ΟΧΙ: Μία λέξη, στην σωστή στιγμή, και το έθνος σώθηκε!

28/10/2022

"Ελάτε, βολευτείτε σαν στο σπίτι σας, μόνο προσέξτε μην χυθεί πολύ αίμα, το λίγο θα καταφέρω να το δικαιολογήσω, και να πορευτούμε όλοι, εσείς οι κατακτητές καλά κι εμείς οι υποταγμένοι καλούτσικα".

Θα μπορούσε να ήταν αυτή η απάντηση του Μεταξά στον Ιταλό πρέσβη εκείνη την αξημέρωτη ακόμα ημέρα της 28ης Οκτωβρίου του 1940. 

Αν είχε πει Ναι ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο Μεταξάς, κι είχε αφήσει τις δυνάμεις του Άξονα να μπουν στην Ελλάδα, θα είχε καταστραφεί το ελληνικό έθνος, το οποίο ακόμα μετρούσε τις πληγές του από την Μικρασιατική Καταστροφή και το ηθικό των Ελλήνων ήταν ήδη καταρρακωμένο. 

Ένα Ναι στον Άξονα, θα σήμαινε πως η Ελλάδα θα χανόταν, και θα σκοτώνονταν πολλοί, πάρα πολλοί Έλληνες, για να ικανοποιηθεί η εξουσία της Ιταλίας και της Γερμανίας. Ακόμα παραπέρα, όμως, θα απλωνόταν σαν γάγγραινα η καταστροφή σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αφού, κανείς δεν θα είχε αντισταθεί στους Ιταλούς και στους Γερμανούς. Ήδη η Γαλλία, μετά από σύντομο αγώνα με τους ναζί, είχε παραδοθεί, με συνέπεια την τεράστια ηθική ζημιά του λαού της. 

Ο Μεταξάς κατηγορήθηκε και στην εποχή του και αργότερα από πολλούς για την μοναρχική συμπεριφορά του. Ωστόσο, σήμερα, δεν θα αναλωθούμε σ΄ αυτές τις κατηγόριες. Αντίθετα, θα επικεντρωθούμε στο ΟΧΙ του. Αν δεν ήταν αυτός με το υψηλό πατριωτικό φρόνημα να φωνάξει στον εχθρό ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ, η Ελλάδα δεν υποτάσσεται, αν δεν ήταν αυτός, τότε οι επερχόμενες συμφορές θα ήταν απείρως χειρότερες σε σύγκριση με το αίμα χάρισαν στην πατρίδα οι Έλληνες και τα βάσανα που πέρασαν κατά την διάρκεια της Κατοχής. 

Ο Μεταξάς έβαλε το στρατιωτικό του ύψος στην υπηρεσία του έθνους, αποφασίζοντας συνειδητά να μην ακολουθήσει το παράδειγμα της Γαλλίας που ήδη βρισκόταν υπό γερμανική κυριαρχία από τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Το πέρασμα σε μια εύκολη και σχετικά αναίμακτη κατοχή θα βομβάρδιζε σε τέτοιο βαθμό τον Πατριωτισμό και το Ηθικό των Ελλήνων, που ποτέ πια δεν θα σήκωναν κεφάλι, παρά το ένδοξο παρελθόν τους. 

Έτσι, ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ. Κι έβαλαν την ουρά στα σκέλια οι Ιταλοί και φύγανε από εδώ με πληγιασμένο το εγώ τους. Κι αυτό τους λύσσαξε, γιατί μία "μικρή" χώρα είπε ΟΧΙ. Εμάς, όμως, μας εκτίναξε στην Αθανασία. Γιατί οι στρατιώτες μας πολεμώντας κάτω από άγριες συνθήκες, μας άφησαν την μεγαλύτερη κληρονομιά:

Να λέτε ΟΧΙ στους εχθρούς της πατρίδας μας! Το έθνος μας πρέπει να ζήσει! 

Δεν έλεγαν λόγια, έκαναν πράξεις, με υπογραφή το ίδιο τους το αίμα. 

Αν δεν πολεμούσαν εκείνοι οι Έλληνες, με το ΟΧΙ να ρέει στο αίμα τους, τότε θα είχαμε χάσει την Θράκη, την Μακεδονία και την Ήπειρο. Γερμανοί, Ιταλοί, Βούλγαροι, Αλβανοί, Τούρκοι, όλοι μαζί θα ξεχύνονταν εναντίον μας, για να μοιράσουν τα δικά μας εδάφη και για να αφανίσουν την δική μας ιστορία. 

Μία λέξη, στην σωστή χρονική στιγμή, ένας Έλληνας με υψηλό πατριωτικό αίσθημα στην σωστή θέση εκείνη την στιγμή, και το έθνος σώθηκε! 

Άραγε, εμείς οι τωρινοί, πότε θα μάθουμε να λέμε ΟΧΙ στους συκοφάντες, στους κλέφτες και στους άρπαγες εντός και εκτός συνόρων;