8/8/2025
Υπήρχαν Έλληνες που ύψωναν το κεφάλι πάνω από τους εχθρούς, αψηφούσαν τους κινδύνους και δεν έδιναν καν σημασία στην ίδια τους την ζωή! Ένας από αυτούς τους άγνωστους ήρωες του Έθνους μας, ο Μικρασιάτης δάσκαλος Κωνσταντίνος Καζάνας (1910-1982), προέβη σε μία πράξη παράτολμη, Ελληνική! Αλλά, ποιος τον ξέρει ή τον θυμάται σήμερα;
Πάμε νοερά πίσω, στα χρόνια της Κατοχής, όταν το ημερολόγιο έδειχνε 4 του Σεπτέμβρη του 1944. Οι βούλγαροι, συνεργάτες των γερμανών, πίστευαν ότι θα πραγματοποιούσαν επιτέλους το όνειρό τους για την Μεγάλη Αυτόνομη Μακεδονία της Βουλγαρίας (ήδη κατείχαν την Ανατολική Μακεδονία κι έτριβαν τα χέρια τους με περισσή ικανοποίηση).
Οι βούλγαροι λοιπόν είχαν υψώσει στην κεντρική πλατεία της Προσοτσάνης την σημαία τους και, βέβαια, είχαν εκτοξεύσει απειλές εναντίον των Ελλήνων, αν τολμούσαν να την πειράξουν. Ήταν σίγουροι ότι, μετά τον Μακεδονικό Αγώνα, θα κατάφερναν με την πολύτιμη αρωγή των γερμανών, να υποτάξουν τους Έλληνες, οριστικά και αμετάκλητα.
Ο Κωνσταντίνος Καζάνας και ο Αστέριος Αστεριάδης, όμως, δεν άντεχαν να βλέπουν την βουλγαρική σημαία να κυματίζει στο πολύπαθο χωριό τους. Αψήφησαν τις βουλγαρικές απειλές, κατέβασαν την βουλγαρική και ύψωσαν με μάτια γεμάτα περηφάνια την Ελληνική Σημαία.
Ο Αστεριάδης ξέφυγε, αλλά τον Καζάνα τον έπιασαν οι βούλγαροι και τον φυλάκισαν στην Σόφια, όπου τον βασάνισαν φριχτά. Γι΄ αυτούς, όσο σκληρή κι αν ήταν η κακοποίηση ενός Έλληνα, δεν ήταν ποτέ αρκετή...
Ευτυχώς, ο δημοδιδάσκαλός μας κατάφερε να δραπετεύσει! Περπάτησε πολλά χιλιόμετρα για μέρες μέχρι να φτάσει στην Δράμα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κωνσταντίνος Καζάνας ήταν ξεχωριστός άνθρωπος και δάσκαλος. Για να διδάξει εθελοντικά σε μαθητές του, περπατούσε ακούραστα, κάθε μέρα, για πάνω από πέντε χιλιόμετρα από το σπίτι του μέχρι τον οικισμό του Μεγαλόκαμπου.
Αυτόν τον μοναδικό Έλληνα δάσκαλο, που είχε ως οδηγό στην ζωή του την Γαλανόλευκη και την Παιδεία, σήμερα δεν τον θυμάται κανείς!... (Φωτογραφία: wikipedia.org)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου