22/1/2023
Όταν ο Οδυσσέας Ελύτης (2 Νοεμβρίου 1911-18 Μαρτίου 1996) μιλά για την Ελλάδα, θέλοντας και μη, ανατριχιάζεις:
«Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων.
Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλες, είναι τ’ άσπρα σπιτάκια τ’ ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι.
Είναι οι πατεράδες μας κι οι παππούδες μας με το τουφέκι στο χέρι, αυτοί που λευτερώσανε την πατρίδα μας και πιο πίσω, πιο παλιά, όλοι μας οι πρόγονοι που κι αυτοί ένα μονάχα είχανε στο νου τους -όπως κι εμείς σήμερα: τον αγώνα για τη λευτεριά».
Απόσπασμα από την ομιλία του ποιητή όταν έλαβε, στην Σουηδία, το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1979).
Πάντως, για τους σημερινούς πολιτικούς, ειδικά των δύο τελευταίων κυβερνήσεων, η πατρίδα μας δεν χρειάζεται να είναι λεύτερη, είναι ένα τίποτα! Κι αυτό είναι το πιο τραγικό συμπέρασμα στην νεότερη ελληνική ιστορία, μετά την προδοσία της Μακεδονίας μας, το όνομα της οποίας υπερασπίστηκε ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου