Σαν σήμερα, 31 Ιανουαρίου του 1996, από τους Ελληνικούς Ουρανούς πέταξαν για τους Ουρανούς των Αγγέλων τρεις Έλληνες, τρία μοναδικά Παλικάρια. Θυσιάστηκαν για την Πατρίδα: Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτωρ Γιαλοψός.
Η κρίση στα Ίμια είχε ξεκινήσει ημέρες πριν. Οι Τούρκοι κομάντος πάτησαν τελικά ελληνικό έδαφος, πάτησαν στα Ίμια, και άγγιξαν την Γαλανόλευκη, την πρόσβαλλαν, μα έμειναν ατιμώρητοι...
Η Ελλάδα έτοιμη για πόλεμο. Πρωθυπουργός ο Σημίτης, υπουργός εξωτερικών ο Πάγκαλος.
Οι Έλληνες τόλμησαν να πιστέψουν ότι αυτοί οι δυο θα έδιναν τις αναγκαίες εντολές για υπεράσπιση του έθνους.
Το πρωί της 31ης Ιανουαρίου του 1996, δεν σκοτώθηκαν αυτοί οι δυο, αυτοί βρίσκονταν στην ζεστασιά των γραφείων τους. Εκείνο το πρωί, οι τρεις ήρωες του Πολεμικού Ναυτικού που επέβαιναν στο μοιραίο ελικόπτερο, έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα.
Μέσα στην ανταριασμένη θάλασσα και στο κρύο που πάγωνε μυαλό, ψυχή και κορμί, τα Παλικάρια δεν δίστασαν να ριχτούν στην μάχη για την αποτροπή του Τούρκου, που είχε ένοπλα αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία.
Το Έθνος θρήνησε τα τρία Παλικάρια του, οι Έλληνες πίστεψαν ότι τούρκικο βόλι τα χτύπησε και έπρεπε με πόλεμο πια να γίνει η υπεράσπιση της πατρίδας και των ηρώων της.
Όμως ο πρωθυπουργός Σημίτης είχε άλλη άποψη. Που εκφράστηκε σε μία λέξη, μία λέξη που ντρόπιασε τους περήφανους Έλληνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου