Σεπτεμβριανά, 1955: Είμαστε απόλυτα βουβοί ή αδιάφοροι για τα εγκλήματα των τούρκων κατά των Ελλήνων της Πόλης

7/9/2025

Η αγωνία και η φρίκη ήταν τόσο πηχτές εκείνη την νύχτα στην ατμόσφαιρα, που θα μπορούσε κάποιος να τις κόψει με το μαχαίρι... 

Ήτανε 6 Σεπτεμβρίου του 1955 όταν ξέσπασαν εκτεταμένα και βάρβαρα επεισόδια κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, τα αποκαλούμενα Σεπτεμβριανά, που οι σημερινοί πολιτικοί με μεγάλο πάθος αποσιωπούν, υπό το πρόσχημα μιας φιλίας που αφορά μόνο αυτούς και όχι το Έθνος μας. 

Αφορμή για να ξεσπάσει η μανία και το μίσος των τούρκων, στάθηκε η έκρηξη βόμβας στο τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης, εκεί όπου λέγεται πως ήταν το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, του σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. 

Λίγο αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν προβοκάτσια, αφού την βόμβα είχε τοποθετήσει ο ίδιος ο φύλακας του κτηρίου, ο Χασάν Μεμέτογλου, βάσει των εντολών που είχε πάρει από την τότε τουρκική κυβέρνηση.

Επρόκειτο για ένα μεθοδευμένο τουρκικό σχέδιο, που στόχο είχε να πλήξει και να εξαφανίσει την ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης. 

Όμως, μέχρι να αποδειχθεί ο φρικτός ρόλος της τουρκικής κυβέρνησης, το εξεγερμένο και καθοδηγούμενο πλήθος είχε προβεί σε καταστροφές περιουσιών των Ελλήνων, σε σύληση νεκροταφείων, σε δολοφονίες, σε ξυλοδαρμούς, σε βιαιοπραγίες, σε λεηλασίες και σε βιασμούς. 

Περισσότερα από 4.000 ελληνικά σπίτια, 2.500 ελληνικά καταστήματα και 19 ορθόδοξες εκκλησίες είχαν καταστραφεί... Το αίμα κυλούσε στους δρόμους, και η αγωνία με την φρίκη ήταν τόσο πηχτές στην ατμόσφαιρα, που θα μπορούσε κάποιος να τις κόψει με το μαχαίρι... 

Ο εφιάλτης εκείνης της νύχτας της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955 σήμανε και την αρχή του τέλους για την μέχρι τότε ακμάζουσα ελληνική κοινότητα της Πόλης. Χιλιάδες οικογένειες Ελλήνων εγκατέλειψαν τις περιουσίες και τις ζωές τους κι έφυγαν, εξαιτίας του κλίματος τρομοκρατίας που επικρατούσε παντού. Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος της Τουρκίας, και τον πέτυχε με τρόπο φρικτό και απάνθρωπο. 

Οι Τούρκοι δεν πλήρωσαν ποτέ για τα εγκλήματα που διέπραξαν εκείνη την ημέρα και τις επόμενες, η τότε ελληνική η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να προστατέψει τον Ελληνισμό της Πόλης και οι ξένοι "φίλοι" της Ελλάδας, ήταν όπως πάντα εις τους αιώνες, άφαντοι. 

Το κακό είναι πως σήμερα, οι δολοφονίες των Ελλήνων και ο βίαιος διωγμός τους από την πατρογονική τους εστία, αφήνει παντελώς αδιάφορους τους πολιτικούς και, δυστυχώς, και τους Έλληνες πολίτες. 

Είμαστε απόλυτα βουβοί ή απόλυτα αδιάφοροι για όσα δραματικά έζησαν οι πρόγονοί μας, και μέσα στην παραζάλη της ιλιγγιώδους ταχύτητας των γεγονότων της καθημερινής ζωής, ξεχνούμε ότι όποιος λαός δεν ξέρει ή δεν τιμά το ιστορικό του παρελθόν, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει. Ή να εξαφανιστεί...