11/12/2022
Το 1884 γεννήθηκε στην Προσοτσάνη ο Χρήστος Βογιατζής (Νάκας) και έμελλε να εξελιχθεί σε ένα γεμάτο πάθος για την Μακεδονία παλικάρι! Τον φοβούνταν Τούρκοι και Βούλγαροι κομιτατζήδες τον Χρήστο που έδωσε γενναίες μάχες, φυλακίστηκε, δεινοπάθησε, αδέρφια του δολοφονήθηκαν άγρια από τους κομιτατζήδες, αλλά αυτός ποτέ δεν έπαψε να μάχεται για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας. Πώς άραγε του ξεπλήρωσαν οι Έλληνες τις μάχες που έδωσε;
Ο Χρήστος ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Ένας αδερφός του ήταν ο Δημήτριος Βογιατζής που αργότερα έγινε δάσκαλος και πρόεδρος της Προσοτσάνης και Αρχιμανδρίτης. Άλλος ήταν ο Νικόλαος που τον έδειραν τόσο πολύ και τόσο άγρια οι Βούλγαροι, το 1916, που πέθανε. Η αδερφή του η Φωτεινή, δασκάλα με απαράμιλλο σθένος, κακοποιήθηκε, το 1916, από τους Βούλγαρους, ενώ χρόνια αργότερα, το 1941-1944, με την νέα άγρια παρουσία των Βούλγαρων στην Ελλάδα, η άλλη του αδερφή η Μαριγούδα βρήκε τραγικό θάνατο στα φαράγγια της Βροντούς. Άλλα δύο αδέρφια είχε ο Χρήστος, τον Απόστολο και την Χαρίκλεια.
Εκείνα τα δύσκολα και τραγικά χρόνια που η Μακεδονία ήταν σκλαβωμένη ακόμα στους Τούρκους και δεχόταν άγριες επιθέσεις από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, ο Μητροπολίτης της Δράμας Χρυσόστομος που είχε αναλάβει δράση για την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα, διάλεγε με προσοχή τους νέους Έλληνες που θα πολεμούσαν με αυτοθυσία για την πατρίδα. Ένα από τα πρώτα παλικάρια που πήρε κοντά του ήταν ο Χρήστος Βογιατζής.
Ο Χρήστος ήταν νεαρός τότε, ανήσυχο πνεύμα, γεμάτος φλόγα για το έθνος. Μπήκε σε ένοπλη ομάδα που εκτελούσε διαταγές του Μητροπολίτη. Ακολουθώντας μια τέτοια διαταγή μαζί με τον Άρμεν Κούπτσιο, κατάφεραν στην περιοχή του Μυλοποτάμου να σκοτώσουν τον Βούλγαρο κομιτατζή Πλάτσεφ. Αυτή η αποστολή είχε τραγική κατάληξη για τον Κούπτσιο, αλλά ο Βογιατζής κατάφερε να φύγει και να κρυφτεί σε ένα συγγενικό σπίτι στην Χωριστή.
Από τότε αναγκάστηκε να ζει στην παρανομία, αλλά με την δράση του είχε ήδη γίνει ο τρόμος των εχθρών του. Οι Τούρκοι τον είχαν επικηρύξει με 900 τουρκικές λίρες και οι κομιταζήδες τον φοβούνταν.
Για να μην τον πιάσουν οι εχθροί, κατέφυγε ο Χρήστος στα βουνά και τελικά μπήκε ως υπαρχηγός στο σώμα του Καπετάν Τσάρα στο Παγγαίο. Αργότερα, με το κίνημα των νεότουρκων που δόθηκε αμνηστία, επέστρεψε στην Προσοτσάνη. Όμως η δράση του υπέρ της ελευθερίας της Μακεδονίας μας συνέχισε να είναι πλούσια και φοβερή.
Το Φεβρουάριο του 1909, ο Βογιατζής μαζί με προκρίτους πήγαν στο σπίτι του Γεωργίου στον Μυλοπόταμο, όμως έγινε προδοσία! Ήρθε ένας Τούρκος να τους συλλάβει. Ο Νάκος τον σκότωσε και συνελήφθη από τους Τούρκους. Καταδικάσθηκε σε 15 έτη φυλάκισης στις φυλακές της Θεσσαλονίκης. Έπειτα από ενέργειες του προξένου Θεσσαλονίκης, αποφυλακίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1912. Αλλά, το 1913 συνελήφθη από τους Βούλγαρους, μαζί με τον Παπαδημήτρη και τον Νικολάου. Ο Βογιατζής κατάφερε να δραπετεύσει, ο Νικολάου πέθανε από τις κακουχίες στην Βουλγαρία και ο Παπαδημήτρης αργότερα απελευθερώθηκε.
Τα βάσανα του Μακεδονομάχου μας δεν είχαν σταματημό. Το 1917 τον συνέλαβαν και πάλι οι Βούλγαροι στην Δράμα και τον πέταξαν στις φυλακές για έναν χρόνο, ενώ το σπίτι του το είχαν λεηλατήσει κατ΄ επανάληψη.
Όταν απελευθερώθηκε η Μακεδονία μας, ο Χρήστος Βογιατζής επέστρεψε στην Προσοτσάνη. Πώς άραγε του ξεπλήρωσαν οι Έλληνες τις μάχες που έδωσε και τις κακουχίες που βίωσε στις φυλακές;
Πέθανε το 1968, σε ηλικία 84 ετών, ξεχασμένος από όλους. Κάπου μέσα στην καρδιά του και μέσα σε ένα συρτάρι του σπιτιού του είχαν απομείνει το ένα και μοναδικό μετάλλιο κι ένα αναμνηστικό δίπλωμα Μακεδονομάχου που του είχαν δοθεί, το 1936, ως απόδοση τιμής για την προσφορά του στην απελευθέρωση της Μακεδονίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου