Λορέντζος Μαβίλης:Περίμενα πολλές τιμές από τούτον τον πόλεμο, αλλ΄ όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου, για την Ελλάδα

28/11/2022

Ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, σε μεγάλη ηλικία, ζήτησε να πολεμήσει υπέρ της Ελλάδος! Όταν του το αρνήθηκαν, βρήκε άλλο τρόπο για να δώσει την ζωή του στην πατρίδα! Σαν σήμερα, 28 του Νοέμβρη 1912, τον σκότωσαν οι Τούρκοι...

Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε ο 1860 στην Ιθάκη και ο παππούς του ήταν Ισπανικής καταγωγής. Ο ίδιος έζησε και μεγάλωσε στη Κέρκυρα. Υπήρξε ένθερμος πατριώτης και το 1896 αγωνίσθηκε για την απελευθέρωση της Κρήτης. Την επόμενη χρονιά στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο συμμετείχε ως επικεφαλής σώματος εθελοντών στην Ήπειρο (που οικονομικά συντηρούσε ο ίδιος) και στις μάχες που δόθηκαν τραυματίστηκε στο χέρι.

 Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος του 1912-13, ζήτησε να ενταχθεί στις τάξεις του Ελληνικού στρατού. Το αίτημα του όμως δεν έγινε δεκτό, γιατί ήταν μεγάλης ηλικίας. Παρόλα αυτά η μεγάλη του επιθυμία υπερνίκησε όλα τα εμπόδια και τελικά βρέθηκε η λύση. Εντάχθηκε εθελοντής στους Ιταλούς Γαριβάλδους.
 

Το Νοέμβριο του 1912 ο Επτανήσιος αγωνιστής έλαβε μέρος στη μάχη του Δρίσκου. Εκεί αρχικά αντικατέστησε τον τραυματισμένο διοικητή του, αναλαμβάνοντας την ηγεσία των αντρών του εθελοντικού σώματος.
 

Κατά τη διάρκεια της μάχης στις 28 Νοέμβρη ο Λορέντζος Μαβίλης κτυπήθηκε από τα πυρά των Τούρκων και υπέκυψε στα τραύματα του. 
 

Σύμφωνα με τον συναγωνιστή του Νίκο Καρβούνη, τα τελευταία λόγια του ποιητή ήταν: «Περίμενα πολλές τιμές από τούτον τον πόλεμο, αλλ΄ όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου, για την Ελλάδα»!

Η σορός του ποιητή αρχικά ενταφιάστηκε σε γειτονικό μοναστήρι. Αργότερα το 1933, στο σημείο που σκοτώθηκε ο Λορέντζος Μαβίλης κατασκευάστηκε ένα μνημείο και εκεί τοποθετηθήκαν τα οστά του ποιητή.
 

Το 1967 όμως το μνημείο αυτό χτυπήθηκε από κεραυνό και υπέστη σοβαρές φθορές.
Τελικά το 1976 στο χώρο κατασκευάστηκε ένα νέο μνημείο, αφιερωμένο στον Λορέντζο Μαβίλη και στους συμπολεμιστές του και μέσα σ’  αυτό τοποθετήθηκαν και πάλι τα οστά του ήρωα επτανήσιου ποιητή.

Το παλιό μνημείο σε φωτογραφία του Απόστολου Βερτόδουλου

Το ποίημα του για την Πατρίδα:

Πάλε ξυπνάει τῆς ἄνοιξης τ᾿ ἀγέρι
στὴν πλάση μυστικῆς ἀγάπης γλύκα,
σὰν νύφ᾿ ἡ γῆ, πὄχει ἄμετρα ἄνθη προίκα,
λάμπει ἐνῶ σβηέται τῆς αὐγῆς τ᾿ ἀστέρι.

Πεταλοῦδες πετοῦν ταίρι μὲ ταίρι,
ἐδῶ βουίζει μέλισσα, ἐκεῖ σφήκα·
τὴ φύση στὴν καλή της ὥρα ἐβρῆκα,
λαχταρίζει ἡ ζωὴ σ᾿ ὅλα τὰ μέρη.

Κάθε μοσχοβολιὰ καὶ κάθε χρῶμα,
κάθε πουλιοῦ κελάηδημα ξυπνάει
πόθο στὰ φυλλοκάρδια μου κι ἐλπίδα

νὰ σοῦ ξαναφιλήσω τ᾿ ἅγιο χῶμα,
νὰ ξαναϊδῶ καὶ τὸ δικό σου Μάη,
ὄμορφή μου, καλή, γλυκειὰ πατρίδα.

Πηγή:apeirosgaia.wordpress.com - Άνω φωτογραφία /Ο ποιητής Λ. Μαβίλης σε νεαρή ηλικία:potheg.gr