανθυγιεινό, αλλά το χλωριούχο νάτριο μπορεί πραγματικά να είναι χρήσιμο κατά του καρκίνου. Μια αυξημένη συγκέντρωση ιόντων νατρίου καθιστά πιο ενεργά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που σκοτώνουν τον όγκο, όπως έδειξαν πειράματα με κυτταροκαλλιέργειες και ποντίκια. Τα «αλατισμένα» Τ κύτταρα ήταν ικανά να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα πιο αποτελεσματικά και να συρρικνώσουν τους όγκους. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι καρκινοπαθείς πρέπει να τρώνε περισσότερο αλάτι - οι επιβλαβείς παρενέργειες θα ήταν πολύ υψηλές, όπως τονίζουν οι ερευνητές. Θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσετε το «κόλπο με το αλάτι» στην ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου.
Το επιτραπέζιο αλάτι είναι απαραίτητο για εμάς, επειδή τα κύτταρα μας χρειάζονται το νάτριο από το χλωριούχο νάτριο για πολλές από τις διαδικασίες μεταφοράς και ανταλλαγής τους. Αλλά το πολύ αλάτι είναι επίσης επιβλαβές: Η πολύ υψηλή δόση μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, να βλάψει την μνήμη και επίσης να διαταράξει το ανοσοποιητικό σύστημα: Εάν υπάρχει περίσσεια αλατιού, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει ουσίες που διαταράσσουν την καταπολέμηση βακτηριακών παθογόνων και μπορεί επίσης να προάγουν αλλεργίες .
Τα CD8+ Τ κύτταρα σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιώντας κυτταροτοξικές αγγελιοφόρους ουσίες - με την προϋπόθεση ότι ενεργοποιούνται και αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα. -ttsz/iStock |
Τα Τ κύτταρα που σκοτώνουν τον όγκο, με μια ματιά
Αλλά το επιτραπέζιο αλάτι θα μπορούσε να είναι ακόμη και ευεργετικό στην θεραπεία του καρκίνου, όπως ανακάλυψαν τώρα δύο ερευνητικές ομάδες. Η ομάδα με επικεφαλής τον Dominik Soll από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου και η ομάδα με επικεφαλής την Caterina Scirgolea από το Ερευνητικό Νοσοκομείο IRCCS Humanitas στο Μιλάνο ερεύνησαν πώς αντιδρούν τα CD8+ T κύτταρα σε αυξημένες συγκεντρώσεις χλωριούχου νατρίου. Αυτά τα Τ κύτταρα είναι υπεύθυνα για την αναγνώριση των καρκινικών κυττάρων στο σώμα και στην συνέχεια την θανάτωσή τους χρησιμοποιώντας κυτταροτοξικές ουσίες.
«Προηγούμενα ερευνητικά αποτελέσματα έχουν ήδη δείξει ότι το νάτριο ρυθμίζει άλλους τύπους Τ κυττάρων που εμπλέκονται σε αυτοάνοσες ασθένειες και αλλεργίες», εξηγεί ο συν-συγγραφέας Shan Sun από το Ινστιτούτο Leibniz για Έρευνα Φυσικών Προϊόντων και Βιολογία Λοιμώξεων (Leibniz-HKI) στη Jena. Ως εκ τούτου, το ερώτημα ήταν εάν αυτό το ενεργοποιητικό αποτέλεσμα θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για Τ κύτταρα που σκοτώνουν όγκους.
Το αλάτι κάνει τα Τ κύτταρα πιο ενεργά
Και πράγματι: και οι δύο ομάδες διαπίστωσαν ότι η αυξημένη περιεκτικότητα σε αλάτι στο κυτταρικό περιβάλλον έκανε τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος πιο ενεργά. Συγκεκριμένα, η αυξημένη διαθεσιμότητα νατρίου βελτίωσε τη μεταβολική ικανότητα των CD8+ Τ κυττάρων, αυξάνοντας την πρόσληψη σακχάρων και αμινοξέων. Αυτό έδωσε στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος περισσότερη ενέργεια και επίσης αύξησε την παραγωγή κυτταροτοξικών αγγελιαφόρων, όπως αναφέρουν οι ερευνητές.
Περαιτέρω πειράματα έδειξαν ότι ήταν αρκετό για τα Τ κύτταρα να ενεργοποιηθούν εάν τους χορηγηθεί για λίγο μια αυξημένη δόση άλατος και μετά συνέχιζαν να καλλιεργούνται κανονικά. Επίσης ενδιαφέρον: «Η μεταγραφή των CD8+ Τ κυττάρων μετά από αυξημένη δόση άλατος είναι παρόμοια με αυτή των ειδικών για τον όγκο Τ κυττάρων που ενεργοποιήθηκαν με ανοσοθεραπεία χρησιμοποιώντας αναστολείς σημείων ελέγχου», αναφέρουν η Scirgolea και οι συνεργάτες της. Σε αυτή την θεραπεία του καρκίνου, ένα είδος «φρένου» στα Τ κύτταρα απελευθερώνεται με τη χρήση αντισωμάτων, ώστε να γίνουν ιδιαίτερα ενεργά.
Οι καρκινικοί όγκοι συρρικνώνονται πιο γρήγορα
Τι σημαίνει όμως αυτή η «αντίδραση αλατιού» των Τ κυττάρων για την θεραπεία του καρκίνου; Αυτό φάνηκε σε δοκιμές με κυτταροκαλλιέργειες κυττάρων καρκίνου του μαστού και μελανώματος και σε ποντίκια που έπασχαν από καρκίνο του παγκρέατος: τα «προ-αλατισμένα» κύτταρα Ζ ήταν σε όλες τις περιπτώσεις ικανά να καταπολεμήσουν τον καρκίνο γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που δεν υποβλήθηκαν σε θεραπεία, καθώς και τα δύο βρήκαν ερευνητικές ομάδες. Περαιτέρω αναλύσεις έδειξαν ότι το επιτραπέζιο αλάτι όχι μόνο κάνει τα Τ κύτταρα που σκοτώνουν τον όγκο πιο ενεργά, αλλά και αυξάνει τις επιθέσεις τους στα καρκινικά κύτταρα.
«Το αλάτι προστατεύει επίσης τα Τ κύτταρα από το να εξαντληθούν πολύ γρήγορα. Αυτό είναι σημαντικό γιατί τα εξαντλημένα Τ κύτταρα χάνουν σταδιακά την ικανότητά τους να καταπολεμούν τα καρκινικά κύτταρα», εξηγεί ο συν-συγγραφέας Chang-Feng Chu από το Ινστιτούτο Leibniz. Στα ποντίκια, η αντινεοπλασματική δράση των Τ κυττάρων βελτιώθηκε ακόμη και αφού είχαν τραφεί με τροφή με σημαντικά αυξημένη περιεκτικότητα σε αλάτι λίγες μέρες πριν, όπως ανακάλυψαν η Scirgolea και η ομάδα της.
Τι σημαίνει αυτό για τους καρκινοπαθείς;
Ωστόσο: «Δεν μπορούμε απλώς να μεταφέρουμε μια διατροφή με εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι στους ανθρώπους γιατί αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες για το καρδιαγγειακό σύστημα», εξηγούν οι ερευνητές. Ο κίνδυνος σοβαρής ζημιάς θα ήταν πολύ υψηλός. Αντίθετα, το «κόλπο με το αλάτι» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην ανοσοθεραπεία CAR-T κατά του καρκίνου, σύμφωνα με την ομάδα. Τα Τ κύτταρα λαμβάνονται από καρκινοπαθείς και «αναβαθμίζονται» γενετικά για την καταπολέμηση των καρκινικών όγκων. Στη συνέχεια, οι ασθενείς λαμβάνουν αυτά τα κύτταρα CAR-T πίσω.
«Μια σύντομη περίσσεια χλωριούχου νατρίου κατά την παραγωγή αντικαρκινικών κυττάρων όπως τα κύτταρα CAR-T είναι, σύμφωνα με τα δεδομένα μας, ένα αποτελεσματικό μέσο για την αύξηση της ισχύος τους μετά την επαναμεταφορά», αναφέρουν η Scirgolea και οι συνεργάτες της. Τα Τ-λεμφοκύτταρα που έχουν «προ-αλατιστεί» και ενεργοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο μπορούν στην συνέχεια να είναι εξαιρετικά δραστικά έναντι των καρκινικών κυττάρων στο σώμα του καρκινοπαθούς.
Πηγές: (Nature Immunology, 2024; doi: 10.1038/s41590-024-01918-6; doi: 10.1038/s41590-024-01923-9)
Nature Immunology, Leibniz-Institut für Naturstoff-Forschung und Infektionsbiologie – Hans-Knöll-Institut (Leibniz-HKI) & scinexx.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου