Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης σαν σήμερα, 4 του Φλεβάρη του 1843, άφησε την τελευταία του πνοή. Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που με την στρατηγική ευφυΐα του συνέβαλε αποφασιστικά στην απελευθέρωση της σκλαβωμένης πατρίδας από τους Τούρκους. Όχι απλά συνέβαλε, αλλά έσωσε την Επανάσταση, και όχι μόνο μία φορά!
Με πίστη στον Θεό, με συνεχείς προσευχές στην Παναγία, αλλά και με πίστη στα υψηλά ιδανικά του έθνους μας, δεν δίστασε να δώσει όλες τις δυνάμεις του στον Αγώνα. Ακόμα και όταν προδόθηκε, ακόμα και όταν έχασε τον γιο του, ακόμα και όταν οδηγήθηκε στις φυλακές.
Έγραψε για τον Κολοκοτρώνη ο δικαστής Τερτσέτης, αυτός που δεν δίστασε να καταδικάσει το δικαστικό σύστημα της εποχής του και να κυνηγηθεί και ο ίδιος:
«Μισή ώρα μακρυά από εδώ, κείτεται θαμμένος
ο Θ. Κολοκοτρώνης, μάρμαρο ιστορημένο δεν στολίζει τον τάφο του, αλλά μία
κεραμίδα τζακισμένη. Τα λόγια, που θα σας ειπώ τώρα, ας χρησιμεύσουν ως
επιγραφή γραμμένη εις εκείνα τα άγραφα κεραμίδια, και όταν συνοδεία θανάτου
φίλων, ή συγγενών σας φέρη τις το κοιμητήριο, να τα αναγινώσκωμεν προς τιμήν
του ενταφιασμένου. Προοιμιάζει η ζωή του με τους πόνους του έθνους.
Εις ένα βουνό, εις ένα δένδρο αποκάτου
εγεννήθη μέσα εις τους τρόμους της πρώτης αποστασίας της Πελοποννήσου.
Ενδεκαετής γλύτωσε από τους πύργους της Καστανίτζας, εσκοτώθηκαν εις το γερούσι
της νυκτός, νύκτα μικρή και τους πήρε το φεγγάρι, οι θείοι του, ο πατέρας του,
ο Παναγιώταρος Βενετζιανάκος.
Με την στεναχώρια των ορφανών, με την
καταδίωξιν δυνάστου ανετράφη ο Θ. Κολοκοτρώνης. Ως αύξανε η ηλικία του υψώνετο
και η ψυχή του, ή αρματολός, ή κλέφτης, πάντοτε έζωνε άρματα.
Εις τα 1804 φιρμάνι του Σουλτάνου,
συνοδικό του Πατριάρχου, τα χωριά της Πελοποννήσου εις το πόδι τον κυνηγούσαν.
Από 36 αδελφοξάδελφα, από 150 συντρόφους του μετρούνται εις τα δάκτυλα όσοι
έφυγαν σπαθί πολέμου.
Εις την επανάστασιν εφυλακίσθη εις το
μοναστήρι της Ύδρας, εφονεύθη ο υιός του από μολύβι ομοπίστων, και τα βόλια, που
εθανάτωσαν τον Κυβερνήτη, έσχισαν θανατηφόρα και την καρδιά του.
Επί αντιβασιλείας εκρίθη, εκαταδικάσθη
εις θάνατον, ως προδότης του θρόνου και της Πατρίδος, και είδε το τρομερώτερο
θέαμα ως παραλογιά ονείρου, είδε ανεβαίνοντας τον ανήφορο του Ιτζ Καλέ, είδε
τον δήμιο να τροχίζη το σίδηρο, που έμελλε να πάρη την κεφαλή του και του
εξαδέλφου του. Είναι ιστορικό».
Ο αδάμαστος αρχιστράτηγος του 1821 έζησε όλα τα βάσανα της πατρίδας μας. Έγινε ένα με αυτά τα βάσανα. Ένα όμως μπορούμε να πούμε με σιγουριά, κι ας μην τον γνωρίσαμε από κοντά, κι ας συνομιλήσαμε μόνο νοερά μαζί του: Δεν μετάνιωσε ποτέ για όσα έδωσε στην πατρίδα!
Βίντεο με τις πρώτες μάχες του Αδάμαστου Αρχιστράτηγου του 1821:
Βίντεο με το σχέδιο δολοφονίας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου