Ρύπανση του νερού, ένα πρόβλημα άλυτο! Σοβαρές ασθένειες και θάνατος παραμονεύουν...

 

Σοβαρές ασθένειες και θάνατος απειλούν κάθε άνθρωπο, όπου κι αν ζει! Εξαιτίας της ρύπανσης του νερού, ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο!

Οι δυστυχίες που απειλούν την ανθρωπότητα εξαιτίας των περιορισμένων υδάτινων πόρων, της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών και των συνεπακόλουθων επιδράσεων στην καθημερινότητά μας, πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού για όλους μας.

Υπάρχει επίσης και ένα άλλο, σοβαρότατο, πρόβλημα, που πρέπει να μας απασχολεί, και εμάς που ζούμε σε αναπτυγμένες χώρες και, κατά τα φαινόμενα, έχουμε ακόμα πρόσβαση σε κατάλληλο πόσιμο νερό.

Το πρόβλημα της μόλυνσης του νερού. Δεν πρόκειται βέβαια για ένα πρόβλημα πρωτοεμφανιζόμενο στις κοινωνίες μας. Το νερό μολύνεται με μικροοργανισμούς εδώ και πολύ καιρό, μόνο που στις ημέρες μας το φαινόμενο πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, κι έγινε πιο απειλητικό, αφού οι εν λόγω μικροοργανισμοί, σαπροφυτικοί ή παθογόνοι, δεν διεισδύουν απλά στο νερό, αλλά μέσω αυτού μεταφέρονται στους ανθρώπους.

          Μικρόβια που ζουν στο νερό

 Πρόκειται για οργανισμούς αόρατους στο μάτι που ζουν μέσα στο νερό σαν να είναι αυτό το οικολογικό τους περιβάλλον. Ή σαπροφυτούν στον αέρα και στο έδαφος και, συνήθως μετά τη βροχή, φθάνουν στο νερό (αερόβιοι βάκιλοι, αναερόβιοι σπόροι, νιτροβακτηρίδια, βλαστομύκητες κ.α.). Ή πρόκειται για μικροοργανισμούς που σαπροφυτούν στο έντερο του ανθρώπου αλλά και των ζώων, οι οποίοι, συνήθως πάλι μετά τη βροχή και μετά από επικοινωνία του συστήματος ύδρευσης με βόθρους και υπονόμους και με κάποιες επιφανειακές ρυπάνσεις, διεισδύουν στο νερό και μεταφέρουν διάφορα εντεροβακτηρίδια όπως το κολοβακτηρίδιο. Επίσης, υπάρχουν σαλμονέλες, σιγκέλλες και δοκάνειο της χολέρας κ.α., παθογόνοι μικροοργανισμοί δηλαδή που αποβάλλονται με κόπρανα και στη συνέχεια μεταφέρονται στον άνθρωπο, επειδή στο νερό είναι δυνατό να διεισδύσουν μικροοργανισμοί που διατηρούνται στο έντερο των έμβιων όντων.

          Ρύπανση του νερού με χημικές ουσίες

 Αυτό το πρόβλημα έχει λάβει μεγάλες και επικίνδυνες διαστάσεις στην εποχή μας. Δηλαδή: Τα ύδατα ρυπαίνονται από διάφορες χημικές ενώσεις, όπως πολυχλωριομένα παράγωγα, ζιζανιοκτόνα, φυτοφάρμακα, παράγωγα προϊόντα του πετρελαίου, λιπαντικά, απορρυπαντικά κ.α..

 Οι χημικές ουσίες και παράγωγα εισχωρούν στο νερό, και από εκεί στα δίκτυα ύδρευσης, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η ζωή ακόμα των πολιτών που εξυπηρετούνται από μολυσμένα υδρευτικά δίκτυα. Δυστυχώς, ο άνθρωπος, ενώ εξυπηρετεί τις καθημερινές ανάγκες του με τη βοήθεια της σύγχρονης υψηλής τεχνολογίας, γίνεται θύμα αυτής της τεχνολογίας, αφού συνειδητά ή όχι, ηθελημένα ή όχι, κάνει κακή και αλόγιστη χρήση αυτής της τεχνολογίας. Τα αποτελέσματα είναι επικίνδυνα, όσο κι αν η καθημερινή μας ζωή φαίνεται ότι βελτιώνεται…

          Αιτίες-πηγές ρύπανσης των υδάτων

Τα επιφανειακά νερά, λίμνες, λιμνοθάλασσες, ποτάμια, κλειστοί θαλάσσιοι κόλποι αλλά και οι ανοιχτές θάλασσες, και στη συνέχεια οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες, ρυπαίνονται. Η απειλή για τον άνθρωπο είναι υπαρκτή εδώ και καιρό, και δυστυχώς μπορεί να λάβει καταστροφικές διαστάσεις, αν δεν συνετιστεί ο άνθρωπος. Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τις πηγές ρύπανσης του νερού, έστω και αν οι περισσότερες πληροφορίες είναι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό γνωστές σε όλους μας.

-Αστικά λύματα

Από τα σπίτια μας, τα οποία με τόση φροντίδα περιποιούμαστε, αλλά και από διάφορες δραστηριότητες επιχειρήσεων, τουριστικών μονάδων, νοσοκομείων, εργαστηρίων, βιοτεχνιών, σχολείων, πανεπιστημίων κλπ., προκύπτουν ακάθαρτα νερά πόλεων και χωριών, τα οποία σε τελική ανάλυση υποβαθμίζουν την φαινομενικά βελτιωμένη ποιότητα ζωής.

 -Βιομηχανικά απόβλητα, γεμάτα ακαθαρσίες, όπως και των αστικών λυμάτων, που μπορεί να περιέχουν τοξικά κι επικίνδυνα συστατικά.

  -Γεωργικά απόβλητα, υγρά, γεμάτα με φυτοφάρμακα και λιπάσματα.

-Κτηνοτροφικά απόβλητα, υγρά, που μπορεί να περιέχουν κι αυτά επικίνδυνα συστατικά εξαιτίας των δραστηριοτήτων μεγάλων ή μικρών μονάδων εκτροφής ζώων.

-Οι δραματικές κλιματικές αλλαγές και η ρύπανση της ατμόσφαιρας με τις συνεπακόλουθες αρνητικές επιδράσεις στα θαλάσσια ύδατα (μπορεί να σημειωθεί διείσδυση θαλασσινού νερού) και στη «συμπεριφορά» του αέρα (μπορεί να έχουμε κατακρήμνιση αέριων ρύπων με τον άνεμο, τη βροχή ή το χιόνι).

Οι αποστάσεις που διανύει το νερό, είναι αποστάσεις που διανύει και η ρύπανση. Τελικός τους προορισμός, ο ίδιος ο άνθρωπος!

Από τις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες, αλλά και από τη συντήρηση και περιποίηση των κατοικιών μας, παράγονται αστικά λύματα, τα οποία μεταφέρονται, συχνά ανεπεξέργαστα, μέσω των υπονόμων και των αποχετευτικών δικτύων, σε υδάτινους αποδέκτες, υπόγειους ή επιφανειακούς.

Κάθε σκεπτόμενο άτομο μπορεί να καταλάβει πως, όταν μολύνονται τα νερά, θάλασσες, ποταμοί, λίμνες, δεν υπάρχει περίπτωση να μην επηρεαστεί η υγεία και η ζωή των ανθρώπων. Μέσα από το νερό, τα ρυπογόνα συστατικά φθάνουν στον οργανισμό μας και τον επιβαρύνουν, σταδιακά μα σταθερά μέσα στο χρόνο.

Για παράδειγμα, αν η θάλασσα ή το ποτάμι μολυνθεί με τοξικές ουσίες, που μπορεί να προέρχονται και από διάφορα απορρίμματα και πλαστικά που ανεύθυνα πετούμε, τότε επηρεάζεται η ζωή των διαφόρων ειδών που ζουν εκεί και κατ΄ επέκταση επηρεάζεται επικίνδυνα και η ζωή του ανθρώπου.

          Εξαιτίας της ρύπανσης, μειώνεται το οξυγόνο

    που είναι διαλυμένο στο νερό.          

Δηλαδή, όσο αυξάνεται η ρύπανση των υδάτων, κατά κύριο λόγο με οργανικές ύλες, τόσο μειώνεται το διαλυμένο μέσα τους οξυγόνο, αφού καταναλώνεται από τους διάφορους μικροοργανισμούς. Όσο περισσότερο όμως ρυπαίνονται τα ύδατα, τόσο πιο μεγάλοι είναι οι κίνδυνοι εξαφάνισης της ζωής που υπάρχει σε αυτά. Φυτικοί και ζωικοί υδρόβιοι οργανισμοί δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς το οξυγόνο. Κινδυνεύουν από ασφυξία και, τελικά, πεθαίνουν. Δημιουργείται έτσι ένα τεράστιο πρόβλημα για τους ανθρώπους, διότι η καταστροφή ενός υδατικού οικοσυστήματος (εξαιτίας της ρύπανσης) επηρεάζει όχι μόνο την ποιότητα ζωή τους αλλά την ίδια τους τη ζωή.

Ένα υδατικό οικοσύστημα κινδυνεύει επίσης και από ρύπανση με ανόργανα άλατα που περιέχουν φώσφορο και άζωτο. Αυτά υπάρχουν συνήθως σε γεωργικά, κτηνοτροφικά ή βιομηχανικά απόβλητα. Εξαιτίας του φωσφόρου και του αζώτου προκαλείται ευτροφισμός, δηλαδή υπέρμετρη αύξηση των θρεπτικών συστατικών που καταλήγουν στα νερά. Το υδατικό οικοσύστημα διαταράσσεται, αφού κάποια είδη αναπτύσσονται περισσότερο από άλλα τα οποία, τελικά, ελαττώνονται, μεταναστεύουν ή πεθαίνουν. Και πάλι προκαλείται αποξυγόνωση των υδάτων, η οποία θα έχει σταδιακά μα σταθερά αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή του ανθρώπου.

          Η ρύπανση «χτυπά» και τα υπόγεια νερά

Τα υπόγεια νερά, που έχουν περιορισμένες ικανότητες αυτοκαθαρισμού, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη ρύπανση. Όταν σε αυτά καταλήγουν αστικά λύματα, απόβλητα από τη χρήση χημικών λιπασμάτων, κτηνοτροφικά απόβλητα κ.α., τότε αυξάνονται οι συγκεντρώσεις των νιτρικών αλάτων. Ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας απειλείται. Οι ζωικοί οργανισμοί απειλούνται. Η ζωή του ανθρώπου απειλείται.

Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, και όχι αποκύημα της φαντασίας. Υπάρχουν περιοχές στη χώρα, στις οποίες η ρύπανση του εδάφους με τοξικές ουσίες έχει μολύνει τα υπόγεια νερά. Για παράδειγμα, υπήρχαν καταγγελίες ότι τα τοξικά υπολείμματα φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούσε η βιομηχανία Διάνα είχαν μολύνει τα νερά και ο κίνδυνος για την υγεία και τη ζωή των κατοίκων στη Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης ήταν μεγάλος!

Εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι από τη στιγμή που τα υπόγεια ύδατα μολυνθούν, είναι ιδιαίτερα δύσκολο και δαπανηρό να τα καθαρίσουμε από τις διάφορες επικίνδυνες χημικές / τοξικές ουσίες. Είναι πιο συνετό και πιο ανώδυνο, να προλαμβάνουμε με τη λήψη σωστών μέτρων την αρρώστια των υδάτων, παρά, εκ των υστέρων να προσπαθούμε να σώσουμε τα ύδατα και την ίδια μας τη ζωή!

 

 Ένας άλλος σοβαρότατος κίνδυνος που απειλεί τα υπόγεια ύδατα, και κατά συνέπεια την υγεία και τη ζωή μας, είναι οι αλλαγές των κλιματικών συνθηκών. Δηλαδή, η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να προκαλέσει την δραματική άνοδο της στάθμης των θαλασσίων υδάτων που θα καταλήξουν στα υπόγεια ύδατα και θα βρίσκονται άνωθεν αυτών. Τότε, αντί τα υπόγεια νερά να καταλήγουν στη θάλασσα, θα γίνεται το αντίστροφο. Και θα πρέπει να σώσουμε τις κοινωνίες μας εκ των υστέρων, οπότε οι δυσκολίες θα είναι μεγάλες, αν βέβαια είναι αντιμετωπίσιμες.

          Πόσιμο νερό

          Ρύπανση, αρρώστιες και θάνατος

 Αν ο άνθρωπος όχι μόνο σκεφτόταν συνετά αλλά και συμπεριφερόταν αναλόγως, το πόσιμο νερό θα έπρεπε να είναι το καλύτερα ελεγχόμενο και προστατευμένο διατροφικό αγαθό.

Σίγουρα, μετά από έρευνες και μελέτες ετών, έχει καταφέρει να ανακαλύψει ο άνθρωπος ποιες ουσίες που υπάρχουν στο νερό, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του. Έτσι, ορθά σκεπτόμενος, έθεσε τα όρια αυτών των ουσιών που περιέχονται στο νερό, και τα οποία, αν ξεπεραστούν, θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την ίδια τη ζωή του.

Στο εμπόριο, υπάρχουν περισσότερα από 1.000 χημικά είδη, με διάφορες δραστικές ουσίες, που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες, ως λιπάσματα, ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα, μερικά εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στο χρόνο, γεγονός που τα καθιστά άκρως επικίνδυνα όταν καταλήξουν στο νερό, γιατί από αυτό θα καταλήξουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Σε τι ωφελεί λοιπόν να έχει κάποιος μια καλή γεωργική σοδειά, όταν, σε τελική ανάλυση, θα πίνει και θα χρησιμοποιεί μολυσμένο με φυτοφάρμακα νερό;

Ο άνθρωπος, επιστήμονας και νομοθέτης, έχει καθορίσει τα όρια περιεκτικότητας του νερού σε φυτοφάρμακα, ώστε να μην απειλείται: ανά λίτρο, 0,5 μικρογραμμάρια. Για ορισμένα μάλιστα οργανο-χημικά που είναι ιδιαίτερα τοξικά, η περιεκτικότητα πρέπει να είναι 0,1 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.

Επίσης, σύμφωνα με το νόμο, στο πόσιμο νερό δεν πρέπει να υπάρχουν, ανά λίτρο, περισσότερα από 50 χιλιοστά του γραμμαρίου νιτρικές ενώσεις. Αυτές προέρχονται κυρίως από τη χρήση λιπασμάτων και τα διαφόρων ειδών λύματα. Είναι ουσίες που σε μεγάλη περιεκτικότητα στο νερό, και με μακροχρόνια κατανάλωση, απειλούν σοβαρά την υγεία και τη ζωή μας.

Ναι, ο άνθρωπος ως σκεπτόμενο ον, ερευνά, μαθαίνει, νομοθετεί. Κι έπειτα δρα ως μη σκεπτόμενο ον. Ανόητα και αυτοκαταστροφικά. Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η συμπεριφορά του, αφού, ενώ γνωρίζει όσα τον απειλούν με ασθένειες και θάνατο, τελικά τα πράττει;

Τα πράττει και συμπαρασύρει μαζί του ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος μολύνει και ρυπαίνει το νερό, και ακολούθως το καταναλώνει. Στη συνέχεια, βάσει των επιστημών, ανακαλύπτει όλα τα άρρωστα συστατικά που περιέχονται στο νερό, και τον απειλούν!

       Χρήση επικίνδυνου νερού 

    για την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων

Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση σε καθημερινή βάση λαχανικών και φρούτων είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη υγεία και ζωντάνια.

Ωστόσο ο άνθρωπος κατάφερε, τα απαραίτητα για τον οργανισμό του διατροφικά είδη, να τα μολύνει τόσο κατά την καλλιέργεια τους, με τη χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων και διαφόρων λιπασμάτων, όσο και με τα αποτελέσματα της χρήσης υψηλής τεχνολογίας, η οποία είναι καρπός δικός του!

Άκρως ανησυχητικό είναι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε και ανεμπόδιστα εξαπλώνεται στο σήμερα και στο μέλλον της ανθρωπότητας, από τη χρήση κατά των καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων, νερού που περιέχει επικίνδυνα συστατικά. Αυτά θα καταλήξουν στον ανθρώπινο οργανισμό, μετατρέποντας τον άνθρωπο σε θύμα του εαυτού του…

 

Πριν λίγο καιρό πραγματοποιήθηκε μία έρευνα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών – Εργαστήριο Χημείας, η οποία κατέδειξε ότι το νερό που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές, ιδιαίτερα σε περιοχές της Κρήτης, είναι επικίνδυνο. Περιέχει δηλαδή ουσίες που επιβαρύνουν την υγεία των καταναλωτών, ουσίες σε ποσοστά που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.

Το ίδιο πρόβλημα κυριαρχεί και στη Βοιωτία εξαιτίας της βιομηχανικής ρύπανσης στην περιοχή του Ασωπού, και στη Θράκη και σε πολλές ακόμα περιοχές της χώρας.

Μπορεί επίσημοι φορείς, όπως ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), να καταβάλλουν προσπάθειες για να κατευνάσουν τα πνεύματα, πείθοντας τους πολίτες ότι δεν διατρέχουν κινδύνους από την κατανάλωση του νερού, των λαχανικών και των φρούτων, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Πολλά αγροτικά προϊόντα έχουν χάσει τη θρεπτική σημασία τους για τον άνθρωπο, αφού το νερό που χρησιμοποιείται περιέχει τοξικά και χημικά συστατικά. Αντίθετα, η κατανάλωση αυτών των προϊόντων καθίσταται επικίνδυνη για την υγεία και τη ζωή μας, ίσως όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου.

Και ας μην εφησυχάζουμε, αν ζούμε σε περιοχές, οι οποίες δεν αναφέρονται ακόμα στις διάφορες έρευνες, όπως αυτή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακόμα κι αν οι επιστήμονες «ξεχνούν» ή δε συμπεριλαμβάνουν για διάφορους λόγους στις έρευνές τους συγκεκριμένα εδάφη, το νερό έχει μολυνθεί παντού εξαιτίας της αλόγιστης συμπεριφοράς μας. Εξάλλου, να μην ξεχνούμε ότι τα αγροτικά προϊόντα με τα οποία καλύπτουμε τις καθημερινές διατροφικές μας ανάγκες προέρχονται από περιοχές όπως της Κρήτης ή της Βοιωτίας, όπου αποδεδειγμένα εργαστηριακά το νερό περιέχει επικίνδυνες ουσίες που ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια.