Ποια ελευθερία της έκφρασης; Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί έναν "αλλοπρόσαλλο πόλεμο" υπό το πρόσχημα καταπολέμησης της παραπληροφόρησης

 

 23/5/2025

Η ελευθερία της έκφρασης σε κίνδυνο: Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατηγορείται ότι χρηματοδοτεί έναν πόλεμο κατά της διαφορετικής από την δική της γνώμης, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της παραπληροφόρησης.

Μια εκρηκτική έκθεση που δημοσιεύθηκε από το συντηρητικό think tank MCC Brussels αποκαλύπτει ένα τεράστιο σύστημα που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τον έλεγχο του δημόσιου λόγου, την καταστολή των διαφωνούντων φωνών και την επιβολή ιδεολογικής συναίνεσης από τους υψηλά ιστάμενους. Πίσω από το πρόσχημα της καταπολέμησης του «ρητορικού μίσους» και της «παραπληροφόρησης», φέρεται να βρίσκεται σε εξέλιξη μια συστηματική επίθεση κατά της ελευθερίας της έκφρασης, η οποία ενορχηστρώνεται με σχεδόν 650 εκατομμύρια ευρώ από δημόσια κεφάλαια.

649 εκατομμύρια για να «ελέγξουν τον δημόσιο λόγο»

Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από τον Βρετανό ερευνητή Δρ. Νόρμαν Λιούις, έναν φημισμένο ειδικό στην ψηφιακή ρύθμιση, έχει τίτλο «Παραπληροφόρηση στον τομέα της Παραγωγής: ο Χρηματοδοτούμενος από την ΕΕ Πόλεμος Προπαγάνδας κατά της Ελευθερίας του Λόγου». Απαριθμεί 349 έργα που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – κυρίως μέσω του προγράμματος Horizon – με συνολικό κόστος που ισοδυναμεί με 31% περισσότερο από τους προϋπολογισμούς που διατίθενται για την έρευνα για τον καρκίνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο στόχος αυτών των έργων; Επισήμως, πρόκειται για την καταπολέμηση των ψευδών ειδήσεων και της ρητορικής μίσους. Αλλά στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν εξελιγμένο μηχανισμό προπαγάνδας, όπου οι θεσμοί των Βρυξελλών κατευθύνουν και χρηματοδοτούν μαζικά προγράμματα πανεπιστημίων και συλλόγων για να επικυρώσουν προκατασκευασμένες πολιτικές ομιλίες.

Ο Δρ. Λιούις μιλά για κατάρρευση της ανεξάρτητης έρευνας και της κοινωνίας των πολιτών

Η έκθεση του MCC στις Βρυξέλλες καταγγέλλει επίσης τον πολλαπλασιασμό της διφορούμενης και ιδεολογικής ορολογίας – την οποία ο Δρ. Λιούις αποκαλεί «NEUspeak», μια αναφορά στη Νέα Ομιλία του Όργουελ. Αυτή η αόριστη ορολογία φέρεται να χρησιμοποιείται για να αποκλείσει τους αντιπάλους, ιδίως εκείνους που προέρχονται από κινήματα υπέρ της κυριαρχίας ή λαϊκισμού, δημιουργώντας παράλληλα έναν τεχνητό ηθικό πανικό που δικαιολογεί την εφαρμογή εργαλείων λογοκρισίας όπως ο Νόμος περί Ψηφιακών Υπηρεσιών (DSA) ή η Ασπίδα Δημοκρατίας (EDS).

«Δεν πρόκειται για αμερόληπτη επιστημονική έρευνα, αλλά για μια άσκηση τελετουργικής επιβεβαίωσης των πολιτικών υποθέσεων της Επιτροπής», λέει ο Δρ. Λιούις, ο οποίος μιλά για κατάρρευση της ανεξάρτητης έρευνας και της κοινωνίας των πολιτών, που απορροφήθηκαν σε ένα πελατειακό οικοσύστημα που τροφοδοτείται από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Η τεχνητή νοημοσύνη ως η ένοπλη πτέρυγα της λογοκρισίας

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η έκθεση αποκαλύπτει ότι πολλά από αυτά τα έργα που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ περιλαμβάνουν την ανάπτυξη συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης ικανών να παρακολουθούν και να λογοκρίνουν περιεχόμενο που θεωρείται «προβληματικό» σε πραγματικό χρόνο. Ακόμα χειρότερα, αυτά τα εργαλεία στοχεύουν επίσης να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των χρηστών του Διαδικτύου, ιδίως των νέων, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί να γίνουν «πράκτορες» ορθού λόγου στην υπηρεσία των Βρυξελλών.

Για το MCC Βρυξελλών, αυτό δεν είναι απλώς ένα ακόμη οικονομικό σκάνδαλο, αλλά ένα γνήσιο «δημοκρατικό πραξικόπημα» που στοχεύει στον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου και, ως εκ τούτου, της ίδιας της δυνατότητας αντίστασης και των πολιτικών εναλλακτικών λύσεων.

Μια δημοκρατία άδεια από την ουσία της;

Ορίζοντας όχι μόνο τι μπορεί να ειπωθεί, αλλά και πώς πρέπει να διατυπωθεί, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν προστατεύει τη δημοκρατία, σύμφωνα με την έκθεση, αλλά την καταστρέφει εκ των έσω. Η ποικιλομορφία των απόψεων, η αντιπαράθεση ιδεών και η ελευθερία του λόγου θα αντικατασταθούν από ήπια αλγοριθμική λογοκρισία, που θα επιβάλλεται με το πρόσχημα της ηθικής προστασίας.

Ένα μοντέλο κοινωνίας όπου το Κράτος παρεμβαίνει για να «επανεκπαιδεύσει» τους πολίτες του, ενθαρρύνοντάς τους να σκέφτονται «σωστά», ενώ ποινικοποιεί τις απόψεις που ενοχλούν. Μια οργουελιανή παρέκκλιση που θα πρέπει να ανησυχεί όλους όσοι, στη Γαλλία όπως και στην Ευρώπη, θεωρούν την ελευθερία της έκφρασης ως το θεμέλιο κάθε ζωντανής δημοκρατίας. -Πηγή